Odpowiedź:
Naroża ścian są często osobliwościami, na które należy zwrócić uwagę z inżynierskiego punktu widzenia. Osobliwości są zazwyczaj spowodowane przez naroża wklęsłe i duże skoki sztywności.
Ponieważ w programie nie stanowi to problemu, mogę wyjaśnić tylko jedną możliwą procedurę wyznaczania obliczeniowej siły tnącej na przykładzie. Jako podstawy przykładu używam literatury "Beispiele zur Bemessung nach DIN 1045-1; Band 1: Hochbau (3rd ed.)" autorstwa Ernst & Sohn. (Streszczenie można znaleźć w sekcji Do pobrania ).
Celem jest określenie obliczeniowej siły tnącej na obwodzie kontrolnym. Określ wymiary obwodu kontrolnego zgodnie z DIN 1045-1, rysunek 38 lub rysunek 39 i utwórz te linie w programie RFEM (patrz rysunek 01). Aby uwzględnić utworzone linie na powierzchni, należy kliknąć Obliczenia → Ustawienia siatki ES, a następnie wybrać następującą opcję (patrz Rysunek 02). W razie potrzeby przeprowadź zagęszczenie siatki.
Po obliczeniu decydującej kombinacji obciążeń należy wybrać trzy proste, a następnie kliknąć jedną z nich prawym przyciskiem myszy. Następnie należy wybrać wykresy wyników (patrz Rysunek 03). Teraz wygładzić wyniki vmax,b z następującymi ustawieniami (patrz rysunek 04). Należy zwrócić uwagę na wygładzoną wartość (209,12 kN/m na rysunku) i całkowitą długość (1,05 m na rysunku). Teraz wygładzić linie łuków w podobny sposób jak linie proste. (W tym samym czasie można wybrać tylko linie tego samego typu, aby wyświetlićwykresy wyników). Na podstawie tych wartości można teraz określić obliczeniową siłę tnącą do obliczeń przebicia:
vEd = β x (209,12 kN/mx 1,05 m + 221,04 x 0,889 m)/(1,05 m + 0,889 m) = 289,69 kN/mgdzie β = 1,35 dla zakończeń ścian oraz
β = 1,2 dla naroży ścian (zgodnie z DIN 1045‑1; Rysunek 44)
VEd = 289,69 kN/m/β x (1,05 m + 0,889 m) = 416,08 kN
