Często zadawane pytania (FAQs) - Wyszukiwane hasło: CAD/BIM m...

Aby prawidłowo uwzględnić podparcie konstrukcji w gruncie, konieczne jest wykonanie odpowiedniego wykopu lub wyposażenie bryły w odpowiedni otwór.

• Do zamodelowania wykopu odpowiednie są bryły typu „Przecięcie” lub „Otwór”, w których geometria wykopu zostanie wcięta w bryłę gruntu.
• Alternatywnie wykop można zamodelować ręcznie, modyfikując powierzchnie graniczne brył gruntowych. W przypadku stosowania masywu gruntowego należy wybrać typ 'Bryła gruntowa'.

Otworzyć okno dialogowe "Dane ogólne". W tym celu należy kliknąć nazwę modelu prawym przyciskiem myszy w Nawigatorze projektu i wybrać odpowiednią pozycję w menu kontekstowym.

Przejdź do zakładki "Ustawienia i opcje".

Wybierz żądaną orientację osi Z.

W przypadku późniejszej zmiany orientacji mogą pojawić się problemy, zwłaszcza dotyczące przyłożonego obciążenia. Wymagana jest tu szczególna ostrożność.

Każda licencja zawiera czas utworzenia i czas wygaśnięcia z naszego serwera. Co jakiś czas nasza aplikacja sprawdza historię zmian modelu i jeśli okaże się, że czas zmian nie jest ciągły, program się wyloguje.

Należy zatem upewnić się, że czasy systemowe biegną w sposób ciągły. W przypadku zmiany czasu systemowego należy się wcześniej wylogować.

Jeżeli aktywujesz ustawienia Webservice w celu korzystania z interfejsów programu RFEM 6 (Revit, Tekla Structures, Rhino/Grasshopper, Excel za pośrednictwem wtyczki), a nadal pojawia się komunikat o błędzie, należy wykonać następujące czynności:

Sprawdź zakres portów serwera używany przez interfejs. Zakres portów musi być zgodny z zakresem ustawionym w opcjach programu RFEM 6.

Komunikat o błędzie pozostaje nadal w użyciu, jeżeli domyślny zakres portów serwera (8081-8089) jest używany w inny sposób. W opcjach programu RFEM 6 należy ustawić inny zakres portów serwera; na przykład 10001-10009.

Również ten zakres portów serwera należy dostosować do danego interfejsu.

Revit

Tekla Structures

Rhino/Grasshopper

Wtyczka Excel

Tak, jest to możliwe. Przesuń kursor myszy nad węzeł i poczekaj chwilę. Pojawi się okienko ze współrzędnymi węzła.

Wtyczkę Dlubal dla Tekla należy zainstalować ręcznie. Informacje dotyczące instalacji można znaleźć tutaj:
https://www.dlubal.com/de/support-und-schulungen/support/faq/005375

Jeżeli po zakończeniu instalacji zakładka Dlubal nie jest wyświetlana, przyczyną mogą być zazwyczaj środowiska specyficzne dla danego kraju lub szablony firmowe.

Pliki i ścieżki

Firma Dlubal odczytuje ścieżkę instalacji środowiska z następującego rejestru:
Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Trimble\Tekla Structures\2023.0\setup -> "EnvDir"

Plik "UserDefined.xml" jest następnie zapisywany w folderze
C:\TeklaStructures\2023.0\Environments\common\system\Commands

oraz plik "DlubalRibbonTab.xml" w folderze
C:\TeklaStructures\2023.0\Environments\common\system\Ribbons\CustomTabs\Modeling

. Pliki te tworzą i kontrolują zakładki Dlubal, rozmiary ikon oraz trzy dodatkowe polecenia dla tabel importu, eksportu i konwersji.

Länderspezifische Umgebung bzw. Firmenvorlage

Tekla umożliwia korzystanie z własnych środowisk i szablonów, które umożliwiają na przykład: aby dostosować wstążkę. Jeśli tak, skopiuj oba pliki XML specyficzne dla firmy Dlubal do folderu środowiska zdefiniowanego przez użytkownika.
Wyjaśniono to na przykładzie środowiska szwajcarskiego. Obejmuje to na przykład osobny folder dla środowisk specyficznych dla firmy.
C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm
To, czy zostanie użyty ten, czy inny folder zdefiniowany przez użytkownika, można znaleźć w pliku *.ini odpowiedniej roli.

Aby wyświetlić zakładkę Dlubal w Tekla, należy wykonać następujące czynności:

• Skopiuj "DlubalRibbonTab.xml" do folderu

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm\Ribbons\CustomTabs\Modeling

• Utwórz folder „Polecenia” w następującym folderze

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm

• Skopiuj "UserDefined.xml" do nowego folderu

C:\TeklaStructures\2024.0\Environments\Switzerland\FirmExample\2024\Firm\Commands

Po ponownym uruchomieniu Tekla zakładka Dlubal powinna być widoczna.

