W rozszerzeniu dla RFEM Funkcja wymiarowania betonu umożliwia przeprowadzenie obliczeń odporności ogniowej ścian i stropów według uproszczonej metody tabeli (EN 1992-1-2, Rozdział 5.4.2 oraz Tabele 5.8 i 5.9) wykonane z betonu zbrojonego.
Wynik obliczeń sejsmicznych jest podzielony na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
"Wymagania sejsmiczne" zawierają Wymaganą wytrzymałość na zginanie i Wymaganą wytrzymałość na ścinanie połączenia belka-słup dla ram sprężystych. Są one wyszczególnione w zakładce 'Połączenia ram momentowych według prętów'. W przypadku ram stężonych w zakładce 'Połączenie stężone według pręta' podawana jest Wymagana wytrzymałość połączenia na rozciąganie oraz Wymagana wytrzymałość połączenia na ściskanie stężeń.
Przeprowadzone kontrole obliczeń są przedstawiane w tabelach. W szczegółach kontroli obliczeń w przejrzysty sposób przedstawione są wzory i odniesienia do normy.
Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
Istnieje możliwość wymiarowania powierzchni z uwagi na warunki pożarowe przy użyciu metody zredukowanego przekroju. Redukcja jest stosowana na grubości powierzchni. Kontrolę obliczeń można przeprowadzić dla wszystkich materiałów drewnianych, które są dopuszczone dla obliczeń.
W przypadku drewna klejonego krzyżowo, w zależności od rodzaju kleju, można wybrać, czy możliwe jest odpadanie poszczególnych zwęglonych części warstwy, a tym samym, czy można spodziewać się zwiększonego zwęglenia w niektórych obszarach warstwy.
W Rozszerzenie Wymiarowanie '''betonu''' ''' umożliwia przeprowadzanie uproszczonych obliczeń odporności ogniowej słupów (Rozdział 5.3.2) i belek (Rozdział 5.6), zgodnie z EN 1992-1-2.
W przypadku uproszczonych obliczeń odporności ogniowej dostępne są następujące metody weryfikacji:
Słupy: Minimalne wymiary przekroju prostokątnego i okrągłego wg tabeli 5.2a oraz równania 5.7 do obliczania czasu ekspozycji pożarowej
Belki: Minimalne wymiary i odległości między środkami zgodnie z Tabelą 5.5 i Tabelą 5.6
Siły wewnętrzne do obliczeń odporności ogniowej można wyznaczyć przy użyciu dwóch metod.
1: W tym przypadku siły wewnętrzne z wyjątkowej sytuacji obliczeniowej są bezpośrednio uwzględniane w obliczeniach.
2: Siły wewnętrzne z obliczeń w temperaturze normalnej są redukowane za pomocą współczynnika Eta,fi (ηfi) i są następnie wykorzystywane do obliczeń odporności ogniowej.
Ponadto istnieje możliwość modyfikacji rozstawu osi zgodnie z równ. 5.5.
Po zakończeniu obliczeń, wysyłany jest e-mail z linkiem do pobrania obliczonego pliku. Duże pliki są skompresowane do archiwum ZIP. Mniejsze pliki można pobrać bezpośrednio.
Alternatywnie, link do obliczonego pliku można znaleźć w Extranecie.
Pobrany plik jest zwykłym plikiem programu RFEM i można go wykorzystać do dalszego przetwarzania.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia wymiarowanie prętów i powierzchni ze względu na zmęczenie zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.
W przypadku obliczeń zmęczenia można opcjonalnie wybrać dwie metody lub poziomy obliczeniowe w konfiguracjach obliczeniowych:
Poziom obliczeniowy 1: Obliczenia uproszczone wg. do 6.8.6 i 6.8.7(2) Kryterium uproszczone jest stosowane dla częstych kombinacji oddziaływań zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.6 (2) oraz EN 1990, równ. (6.15b) wraz z obciążeniami od ruchu drogowego w stanie użytkowalności. Dla stali zbrojeniowej sprawdzany jest maksymalny zakres naprężeń zgodnie z 6.8.6. Naprężenie ściskające w betonie jest określane za pomocą górnego i dolnego dopuszczalnego naprężenia zgodnie z 6.8.7(2).
