V tabulce 'Výsledky po podlažích' v modelu budovy se uvádí těžiště pro zatěžovací stavy a kombinace zatížení. Kromě vlastní tíhy se zohledňují také svislá zatížení příslušných zatěžovacích stavů a kombinací zatížení.
Pomocí dialogu 'Těžiště a informace o vybraných objektech“ lze také zobrazit těžiště se zohledněním vybraného zatížení.
Při modelování podlaží máte pro desky k dispozici možnost "Polotuhá diafragma".
U této možnosti modelování se uplatňuje v zásadě stejný postup jako při modelování podlaží "Tuhá diafragma". Na rozdíl od tuhé diafragmy se ovšem neuvažuje žádná uzlová vazba od těžiště ke každému uzlu sítě KP. Lze tak zohlednit poddajnost stropní desky.
Otvory s určitou plochou můžete při výpočtu modelu budovy zanedbat. Tuto funkci lze aktivovat v globálním nastavení pro podlaží budovy. Zobrazí se upozornění, že otvory byly zanedbány.
Výsledky seizmického posouzení jsou rozděleny do dvou částí: požadavky na pruty a požadavky na spoje.
"Seizmické požadavky" zahrnují požadovanou pevnost v ohybu a požadovanou smykovou pevnost spoje nosníku na sloup. Jsou uvedeny v záložce 'Přípoj momentového rámu po prutech'. U vyztužených rámů se požadovaná pevnost spoje ztužení v tahu a a v tlaku uvede v záložce 'Přípoj ztužení po prutech'.
Provedená posouzení se vám zobrazí v tabulkách. V detailech posouzení jsou přehledně uvedeny vzorce a odkazy na normu.
Výpočet modelu budovy probíhá ve dvou výpočetních fázích:
Globální 3D výpočet celkového modelu, ve kterém jsou podlaží modelována jako tuhá deska (diafragma) nebo jako ohybová deska
Lokální 2D výpočet jednotlivých desek podlaží
Výsledky pro sloupy a stěny z 3D výpočtu a výsledky pro desky z 2D výpočtu se po výpočtu sloučí do jednoho modelu. To znamená, že není třeba přepínat mezi 3D modelem a jednotlivými 2D modely desek podlaží. Uživatel pracuje pouze s jedním modelem, šetří drahocenný čas a vyhýbá se případným chybám při ruční výměně dat mezi 3D modelem a jednotlivými 2D modely desek.
Svislé plochy v modelu může uživatel rozdělit na smykové stěny a otvorové překlady. Program z těchto stěnových objektů automaticky vygeneruje interní výsledkové pruty, takže je lze následně posoudit podle požadované normy v addonu Posouzení železobetonových konstrukcí jako pruty.
Smykové stěny a stěnové nosníky v modelu budovy máte k dispozici jako samostatné objekty v addonech pro posouzení. To umožňuje rychlejší filtrování objektů ve výsledcích a také lepší dokumentaci ve výstupním protokolu.
V addonu Posouzení ocelových konstrukcí můžete provádět posouzení stability a průřezu profilů tvarovaných za studena podle EN 1993-1-3, článků 6.1.2 - 6.1.5 a 6.1.8 - 6.1.10.
Typem zatížení Kumulace vody můžete zohlednit účinky deště na vícenásobně zakřivené plochy se zohledněním posunů analýzou velkých deformací.
Při této numerické aplikaci deště se analyzuje příslušná geometrie plochy a stanoví se, jaká část deště stéká a jaká se kumuluje v loužích neboli vodních kapsách na ploše. Z velikosti louže pak vyplývá odpovídající svislé zatížení pro statickou analýzu.
Tuto funkci lze použít například na analýzu přibližně vodorovných geometrií membránových střech zatížených deštěm.
Pomocí typu podlaží "Jen přenos zatížení" můžete v addonu Model budovy uvažovat desky bez účinků tuhosti v rovině, i z roviny. Tento typ prvku shromažďuje zatížení na desce a přenáší je na nosné prvky 3D modelu. Máte tak možnost modelovat sekundární prvky, jako například rošty a podobné prvky pro rozložení zatížení bez dalších účinků ve 3D modelu.
V programu RFEM 6 je nyní k dispozici posouzení ocelových prutů tvarovaných za studena podle AISI S100-16 / CSA S136-16. Posouzení lze aktivovat zvolením normy „AISC 360“ nebo „CSA S16“ pro addon Posouzení ocelových konstrukcí. „AISI S100“ nebo „CSA S136“ jsou pak automaticky vybrány pro posouzení oceli tvarované za studena.
Pro výpočet pružného vzpěrného zatížení prutu používá RFEM přímou pevnostní metodu (DSM). Přímá pevnostní metoda nabízí dva typy řešení, numerické (metoda konečných pásů) a analytické (specifikace). Charakteristickou křivku (signaturu) FSM a tvary vybočení lze zobrazit v dialogu pro Průřezy.
V programu RFEM 6 jsou k dispozici nové ocelové profily podle nejnovější příručky CISC (12. vydání). Průřezy se zobrazují v databázi Normované. Ve filtru vyberte jako oblast „Kanada“ a jako normu „CISC 12“. Alternativně lze název průřezu zadat přímo do vyhledávacího pole v dolní části dialogu.
Aktivovali jste addon Model budovy? Velmi dobře! Pak můžete střed tuhosti zobrazit v tabulce i graficky. Použijte jej například pro dynamickou analýzu.
Při posouzení podle EN 1993-1-1 lze v programu RFEM 6 a RSTAB 9 graficky zobrazit vlastní tvar pro distorzní boulení průřezu včetně průřezů z programu RSECTION.