Format SCIA .xml jest przeznaczony do wymiany danych z programem RFEM 5. Ze względu na przeprogramowanie programu RFEM 6 formaty plików .xml programów SCIA i RFEM 6 nie są kompatybilne.

Prostym rozwiązaniem jest eksport z SCIA do formatu SAF 1.0.5. Można go zaimportować do programu RFEM 6.

Niezdeformowaną geometrię można ukryć w zakładce Wyświetlić w nawigatorze, odznaczając pole wyboru Model:

Poniższe programy i rozszerzenia są szczególnie przydatne w przypadku projektów konstrukcji drewnianych.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji szkieletowych
• : Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, wymagany jest program RFEM. Unikalne w tym programie opcje umożliwiają analizę elementów z drewna klejonego warstwowo lub krzyżowo, a także obiektów zakrzywionych.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych

Z rozszerzeniem [[#/pl/produkty/rfem-fea-software/add-ons-for-rfem-6/design/timber-design/timber-design-strength-and-stability Projektowanie konstrukcji drewnianych można wczytać elementy drewniane modelu. Obliczenia specyficzne dla normy obejmują zarówno pręty (zginane belki, słupy) jak i powierzchnie (płyty, ściany). W przypadku słupów analiza stateczności jest przeprowadzana według metody pręta zastępczego lub według analizy drugiego rzędu.

Obliczenia w stanie granicznym nośności, użytkowalności i odporności ogniowej są możliwe zgodnie z następującymi normami:

• EN 1995 – wraz z załącznikami krajowymi
• SIA 265
• NTC
• NDS
• CSA O86
• GB 50005
• AS 1720

W obliczeniach odporności ogniowej zwęglenie przekroju jest uwzględniane zarówno w obliczeniach, jak i w obliczeniach.

Rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe

W przypadku programu RFEM dostępne jest rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe , które analizują konstrukcje warstwowe i warstwowe ze zdefiniowanymi przez użytkownika konstrukcjami warstwowymi. Umożliwia to wymiarowanie np. płyt z drewna klejonego krzyżowo.

Jeżeli określone warstwy wykazują nieliniowe zachowanie materiału, można im przypisać odpowiednie właściwości. Ponadto za pomocą tego rozszerzenia można również analizować powierzchnie zakrzywione.

Dodatkowe rozszerzenia

Istnieją inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu specjalnych wymagań konstrukcji drewnianej.

Jeśli potrzebujesz analizy sejsmicznej lub drgań, rozszerzenia zapewniają dzięki wydajnym narzędziom do analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowania. Dodatek Analiza modalna wł. umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych i w połączeniu z Spektrum odpowiedzi Analiza umożliwia również przeprowadzanie analiz sejsmicznych według wielu norm.

Jeżeli projektowany budynek ma skomplikowaną bryłę, w której obciążenia wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiągają swoje granice, program RWIND Program RWIND pomoże: Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet w przypadku budynków o bardzo złożonych kształtach.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą rozszerzenie oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analizy-dodatkowe/analiza-etapow-budowy Analiza etapow budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: duże wielokondygnacyjne konstrukcje drewniane.

Należy pamiętać, że wyniki obwiedni są zazwyczaj wyświetlane podczas wyświetlania wyników sytuacji obliczeniowych lub kombinacji wyników.

Wyniki odkształceń, sił wewnętrznych i sił podporowych można przedstawić graficznie na trzy sposoby: Wartości maks. i min. mogą być wyświetlane oddzielnie. Opcja Wartości maks. i min. umożliwia wyświetlenie na modelu obu obwiedni wartości ekstremalnych.

Modelowanie turbulencji to krytyczny aspekt obliczeniowej dynamiki płynów (CFD), który ma na celu przewidywanie zachowania przepływów turbulentnych. Turbulence models are essential for designing efficient and safe engineering applications, such as wind-structure interaction in order to structural analysis and design. Among the various approaches to turbulence modeling, three popular models are the Reynolds-Averaged Navier-Stokes (RANS), Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes (URANS), and Delayed Detached Eddy Simulation (DDES). Each model has its own unique features and applications.

RANS (Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

The RANS approach is one of the most common methods used in turbulence modeling. It involves averaging the Navier-Stokes equations over time, which effectively smooths out the fluctuations of turbulence to provide a steady-state solution. This method simplifies the computational requirements significantly and is particularly useful for applications where the flow is steady or mildly unsteady. RANS models are extensively used in industrial applications due to their robustness and low computational cost. However, they can be less accurate in predicting complex flows with significant separation or strong unsteadiness.

URANS (Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

URANS extends the RANS approach by allowing for time-dependent changes in the flow field, making it capable of capturing unsteady phenomena. It still utilizes the Reynolds averaging of the Navier-Stokes equations but does not average the flow in time as strictly as RANS. This means URANS can model larger-scale transient flow features and oscillatory behaviors, which are typical in many practical engineering systems, such as vortex shedding from building corners. While URANS improves upon RANS in terms of capturing unsteadiness, it still employs eddy-viscosity models that may not adequately resolve finer turbulent structures.