Poziom analizy 2: Obliczanie równoważnego naprężenia niszczącego zgodnie z 6.8.5 i 6.8.7(1) (uproszczone obliczenia na zmęczenie): Obliczenia z wykorzystaniem zakresów równoważnych naprężeń niszczących są przeprowadzane dla kombinacji zmęczeniowych, zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.3, równ. (6.69) o specyficznie zdefiniowanym oddziaływaniu cyklicznym Qfat .
W rozszerzeniu „Połączenia stalowe” można uwzględnić naprężenie wstępne śrub w obliczeniach dla wszystkich komponentów. Sprężenie można łatwo aktywować za pomocą pola wyboru w parametrach śruby i ma ono wpływ zarówno na analizę naprężeniowo-odkształceniową, jak i na analizę sztywności.
Śruby sprężone to specjalne śruby stosowane w konstrukcjach stalowych w celu wygenerowania dużej siły zaciskowej między połączonymi elementami konstrukcyjnymi. Ta siła docisku powoduje tarcie między elementami konstrukcyjnymi, co umożliwia przenoszenie sił.
Funkcjonalność Śruby sprężane są dokręcane z określonym momentem, co powoduje ich rozciąganie i powstawanie siły rozciągającej. Ta siła rozciągająca jest przenoszona na połączone elementy i prowadzi do powstania dużej siły mocującej. Siła zaciskowa zapobiega poluzowaniu połączenia i zapewnia niezawodne przenoszenie siły.
Zalety
Wysoka nośność: Śruby wstępnie rozciągane mogą przenosić duże siły.
Wytrzymałość zmęczeniowa: Są odporne na zmęczenie.
Łatwość montażu: Są one stosunkowo łatwe w montażu i demontażu.
Analiza i wymiarowanie Obliczenia śrub sprężanych są przeprowadzane w RFEM z wykorzystaniem modelu analitycznego ES wygenerowanego przez rozszerzenie "Połączenia stalowe". Uwzględnia ona siłę zwarcia, tarcie między elementami konstrukcyjnymi, wytrzymałość śrub na ścinanie oraz nośność elementów konstrukcyjnych. Wymiarowanie odbywa się zgodnie z DIN EN 1993-1-8 (Eurokod 3) lub amerykańską normą ANSI/AISC 360-16. Utworzony model analityczny wraz z wynikami można zapisać i wykorzystać jako niezależny model w programie RFEM.
Czy chcesz wyświetlić obciążenia węzłowe lub elementy obciążenia działające w jednym punkcie obok siebie? Użyj opcji "Przesunięte wyświetlanie". Umożliwia to zdefiniowanie odsunięć w kierunkach x, y i z, a także rozmiaru i rozstawu.
Program RWIND 2 Pro umożliwia zastosowanie przepuszczalności dla powierzchni. Potrzebujesz tylko definicji
współczynnika Darcy'ego D,
współczynnika bezwładności I i
długości porowatego medium w kierunku przepływu L,
w celu zdefiniowania warunków brzegowych ciśnienia między przednią i tylną stroną strefy porowatej. To ustawienie umożliwia przepływ przez tę strefę z dwuczęściowym wyświetleniem wyników po obu stronach obszaru strefy.
Ale to nie wszystko. Dodatkowo generowanie modelu uproszczonego uwzględnia strefy przepuszczalne i uwzględnia odpowiednie otwory w pokryciu modelu. Czy można uniknąć skomplikowanego modelowania geometrycznego elementu porowatego? Oczywiście - mamy dobrą wiadomość! Dzięki dokładnemu zdefiniowaniu parametrów przepuszczalności można uniknąć skomplikowanego geometrycznego modelowania elementu porowatego. Funkcji tej można użyć do symulacji rusztowań przepuszczalnych, kurtyn przeciwpyłowych, konstrukcji siatkowych itp.
Czy chcesz utworzyć przekrój poprzez import pliku DXF? To bardzo proste. Do dyspozycji są następujące opcje:
Automatyczne tworzenie elementów
Użycie linii szablonu DXF jako osi elementów o zdefiniowanej grubości
Wybierasz automatyczne tworzenie elementów? W takim przypadku program utworzy dla użytkownika elementy i przynależne części z linii konturu. Tworzone są tylko elementy, których grubość nie przekracza wartości możliwej do zdefiniowania. W twoim przypadku geometria przekroju jest modelem linii grawitacyjnej? Wówczas należy wykorzystać linie szablonu DXF jako osie elementów o zdefiniowanej grubości. Zdefiniuj grubość, która jest przypisana jednakowo do wszystkich elementów. Brakuje funkcji "Utwórz elementy automatycznie" i "Utwórz elementy na liniach"? Bez obaw, obie opcje są również dostępne w menu "Edycja", w "Manipulacja".
