Redukcja przekroju
Po podziale podziału na strefy definiowana jest temperatura θ i pośrodku każdej strefy. Odbywa się to w oparciu o przebiegi temperatury zgodnie z EN 1992-1-2, Załącznik A, oparte na następujących założeniach:
- Ciepło właściwe betonu odpowiada specyfikacjom zgodnie z normą EN 1992-1-2, punkt 3.2.2.
- Wilgotność wynosi 1,5% (dla wilgotności> 1,5% podane temperatury są wartością bezpieczną).
- Przewodność cieplna betonu jest dolną wartością dopuszczalną, o której mowa w EN 1992-1-2, pkt 3.3.3.
- Wartość emisji dla powierzchni betonu wynosi 0,7.
- Współczynnik przenalności ciepła konwertora wynosi 25 W / m 2 K.
Współczynnik redukcji kc (θ i ) jest wyznaczany dla temperatury znalezionej w środku i strefy, w celu uwzględnienia zmniejszenia charakterystycznej wytrzymałości betonu na ściskanie fck . Współczynnik redukcji k c (θ i ) zależy od zagęszczenia betonu:
Zgodnie z EN 1992-1-2, rysunek 4.1, wykres 1 ma być zastosowany dla normalnego betonu zawierającego kruszywa zawierające kwarc oraz wykres 2 dla normalnego betonu z kruszywami zawierającymi wapień.
Przekrój zniszczony przez ogień jest reprezentowany przez zredukowany przekrój. W związku z tym dla ostatecznego obliczenia stanu granicznego nie jest uwzględniana uszkodzona strefa grubości a na stronach narażonych na działanie ognia.
Obliczanie grubości a strefy uszkodzonej zależy od typu komponentu:
- Belki, płyty
- Kolumny, ściany i inne elementy konstrukcyjne, dla których należy uwzględnić skutki analizy drugiego rzędu
Z
W |
połowa szerokości równoważnej ściany |
k c, m |
średni współczynnik redukcji dla określonego przekroju |
|
|
{&Tahoma8} |
n: liczba wejść równoległych w |
|
Zmiana temperatury w każdej strefie jest uwzględniana ze współczynnikiem (1 - 0,2 / n). |
k c (θ M ) |
reduction coefficient for concrete at point M (see Figure 2.9) |