DDES (Delayed Detached Eddy Simulation)

DDES is a hybrid approach that combines RANS and Large Eddy Simulation (LES) methodologies. In regions of the flow where the boundary layer is attached, DDES behaves like a RANS model, providing computational efficiency. In regions where the flow detaches and larger turbulent structures dominate, DDES switches to an LES mode, which resolves these structures more accurately. This method is particularly useful in complex flows involving flow separation, reattachment, and wake regions, such as building edges and corners. DDES offers a good balance between computational expense and accuracy, particularly in simulating high Reynolds number flows with significant unsteady and separated regions.

Uwagi końcowe

Choosing the right turbulence model depends largely on the specific requirements of the problem at hand, including the flow characteristics, accuracy needs, and available computational resources. RANS models are suitable for simpler, steady flows, while URANS provides better handling of unsteady phenomena. DDES, although computationally more demanding than RANS or URANS, offers superior accuracy in cases involving complex, unsteady separated flows. Each of these models has contributed significantly to advancements in fluid dynamics simulations, supporting engineers and researchers in developing more effective and efficient technological solutions.

Zbrojenia można modelować za pomocą zwolnień liniowych w następujący sposób:

• Utwórz linię o zaplanowanych wymiarach dźwigara.
• W tym celu należy otworzyć okno dialogowe 'Edytować linię' i przydzielić do linii pręt o przekroju planowanego zbrojenia.
• Utwórz nowe zwolnienie liniowe w podfolderze 'Obiekty specjalne', klikając je prawym przyciskiem myszy.
• W otwartym w ten sposób oknie dialogowym można najpierw wybrać utworzoną wcześniej linię, a następnie utworzony pręt (patrz ilustracja).
• Utwórz nowy typ zwolnienia liniowego i wprowadź odpowiednie warunki podparcia w oknie dialogowym zgodnie z planowanym zbrojeniem i łącznikami.

• Należy wybrać pierwotną linię i powtórzyć kroki 2-5, aby utworzyć drugie zbrojenie (w przypadku przekrojów niesymetrycznych odpowiedni przekrój powinien być ustawiony pod kątem 180°).
• Przypisz przekrój podciągu do oryginalnej linii.
• Do belek zbrojeniowych można teraz przypisać odpowiedni mimośród.

Kolejna możliwość zastosowania zbrojenia jest opisana w poniższym FAQ:

Na naszej stronie internetowej można znaleźć artykuł na temat elastycznych połączeń drewnianych:

Tak, można kontrolować rozkład obciążenia, ustawiając naprężenia graniczne dla bardzo wysokiego lub małego rozciągania.

Opcja Preferowana siatka Niezależna umożliwia tworzenie siatek ES między różnymi obiektami, które są od siebie niezależne.

pod warunkiem, że obiekty te są ze sobą zintegrowane.
Technika ta umożliwia tworzenie indywidualnej siatki ES dla różnych obiektów. W ten sposób można zredukować liczbę elementów skończonych i skrócić czas obliczeń.

Jako bardzo dobry przykład można podać płytę stropową na masywie gruntowym. W tym przypadku można modelować bryłę masywu gruntowego przy użyciu grubszej siatki ES i jednocześnie zagęszczć siatkę ES płyty stropowej.

Przeguby plastyczne mogą być stosowane w programie RFEM 6 lub RSTAB 9 do symulacji nieliniowego zachowania konstrukcji stalowych poddanych obciążeniu. Przegub plastyczny można zamodelować poprzez umieszczenie na końcu pręta przegubu o właściwościach nieliniowych. W tym celu należy wykonać następujące kroki:

• Wybierz pręt lub pręty, do którego ma zostać przypisane zwolnienie.
• Aby otworzyć okno dialogowe 'Edytować pręt', należy dwukrotnie kliknąć pręt lub użyć menu kontekstowego.
• W zakładce 'Materiały główne' należy wybrać opcję Przeguby.
• W zakładce 'Przeguby' należy kliknąć przycisk odpowiadający początku lub końcu pręta , , aby zdefiniować nowy typ przegubu.
• W oknie dialogowym 'Nowy przegub prętowy', na liście Nieliniowość należy wybrać jedną z czterech możliwości plastycznych dla odpowiedniego stopnia swobody; na przykład przegub plastyczny zgodnie z FEMA 356 lub przegub bilinearny zgodnie z EN 1998-3.

• W drugiej zakładce można określić właściwości plastyczności, kryteria akceptacji i granice plastyczności. Parametry są zazwyczaj wstępnie ustawione w oparciu o właściwości pręta i normy. W razie potrzeby dostosuj go, aby opisać zachowanie przegubu; na przykład dwuliniowa krzywa uplastycznienia zawierająca obszary uplastycznienia i twardnienia.