Wiesz na pewno, że podczas łączenia elementów rozciąganych za pomocą połączeń śrubowych należy wziąć pod uwagę osłabienie przekroju spowodowane otworami na śruby. Programy do analizy statyczno-wytrzymałościowej również mają na to rozwiązanie. W rozszerzeniu Aluminium Design można wprowadzić lokalną redukcję przekroju pręta. Redukcję przekroju należy wprowadzić jako wartość bezwzględną lub jako procent powierzchni całkowitej.
Program wykonuje za Ciebie dużo pracy. Na przykład kombinacje obciążeń lub wyników, które są niezbędne dla stanu granicznego użytkowalności, są generowane i obliczane w programie RFEM/RSTAB. Te sytuacje obliczeniowe można wybrać w rozszerzeniu Aluminium Design w celu przeprowadzenia analizy ugięcia. W zależności od wprowadzonej przechyłki i wybranego układu odniesienia program określa obliczone wartości deformacji w każdym punkcie pręta. Następnie są one porównywane z wartościami granicznymi.
W konfiguracji Stan graniczny użytkowalności można ustawić wartość graniczną, która ma być obserwowana dla odkształcenia dla każdego komponentu z osobna. Jako dopuszczalną wartość graniczną definiuje się maksymalne odkształcenie w zależności od długości odniesienia. Definiując podpory obliczeniowe, można segmentować komponenty. W ten sposób można automatycznie określić odpowiednią długość odniesienia dla każdego kierunku obliczeń.
To nie wszystko. W oparciu o położenie przypisanych podpór obliczeniowych program automatycznie umożliwia rozróżnienie belek i belek wspornikowych. W ten sposób określana jest odpowiednio wartość graniczna.
Czy projekt zakończył się sukcesem? Bardzo dobrze, teraz zaczyna się część zrelaksowana. Ponieważ program przedstawia przeprowadzone weryfikacje w formie tabelarycznej. Można wyświetlić szczegółowe informacje o wszystkich wynikach. Dzięki przejrzyście przedstawionym wzorom weryfikacyjnym można bez problemu zrozumieć wyniki. W oprogramowaniu Dlubal nie występuje efekt czarnej skrzynki.
Kontrole są przeprowadzane we wszystkich istotnych punktach prętów i wyświetlane graficznie jako profil wyników. Bardziej szczegółowe grafiki można znaleźć w wynikach wyszukiwania. Obejmuje to na przykład profil naprężenia w przekroju lub kształt drgań własnych.
Wszystkie dane wejściowe i wyniki są częścią protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB. Dla poszczególnych obliczeń można wybrać zawartość raportu i żądaną głębokość danych wyjściowych.
Twoim celem jest określenie liczby postaci drgań własnych? Program oferuje dwie metody. Z jednej strony, można ręcznie zdefiniować liczbę najmniejszych kształtów drgań, które mają zostać obliczone. W tym przypadku liczba dostępnych kształtów postaci zależy od stopni swobody (tzn. liczby punktów mas swobodnych pomnożonych przez liczbę kierunków, w których działają masy). Jest to jednak ograniczone do 9999. Z drugiej strony, maksymalną częstotliwość drgań własnych można ustawić w taki sposób, w jaki program określił kształty automatycznie, aż do osiągnięcia zadanej częstotliwości drgań własnych.
Program RFEM umożliwia wykorzystanie specjalnego przegubu liniowego do modelowania specjalnych właściwości połączenia między płytą żelbetową a ścianą murowaną. Ogranicza to przenoszone siły połączenia w zależności od określonej geometrii. Zgadnij dobrze: Oznacza to, że materiał nie może być przeciążony.
Program tworzy wykresy interakcji, które są stosowane automatycznie. Reprezentują one różne sytuacje geometryczne i można je wykorzystać do określenia prawidłowej sztywności.
