Współczynnik obciążenia krytycznego jest zawsze określany dla całej konstrukcji. Na tej podstawie obliczane są odpowiednie obciążenia krytyczne poszczególnych prętów, długości efektywne i współczynniki długości efektywnej.
Prosty przykład sztywnej kolumny z wprowadzeniem obciążenia na głowę (na przykład obciążenia dachu) i na górną część (na przykład obciążenia dźwigiem) stanowi szczegółowy przykład tej procedury.
Współczynnik obciążenia krytycznego 8,591 został wyznaczony dla układu konstrukcyjnego. Wartość ta zostanie pomnożona przez siły normalne prętów, aby uzyskać obciążenia krytyczne.
Pręt 1: Ncr, 1 = 8,591 × 550 kN = 4,725 kN
Pręt 2: Ncr, 2 = 8,591 × 200 kN = 1 718 kN
Odpowiednie długości efektywne dla wyboczenia względem obu osi są obliczane przy użyciu skorygowanego wzoru Ncr = E × I × π²/Lcr². Na koniec, efektywne współczynniki obciążenia są określane na podstawie zależności kcr = Lcr/L.
Teraz można wykonać obliczenia pręta równoważnego zgodnie z EN 1993-1-1. Współczynniki obciążenia krytycznego obliczone w module RF-STABILITY lub RSBUCK można przenieść bezpośrednio do modułu dodatkowego RF-/STEEL EC3. W zależności od złożoności modelu i obciążenia należy zawsze sprawdzić, czy obliczenia stateczności przy użyciu imperfekcji i sił wewnętrznych według analizy drugiego rzędu nie byłyby lepszą alternatywą.