• Kliknij przycisk OK, aby zapisać przegub.
• Po ponownym kliknięciu OK w oknie dialogowym 'Edytuj pręt', można przypisać zwolnienie do końca pręta.

W celu zdefiniowania jednoosiowego przenoszenia obciążenia dla płyty, można przypisać do powierzchni właściwości ortotropowe. W ten sposób można kontrolować sztywności dla określonych kierunków, tak aby obciążenia były przenoszone głównie w jednym kierunku. Masz dwie możliwości.

Grubość ortotropowa dla materiału izotropowego

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji Grubość z materiałem należy kliknąć przycisk po prawej stronie , , aby utworzyć nową grubość.
• W oknie dialogowym 'Nowa grubość' należy wybrać typ grubości Ortotropia kształtu.

• Przejdź do zakładki 'Ortotropia kształtu'. Domyślnie ustawiony jest typ ortotropii Grubości efektywne.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia należy wprowadzić grubości efektywne jako właściwości ortotropowe w taki sposób, aby sztywność w żądanym kierunku podpory głównej była bardzo duża i bardzo mała w drugim kierunku.

• W celu uwzględnienia ciężaru własnego można zastosować zdefiniowaną przez użytkownika fikcyjną grubość, odpowiadającą całej grubości powierzchni.
• Kliknij OK, aby zapisać grubość.
• Ponowne kliknięcie OK w oknie dialogowym 'Edytować powierzchnię' powoduje przypisanie grubości płyty.

Ortotropowy model materiałowy dla stałej grubości

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji okna dialogowego Materiał grubości należy kliknąć przycisk po prawej stronie , aby utworzyć nowy materiał.
• W oknie dialogowym 'Nowy materiał' należy w zwykły sposób wybrać materiał z biblioteki. Zmieniasz jednak Model materiałowy na Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie) (1). Należy również aktywować opcję Materiał zdefiniowany przez użytkownika (2).

• Przełącz na 'Ortotropowy | zakładka Liniowo sprężysty (powierzchnie)'.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia zmień moduł sprężystości drugorzędnego kierunku obciążenia na bardzo małą wartość. Można również określić bardzo małe wartości modułów ścinania w kierunku podpory drugorzędnej. Ponadto, należy ustawić współczynniki Poissona's na zero.

• Kliknij OK, aby zapisać materiał.
• Po ponownym kliknięciu OK w oknie dialogowym 'Edytuj powierzchnię', można przypisać materiał płyty.

Wymagania

• RFEM 6/RSTAB 9 jest zainstalowany
• Posiadasz ważną licencję na WebServices.
• Usługi sieciowe są aktywowane w Ustawieniach programu RFEM 6/RSTAB 9
• IDEA StatiCa jest zainstalowany
• Łącze BIM z IDEA StatiCa do RFEM 6/RSTAB 9 jest zainstalowane (IDEA StatiCa > zakładka "BIM" > "Aktywuj BIM Link" > RFEM 6/RSTAB 9)

Procedura

1. Tworzenie i obliczanie modelu w programie RFEM 6/RSTAB 9
2. Otwórz skrót "IDEA StatiCa 2X.X dla RFEM 6" lub" IDEA StatiCa 2X.X dla RSTAB 9".
3. Wybór węzłów połączenia i prętów łączących w programie RFEM 6/RSTAB 9
4. Importuj geometrię do Checkbot poprzez "Import"> "Połączenia" lub "Pręt".
5. Przeniesienie połączenia lub pręta z programu Checkbot do IDEA StatiCa

W przypadku projektów z betonu zbrojonego odpowiednie są następujące programy i rozszerzenia.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji belkowych
• RFEM: Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, oprócz elementów w kształcie prętów, potrzebujesz programu RFEM.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych

Dzięki Wymiarowanie betonu oblicz elementy z betonu zbrojonego w modelu. Specyficzne dla normy obliczenia uwzględnia nie tylko pręty (zginane belki, słupy) i powierzchnie (płyty, ściany), ale także obszary powierzchni, w których istnieje ryzyko przebicia. Dla słupów przeprowadzana jest analiza stateczności zgodna z metodą nominalnej krzywizny.

Zbrojenie może zostać zdefiniowane przez użytkownika lub zdefiniowane przez program. Przy spełnieniu tych warunków podstawowych można przeprowadzić obliczenia stanu granicznego nośności i użytkowalności zgodnie z jedną z poniższych norm:

• EN 1992 – wraz z załącznikami krajowymi
• ACI 318
• CSA A23.3
• SP 63.13330

Rozszerzenie umożliwia również analizę deformacji zarysowanych powierzchni żelbetowych (stan II) przy użyciu metod aproksymacyjnych opisanych w normach. Można uwzględnić usztywnienie przy rozciąganiu oraz pełzanie i skurcz.