Dzięki oprogramowaniu Dlubal wszystko jest łatwiejsze. Przeprowadzone obliczenia normy projektowej są przedstawione w przejrzysty sposób. Dla każdego warunku projektowego określane jest kryterium obliczeniowe. Ponadto program dostarcza szczegółowe informacje na temat obliczeń, w tym wartości początkowe, wyniki pośrednie i wyniki końcowe. Proces obliczeń wraz z zastosowanymi wzorami, standardowymi źródłami i wynikami szczegółowo przedstawiony jest w oknie informacyjnym w szczegółach obliczeń.
Masz pytania dotyczące programu? W zależności od kierunku można indywidualnie zdefiniować długości odniesienia, które zostaną uwzględnione podczas obliczeń wartości granicznej ugięcia oraz które segmenty mają zostać sprawdzone. W tym celu należy zdefiniować podpory obliczeniowe w węzłach pośrednich pręta i przydzielić je do odpowiedniego kierunku na potrzeby analizy odkształceń. W segmentach wynikowych można również zdefiniować wygięcie wstępne dla każdego kierunku i segmentu.
Jeśli projekt się powiedzie, nadejdzie czas. Ponieważ program wykonuje za Ciebie wiele procesów. Przeprowadzone kontrole obliczeń są na przykład wyświetlane w tabeli. Tutaj wyświetlane są wszystkie szczegóły wyników. Dzięki przejrzyście przedstawionym wzorom obliczeniowym wyniki są bezproblemowe i zrozumiałe. Nie ma tu efektu "czarnej skrzynki".
Obliczenia są przeprowadzane we wszystkich decydujących miejscach prętów i przedstawiane graficznie w postaci wykresu wyników. Ponadto w wynikach dostępne są szczegółowe grafiki, takie jak rozkład naprężeń w przekroju lub decydujący kształt postaci drgań.
Wszystkie dane wejściowe i wyniki są częścią protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB. Zawartość protokołu i jego zakres można wybrać specjalnie dla poszczególnych warunków projektowych.
Obliczanie ugięć i porównanie z normatywnymi lub ręcznie dostosowanymi wartościami granicznymi
Uwzględnienie wygięcia wstępnego w analizie ugięcia
W zależności od typu sytuacji obliczeniowej możliwe są różne wartości graniczne
Ręczne dostosowywanie długości odniesienia i segmentacji według kierunku
Obliczanie ugięć w odniesieniu do konstrukcji początkowej lub do konstrukcji odkształconej
Automatyczne uwzględnienie odkształceń zależnych od czasu poprzez zwiększenie obciążenia o współczynnik pełzania (może być również zdefiniowany przez użytkownika po stronie sztywności)
Uproszczone obliczenia drgań
Graficzne wyświetlanie wyników zintegrowane z RFEM/RSTAB; na przykład stopień wykorzystania wartości granicznej, odkształcenie lub ugięcie
Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM/RSTAB
Za wygenerowanie i obliczenie kombinacji obciążeń i wyników wymaganych dla stanu granicznego użytkowalności odpowiada program RFEM/RSTAB. W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych można wybrać sytuacje obliczeniowe do analizy ugięć. Obliczone wartości odkształceń są następnie określane w każdym miejscu pręta, w zależności od określonego wygięcia wstępnego i układu odniesienia, a następnie porównywane z wartościami granicznymi.
Wartość graniczną deformacji można określić indywidualnie dla każdego elementu konstrukcyjnego w Konfiguracja stanu granicznego użytkowalności. W takim przypadku maksymalne odkształcenie nie powinno przekraczać dopuszczalnej wartości granicznej, zależnej od długości odniesienia. Podczas definiowania podpór obliczeniowych można podzielić komponenty na segmenty. Umożliwia to automatyczne określenie odpowiedniej długości odniesienia dla każdego kierunku obliczeń.
Na podstawie położenia przypisanych podpór obliczeniowych program automatycznie określa różnicę między belkami a wspornikami. W ten sposób można mieć pewność, że wartość graniczna zostanie odpowiednio określona.
W programie RFEM/RSTAB istnieje możliwość wygenerowania, a następnie obliczenia kombinacji obciążeń lub wyników wymaganych dla stanu granicznego użytkowalności. Sytuacje obliczeniowe można wybrać do analizy ugięć w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Obliczone wartości odkształceń są odpowiednio określane w każdym miejscu pręta, w zależności od określonego wygięcia wstępnego i układu odniesienia. Na koniec można porównać te wartości odkształceń z wartościami granicznymi.