Vlastní tvar je možné zobrazit také v RSECTION 1 pro průřezy z databáze.
V programu RFEM/RSTAB máte možnost vygenerovat a následně vypočítat kombinace zatížení nebo kombinace výsledků potřebné pro mezní stav použitelnosti. Tyto návrhové situace vyberte v addonu Posouzení ocelových konstrukcí pro posouzení průhybu. Vypočítané hodnoty deformací se spočítají v každém místě prutu v závislosti na nadvýšení a vztažném systému. Nakonec je možné tyto hodnoty deformací porovnat s mezními hodnotami.
Věděli jste, že...? Mezní hodnoty deformací můžete v konfiguraci mezního stavu použitelnosti nastavit individuálně pro jednotlivé konstrukční prvky. Jako dovolenou mezní hodnotu definujte maximální deformaci v závislosti na referenční délce. Zadáním návrhových podpor můžete jednotlivé konstrukční prvky segmentovat, takže pak lze automaticky stanovit odpovídající referenční délku pro každý směr posouzení.
Na základě polohy přiřazených návrhových podpor se automaticky rozliší nosníky a konzoly, takže se může stanovit mezní hodnota odpovídajícím způsobem.
Posouzení mezního stavu použitelnosti naleznete ve výsledkových tabulkách addonu Posouzení ocelových konstrukcí. Výsledky posouzení můžete zobrazit se všemi detaily v každém místě posuzovaných prutů. Kromě toho máte k dispozici grafiky s průběhy výsledků využití. Získáte tak dobrý přehled.
Dále můžete všechny výsledkové tabulky a obrázky integrovat do globálního tiskového protokolu programu RFEM/RSTAB jako součást výsledků Posouzení ocelových konstrukcí. Deformace celé konstrukce můžete zobrazit a dokumentovat v rámci funkcí programu RFEM/RSTAB nezávisle na addonu.
Programy pro statické výpočty RFEM/RSTAB vám nabízejí řadu automatizovaných funkcí, které vám usnadní každodenní práci. Jednou z nich je automatické generování kombinací zatížení a výsledků pro mimořádné návrhové situace posouzení požáru. Pruty, které se mají posoudit s příslušnými vnitřními silami, se převezmou přímo z programu RFEM/RSTAB. Nemusíte tedy dělat nic dalšího. Program pro vás také již uložil všechny informace o materiálu a průřezu.
Přiřazením Konfigurace požární odolnosti posuzovaným prutům se nastaví parametry důležité pro posouzení požární odolnosti. Zde můžete ručně zadat konečnou teplotu oceli ve chvíli posouzení. Nebo můžete nechat teplotu stanovit automaticky po požadovanou dobu trvání požáru. Vybrat si lze z různých teplotních křivek a různých typů ochrany proti požáru. K dispozici jsou také další podrobná nastavení, jako je vystavení účinkům požáru na všechny strany nebo na tři strany.
Posouzení vámi vybraných prutů probíhají se zohledněním rozhodující teploty konstrukčních prvků. Posouzení průřezů a stability provádějte v addonu Posouzení ocelových konstrukcí podle EN 1993-1-2, Kapitola 4.2.3. Všechny potřebné redukční součinitele a faktory jsou zde uloženy a zohlední se při stanovení únosnosti.
Vzpěrné délky pro posouzení metodou náhradního prutu se převezmou přímo z údajů pro únosnost. Nemusíte je znovu zadávat.
Při každém posouzení se nejdříve provede klasifikace průřezů. U průřezů třídy 4 se posouzení provede automaticky podle EN 1993-1-2, přílohy E.
Program Dlubal vám nabídne jasný přehled o posouzení požární odolnosti se všemi detaily výsledků. To vám umožňuje porozumět detailně výsledkům. K tomu výsledky obsahují také všechny parametry potřebné pro stanovení rozhodující teploty konstrukčního prvku v době posouzení.
I průběh teploty v konstrukčním prvku můžete cíleně vyhodnotit pomocí teplotní křivky.
Všechny výsledkové tabulky a obrázky lze zahrnout do globálního tiskového protokolu programu RFEM/RSTAB spolu s výsledky pro mezní stav únosnosti a použitelnost.
Provádějte posouzení požární odolnosti se sníženou únosností podle automaticky stanovené teploty konstrukčního prvku v době posouzení. Tu můžete stanovit automaticky podle různých teplotních křivek v programu (normová teplotní křivka, křivka vnějšího požáru, uhlovodíková křivka). Pro jiné zadání teploty také můžete zadat teplotu pro posouzení ručně. Ta lze stanovit například podle parametrické teplotní křivky z DIN EN 1991-1-2 nebo z protokolu požární odolnosti.
Teplota konstrukčního prvku v době posouzení se stanoví automaticky. Součinitele používané pro stanovení teploty si můžete přizpůsobit. V tomto kroku si také zaškrtněte pro nejlepší výsledek žárové zinkování. Podle směrnice DASt 027 „Stanovení teploty žárově zinkovaných konstrukčních ocelových prvků v případě požáru“ se použije až k nějaké mezní teplotě nižší emisivita povrchu oceli. Výsledkem tak nakonec získáte nižší teplotu znamenající tak příznivější posouzení.
Pro posouzení požární odolnosti lze teplotu konstrukčního prvku, která je rozhodující v době posouzení, nechat stanovit automaticky. Průběh teploty v závislosti na čase přitom můžete cíleně sledovat pomocí zobrazení teplotní křivky.