Dodatkowe rozszerzenia

W przypadku specjalnych wymagań dla konstrukcji z betonu zbrojonego dostępne są inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu zadania.

Aby użyć przekroju, który nie znajduje się w obszernej bibliotece przekrojów programu RFEM 6 lub RSTAB 9, należy użyć programu RSECTION Program dodatkowy ]] pomoże w modelowaniu przekroju wraz ze zbrojeniem. Przekrój ten będzie można następnie wymiarować w zwykły sposób za pomocą rozszerzenia Projektowanie konstrukcji betonowych.

W przypadku konieczności przeprowadzenia analizy sejsmicznej lub analizy drgań, rozszerzenia dla to wydajne narzędzia do analizy statyczno-wytrzymałościowej i projektowania. Analiza modalna Rozszerzenie umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych oraz w połączeniu z rozszerzenie-analiza-spektrum/analiza-odpowiedzi w wielu normach.

Jeżeli planujesz budynek o skomplikowanej bryle, w której określanie obciążeń wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiąga swoje granice, program dodatkowy -software/rwind RWIND wspiera: Dzięki analizie CFD obciążenia wiatrem mogą być określane nawet w przypadku bardzo złożonych kształtów budynków.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą funkcji rozszerzenie-programy-do-analizy-statyczno-wytrzymalosciowej. rfem/dodatki-dla-rfem-6/analiza-dodatkowa/analiza-etapow-budowy Przeprowadź analizę etapów budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: dużych wielokondygnacyjnych konstrukcji betonowych.

Podstawowe rozszerzenia

Do wymiarowania konstrukcji stalowych oprócz programu RFEM lub RSTAB potrzebne są następujące rozszerzenia:

• Projektowanie konstrukcji stalowych
• Rozszerzenie Analiza naprężeniowo-odkształceniowa
• Stateczność
• Połączenia stalowe

Z rozszerzeniem oprócz wymiarowania przekroju normalnego można przeprowadzić również analizę stateczności (wyboczenie i zwichrzenie).

Rozszerzenie Analiza naprezeniowo-odksztalceniowa zapewnia można również obliczać odkształcenia w prętach, powierzchniach i bryłach.

Konstrukcje stalowe są zazwyczaj smukłe, dlatego stateczność odgrywa ważną rolę. Za pomocą Stateczność konstrukcji do obliczenia długości efektywnych a współczynniki obciążenia krytycznego wymagają dokładnej analizy stateczności.

Precyzyjne i elastyczne modelowanie połączeń między prętami dzięki Rozszerzenie Połączenia stalowe. Połączenia muszą być obciążone nie tylko w głównej płaszczyźnie nośnej. Nawet jeżeli połączenie jest obciążone względem "słabej osi", można je zwymiarować za pomocą tego rozszerzenia.

Dodatkowe rozszerzenia

Jeśli masz specjalne wymagania dotyczące wymiarowania konstrukcji stalowych, dostępne są inne rozszerzenia i programy dodatkowe, które pomogą Ci w rozwiązywaniu specjalnych zadań.

Aby użyć przekrojów, które nie są dostępne w obszernej bibliotece przekrojów programu RSTAB 9 i RFEM 6, należy dodać Program RSECTION jest pomocny podczas modelowania przekrojów i obliczania właściwości przekrojów.

Jeśli chcesz przeprowadzić analizę zwichrzenia przy użyciu dokładniejszej i bardziej ekonomicznej metody z uwzględnieniem 7 stopni swobody, potrzebujesz Rozszerzenie/add-ons-for-rfem-6/additional- analysis/skręcanie-skrępowane-7-stopni-wolności Skręcanie skrępowane.

Jeżeli podczas określania sił wewnętrznych konieczne jest uwzględnienie uplastycznienia materiału, można użyć opcji analiza/nieliniowe-zachowanie-materialu Użyj rozszerzenia Nieliniowe zachowanie materiału.

Rozszerzenie Analiza modalna umożliwia przeprowadzanie obliczeń częstotliwości drgań własnych i drgań sejsmicznych wraz z analizy/analiza-spektrum-odpowiedzi rozszerzenia Analiza spektrum odpowiedzi w wielu normach.

Jeżeli planują Państwo budynek o złożonej bryle, w której określanie obciążeń wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiąga swoje granice, program w tym zakresie może pomóc dodatkowy program RWIND. Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet dla najbardziej skomplikowanych kształtów budynków.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla wymiarowania konstrukcji wynikają z określonych etapów budowy, należy to zamodelować w modelu rozszerzenie-oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analiza-dodatkowa/analiza-etapow-budowa Analiza etapow budowy.

Rozszerzenie ułatwia wprowadzanie wielokondygnacyjne konstrukcje stalowe.

W przypadku planowania lekkich konstrukcji stalowych, w tym kabli i membran, można skorzystać z rozszerzenia może pomóc -On Form-Finding do określenia kształtu konstrukcji.