Czy wiecie, że...? Wartość graniczną deformacji można określić indywidualnie dla każdego elementu konstrukcyjnego w Konfiguracja stanu granicznego użytkowalności. Jako dopuszczalną wartość graniczną należy zdefiniować maksymalne odkształcenie w zależności od długości odniesienia. Poprzez zdefiniowanie podpór obliczeniowych można podzielić komponenty na segmenty w celu automatycznego określenia odpowiedniej długości odniesienia dla każdego kierunku obliczeń.
W zależności od położenia przydzielonych podpór obliczeniowych, rozróżnienie między belkami i wspornikami jest dokonywane automatycznie, dzięki czemu można odpowiednio określić wartość graniczną.
Należy przeprowadzić obliczenia odporności ogniowej ze zredukowaną nośnością na podstawie temperatury elementu, wyznaczonej automatycznie w czasie projektowania. Można to określić automatycznie na podstawie różnych krzywych temperatury w programie (standardowa krzywa temperatura-czas, krzywa pożaru zewnętrznego, krzywa węglowodorów). W przypadku innych typów określania temperatury można również ręcznie określić temperaturę, która zostanie zastosowana w obliczeniach. Można to na przykład określić zgodnie z parametryczną krzywą temperatura-czas z normy DIN EN 1991-1-2 lub z protokołu ochrony przeciwpożarowej.
W zależności od kierunku można indywidualnie zdefiniować wszystkie długości odniesienia, które muszą zostać uwzględnione podczas obliczeń wartości granicznej ugięcia, a także które segmenty mają zostać sprawdzone. W tym celu należy zdefiniować podpory obliczeniowe w węzłach pośrednich pręta i przydzielić je do odpowiedniego kierunku na potrzeby analizy odkształceń. W ten sposób tworzone są segmenty, w których można zdefiniować wygięcie wstępne dla każdego kierunku i segmentu.
Komunikacja to klucz do sukcesu. Dotyczy to również relacji klient-serwer. WebService i API to system wymiany informacji oparty na języku XML, umożliwiający bezpośrednią komunikację klient-serwer. Z tymi systemami można integrować programy, obiekty, wiadomości lub dokumenty. Na przykład, protokół usługi sieciowej typu HTTP jest uruchamiany do komunikacji klient-serwer, gdy szukasz czegoś w Internecie za pomocą wyszukiwarki.
Wróćmy do Dlubal Software. W naszym przypadku klientem jest środowisko programistyczne (.NET, Python, JavaScript), a usługodawcą jest program RFEM 6. Komunikacja klient-serwer umożliwia wysyłanie zapytań i otrzymywanie informacji zwrotnych z programu RFEM, RSTAB lub RSECTION.
Jaka jest różnica między WebService a API?
WebService to zbiór protokołów i standardów open source, służących do wymiany danych między systemami i aplikacjami. Z kolei interfejs programowania aplikacji (API) to interfejs oprogramowania, za pośrednictwem którego dwie aplikacje mogą komunikować się bez udziału użytkownika.
W ten sposób wszystkie usługi sieci Web są interfejsami API, ale nie wszystkie interfejsy API są usługami sieciowymi.
Jakie są zalety technologii WebService? Komunikacja w obrębie organizacji i pomiędzy nimi może przebiegać szybciej.Usługa może być niezależna od innych usług.Webservice umożliwia korzystanie z aplikacji w celu udostępnienia wiadomości lub funkcji reszcie świata.Webservice ułatwia wymianę danych między różnymi aplikacjami i platformy Kilka aplikacji może się ze sobą komunikować, wymieniać danymi i udostępniać usługi. Dzięki SOAP programy tworzone na różnych platformach i w różnych językach programowania mogą wymieniać dane w sposób bezpieczny.
Komunikacja między klientem usługi internetowej a serwerem jest opcjonalnie szyfrowana za pomocą protokołu https. W tym celu można zainstalować certyfikat SSL z odpowiednim kluczem prywatnym w ustawieniach.
Do pracy z powierzchniami dostępne są następujące nowe funkcje: Podczas tworzenia przecięć powierzchni zamiast komponentów powierzchni tworzone są teraz niezależne komponenty powierzchni.