Powodem, dla którego czas obliczeń zajmuje trochę czasu przy niewielkim wykorzystaniu procesora komputera, może być użycie solwera iteracyjnego zamiast solwera bezpośredniego. Obie opcje decydują o sposobie rozwiązywania układu równań.

Solwer bezpośredni jest metodą wykorzystującą dekompozycję macierzy, taką jak dekompozycja LU, w celu rozwiązania układu równań w jednym kroku. Takie podejście jest na ogół bardziej niezawodne i może rozwiązać każdy rodzaj problemu, ale może wymagać więcej pamięci i zasobów obliczeniowych, zwłaszcza w przypadku bardzo dużych systemów.
Solwer iteracyjny, taki jak metoda Conjugate Gradient lub GMRES (Generalized Minimal Residual), rozwiązuje układ równań poprzez iteracyjne udoskonalenie rozwiązania.

Metoda solwera, która prowadzi do szybszych wyników, zależy od złożoności modelu oraz wielkości dostępnej pamięci RAM w maszynie. Jeżeli zasoby nie są istotne podczas rozwiązywania dużych, złożonych modeli, wówczas zalecany jest w większości przypadków solwer Direct, który będzie najszybszy. Należy pamiętać, aby zaznaczyć to w Ustawieniach analizy statycznej w programie RFEM 6.

Element "Panel belkowy" umożliwia modelowanie całych budynków lub tylko niektórych obszarów przy użyciu powierzchni dla drewnianych paneli ściennych.
Poprzez wprowadzenie niezbędnych przegubów liniowych w łącznikach sztywnych uwolniono również element „Panel belkowy”, który będzie teraz optymalizowany krok po kroku, aby osiągnąć wspomniany cel.
Obecnie zastosowanie ogranicza się do bardzo prostych konstrukcji. Jesteśmy jednak bardzo skoncentrowani na ulepszeniu aplikacji tak szybko, jak to możliwe. Aktualny stan prac można podsumować w tym FAQ:

Stan obecny i planowany rozwój:

• Modelowanie pojedynczych, niezależnych powierzchni
• Linie graniczne prostopadłe do siebie i nieprzerwane (cztery linie graniczne, z wyjątkiem linii przebiegających przez komórki powierzchni)
• Możliwość tworzenia otworów za pomocą komórek powierzchni
• Automatyczne obliczanie sztywności połączenia zgodnie z EN 1995-1-1 (liniowe) dla gwoździ i łączników
• Wygodniejsze wprowadzanie i rozszerzanie wszystkich norm (w przygotowaniu)
• Ortotropia kierunku obrotu poszycia (w przygotowaniu)
• Podatne połączenie sąsiednich elementów (w przygotowaniu)
• Różne przekroje prętów brzegowych w kierunku dodatnim i ujemnym (w przygotowaniu)
• Opcjonalny brak definicji prętów brzegowych (w przygotowaniu)
• Połączenia płyt (narożniki, połączenie teowe, ściana-płyta) (w przygotowaniu)
• Integracja narzędzi do modelowania (przeciągnij i upuść, kopiuj...) (w przygotowaniu)

Przyczyn tego błędu może być kilka:

Brakujące zbrojenie powierzchni

Brak zbrojenia w powierzchni, w której znajduje się węzeł przebicia.

Tutaj można przeczytać, jak utworzyć zbrojenie powierzchniowe: Zbrojenie powierzchni

Brakujące wymiary

W programie RFEM 6 geometria węzła przebicia jest zazwyczaj określana za pomocą przekroju połączonego elementu konstrukcyjnego (słup, ściana). Jeżeli strop lub płyta fundamentowa są obliczane niezależnie w ramach analizy pozycyjnej 2D, a zatem w modelu nie istnieją ściany lub słupy w postaci powierzchni lub prętów, program RFEM nie może automatycznie określić wymiarów elementu. W takim przypadku wymiary należy określić ręcznie:

Niepodparte węzły

W przypadku węzłów przebicia, które nie są utrzymywane przez podporę węzłową lub liniową, można zdefiniować wymiary połączonych elementów za pomocą konfiguracji stanu granicznego nośności.

Więcej informacji można znaleźć tutaj: Konfiguracja stanu granicznego nośności (przebicie)

Podparte węzły

W przypadku węzłów przebicia, które są utrzymywane przez podporę węzłową lub liniową stanowiącą połączony element konstrukcyjny, wymiary można określić w ustawieniach podpory.

Więcej informacji można znaleźć tutaj:
Słup fikcyjny (podpora węzłowa) | Fikcyjna ściana (podpora liniowa)

Nieprawidłowe węzły

Jeżeli węzły przebicia znajdują się w środku obciążenia liniowego lub podpory liniowej, to przebicie nie występuje. Z tego względu węzły te nie są sklasyfikowane jako prawidłowe.

Rozszerzenie Stateczność konstrukcji nie jest zależne od ustawień w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Jest to globalna analiza stateczności całej konstrukcji, w zależności od sposobu utworzenia modelu. Ustawienie Warunki brzegowe jest używane wyłącznie do wymiarowania w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych.
Aby utrzymać górną półkę, zaleca się użyć obiektów z folderu Typy dla prętów>Podpory prętowe>Panel usztywniający. Obiekty te są odzwierciedlane w wynikach rozszerzeń dla dynamiki i stateczności.
Aby pole ścinania zostało uwzględnione, musi zostać aktywowane poprzez modyfikację konstrukcji dla wybranych przypadków obciążeń lub kombinacji obciążeń.

Przejście do okna dialogowego "Nowy przegub prętowy"
Aby połączyć pręt jako przegub w programie RFEM 6 lub RSTAB 9, należy najpierw zdefiniować zwolnienie pręta. Okno dialogowe "Nowy przegub prętowy" można otworzyć za pomocą paska menu, nawigatora, tabeli lub okna dialogowego "Edytuj pręt". Poniższy film pokazuje wszystkie cztery warianty.

Utwórz nowy przegub prętowy
Podczas definiowania nowego zwolnienia pręta najpierw należy wybrać układ odniesienia. Wybierając Warunki przegubu zwalniasz odpowiedni stopień swobody. Na rysunku poniżej zwolnienie pręta zostało zdefiniowane w taki sposób, że możliwy jest swobodny obrót pręta wokół lokalnych osi y i z. Ponadto można zdefiniować stałe sprężystości i nieliniowości.

Więcej informacji na temat definiowania zwolnienia na końcu pręta można znaleźć w instrukcji online dla programu RFEM 6/RSTAB 9
Instrukcja online RFEM 6 – Przeguby prętowe

Połącz koniec pręta w sposób elastyczny
W oknie dialogowym "Edytować pręt" można zdefiniować przeguby dla wybranych prętów. W tym celu w zakładce "Główne" należy wybrać opcję "Przeguby".

W zakładce „Przeguby” można wybrać przeguby na końcach pręta zdefiniowane wcześniej osobno dla obu końców pręta.

Nie, nie można dezaktywować asystenta Mia. Jeśli jednak awatar znajduje się w pozycji rozpraszającej, możesz po prostu przesunąć go za pomocą myszy.

Nasz kreator sztucznej inteligencji jest stale rozwijany. W przyszłości Mia będzie znacznie bardziej zintegrowana z programem RFEM i każdego dnia uczy się nowych rzeczy. Naszym celem jest, aby praca z programem RFEM była jeszcze bardziej intuicyjna i łatwiejsza.

Mia oferuje możliwość wykorzystania możliwości modeli dużych języków (LLM) do analizy statyczno-wytrzymałościowej i obsługi programów RFEM 6 i RSTAB 9.

Mia ma już wiele zalet:

Wsparcie 24/7, także w weekendy

Być może znasz tę sytuację również: Projekt, który wciąż wymaga ukończenia. Tuż przed końcem pojawiają się problemy, w przypadku których potrzebujesz pilnego wsparcia, a wsparcie telefoniczne już się zakończyło.

W tej sytuacji Mia może pomóc w znalezieniu rozwiązania.

Lepsza wydajność pracy

Otrzymasz bezpośrednio odpowiedź na swoje problemy. Nie musisz przerywać pracy, dopóki nie odpowiesz na Twoje pytanie.

komunikacja w prawie każdym języku

Mia posiada zintegrowaną funkcję tłumaczenia. Komunikacja w języku, który jest dla Ciebie najłatwiejszy.

Łatwy dostęp do informacji

Nie musisz'przeglądać długich artykułów, aby w końcu znaleźć potrzebne informacje. Zamiast tego otrzymujesz dokładnie te informacje, które są istotne dla Twojego pytania.

Łatwy w użyciu

Po prostu opisz swój problem w języku naturalnym. Nie ma już konieczności tworzenia skomplikowanych zapytań w wyszukiwarce Google i przeszukiwania niezliczonych dokumentów.

Łatwość użytkowania

Funkcja AI w Mia jest bezpośrednio zintegrowana z interfejsem programów RFEM 6 i RSTAB 9, więc dokładnie tam, gdzie pojawiają się pytania. Nie ma już konieczności przełączania się na przeglądarkę i otwierania określonej strony internetowej.

Bezpłatny dostęp

Dzięki Mia otrzymujesz bezpłatny dostęp do zespołu wsparcia technicznego.

Menu kontekstowe zawiera kilka ważnych funkcji, które ułatwiają pracę z programami RFEM 6 i RSTAB 9.

Ustaw Mia na test. Ich odpowiedzi nie zawsze są doskonałe, ale często są zdumiewająco dobre i efektywne. Czy wiecie, że...? Mia ma też poczucie humoru.

Więcej informacji o Mia:

Zapisywanie szablonu graficznego

Po przypisaniu materiału betonu i aktywowaniu właściwości obliczeniowych w oknie dialogowym do wprowadzania pręta, możliwe jest wyświetlanie zbrojenia dla wybranego pręta.

W oknie Wyświetlić układ zbrojenia można wykonać następujące czynności:
1. Za pomocą opcji na pasku menu można dostosować sposób wyświetlania do swoich potrzeb.
Drugi Taką konfigurację można wydrukować jako szablon w menu "Drukuj natychmiast".
3. Po zapisaniu szablon jest przechowywany globalnie i jest dostępny również dla przyszłych modeli.

Możliwość wydruku wielokrotnego układu zbrojenia dla wybranych prętów

Ten szablon graficzny służy do drukowania wielu elementów zbrojenia dla dowolnych prętów o podobnie sformatowanym układzie zbrojenia.

Najpierw należy zwrócić uwagę na zakładkę „Przenoszenie obciążenia” podczas edycji powierzchni. Jeżeli kierunek przenoszenia obciążenia jest ustawiony na "Izotropowy | MES" obciążenia są wyświetlane dopiero po obliczeniu przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń, ponieważ muszą one zostać najpierw obliczone w podmodelu. Upewnij się więc, że wyniki są dostępne.

Najważniejsze funkcje programu RFEM opisano w instrukcji online . Zawiera również krótki rozdział teoretyczny dotyczący elementów skończonych. Przydatne informacje na temat modelowania i oceny wyników dla obliczeń zgodnie z Metodą Elementów Skończonych są również dostępne na -16?f=_ Artykuły techniczne z naszej Bazy informacji.

Oczywiście dokumentacja nie może zastąpić literatury technicznej. Niniejszy tekst zawiera lekturę pomocną w rozpoczęciu pracy z tematem "Elementy skończone":

• Christian Barth i Walter Rustler: Elementy skończone w praktyce konstrukcyjnej. Konstrukcja, druga Wydanie 2013 (➥ Amazon)
• Horsta Werkle'a: Elementy skończone w analizie statyczno-wytrzymałościowej. Springer Vieweg, 4. Wydanie 2021 (➥ Amazon)
• Lutz Nasdala: Wzory MES do analizy statyczno-wytrzymałościowej i dynamicznej. Springer Vieweg, 3. Wydanie 2015 (➥ complexion-Statik-Dynamik-Background Information-Tricks/dp/3658066296 Amazon)
• Szymon Niemec: Analiza elementów skończonych konstrukcji - zasady i praktyka. Shaker-Verlag, 2010 (➥ Amazon)
• EA de Souza Neto mówi: Metody obliczeniowe plastyczności - teoria i zastosowania. Wiley, 2008 (➥ Amazon)
• Günter Rombach: Zastosowanie elementów skończonych w konstrukcjach betonowych. Ernst & Sohn, 2000 (➥ Amazon)

Poniższa lista to tylko mały wybór zaleceń. Dalszą literaturę techniczną można znaleźć również w odniesieniach do wspomnianych prac.

Koncepcja obliczeniowa programu RFEM 6 została zasadniczo zmieniona, dzięki czemu przypadki obliczeniowe nie są już dostępne w rozszerzeniach. Podczas definiowania prętów i powierzchni należy określić, czy przeprowadzić obliczenia, a obiektom przypisać właściwości obliczeniowe. Z tego względu nie jest możliwe przeprowadzenie alternatywnych analiz w tym samym modelu.

Aby zwymiarować niektóre pręty zgodnie z innymi ustawieniami, należy zdefiniować nową konfigurację obliczeniową dla stanu granicznego i odpowiednio przypisać tę konfigurację.

W przypadku wymiarowania zarówno prętów, jak i zbiorów prętów , we właściwościach obiektu można określić, czy każdy pręt ma być rozpatrywany indywidualnie, czy też zbiór prętów ma być analizowany jako obiekt nadrzędny.

Ponadto w programach RFEM 6 i RSTAB 9 istnieje możliwość wymiarowania obiektów o wspólnych właściwościach za pomocą reprezentatywnych.

Podczas tworzenia nowego modelu w programie RFEM nie można importować szablonów z żadnej ścieżki. Należy stworzyć projekt.

Podczas uzyskiwania dostępu do szablonu w programie Revit lub Rhino/Grasshopper, często pojawia się komunikat o błędzie, jeżeli ścieżka użytego pliku szablonu nie jest powiązana z "Projektem szablonu" w Dlubal Center.

Otwórz Centrum Dlubal i sprawdź, czy dla folderu, w którym znajduje się plik szablonu, dostępny jest "projekt szablonu".

Jeżeli nie jest, ścieżkę do pliku szablonu można dodać jako projekt. W filmie FAQ folder Pobrane został utworzony jako projekt szablonu, ponieważ zawiera plik szablonu.