Parametry iteracji
Więcej informacji na temat zakładki można znaleźć w rozdziale 2.4.9 .
Opcje zablokowane w tej sekcji okna dialogowego nie są wymagane w przypadku prętów RF-CONCRETE: Dla obliczeń nieliniowych wykorzystywany jest podział ES umożliwiający dokładną kontrolę zbieżności.
Kliknij przycisk # libraryimage1 #, aby otworzyć okno dialogowe Siatka ES gdzie można dostosować globalną długość docelową elementów siatki ES oraz specyfikacje dotyczące dzielenia prętów.
W tej sekcji okna można kontrolować proces iteracji.
Proces iteracji zależy w dużym stopniu od kształtu przekroju, układu konstrukcyjnego i obciążenia. Z tego względu liczba iteracji wymaganych do osiągnięcia wartości granicznych narażona jest na duże wahania. Wstępnie ustawiona wartość 50 iteracji jest wystarczająca w przypadku większości praktycznych zastosowań, ale w razie potrzeby można ją dostosować.
Program oblicza różnicę sztywności na węźle w dwóch kolejnych krokach iteracji. Współczynnik tłumienia stanowi część różnicy sztywności uwzględnianą dla nowej sztywności zastosowanej w kolejnym kroku iteracji. Poprzez redukowanie zmian sztywności pomiędzy dwoma krokami iteracji można przeciwdziałać oscylowaniu obliczeń.
Hinweis
Im wyższy współczynnik tłumienia, tym mniejsze oddziaływanie tłumienia. Jeżeli współczynnik jest równy 1, tłumienie nie ma wpływu na obliczenia iteracyjne.
Granice odrywania można dostosować w zależności od przeznaczenia i funkcji. Nawet jeżeli względnie z grubsza zdefiniowane wartości graniczne (ε 1 = ε 2 ≤ 0,01) przy obliczaniu według liniowej analizy statycznej (np. Odkształcenia belki w SLS) są wystarczająco dokładne, zaleca się jednak skorygować tolerancje stosowane w analizach stateczności (e 1 = s 2 ≤ 0,001). Przykład 3 w rozdziale 9.3 wyraźnie ilustruje efekt.
Przy granicy pękania ε 3 można dodatkowo kontrolować zmianę odkształcenia. Kryterium to określa, w jaki sposób zmienia się rozmiar maksymalnego odkształcenia. Uwzględniany jest również określony współczynnik tłumienia.
Obciążenie może być stopniowo zwiększane w celu uniknięcia lub zmniejszenia nagłej zmiany sztywności w poszczególnych elementach skończonych ("dostosowanie" układu do obciążenia). Celem jest uniknięcie generowania dużych zmian sztywności podczas iteracji. Jeżeli obciążenie jest stosowane krok po kroku, w kroku iteracji przyrostu obciążenia zawsze można odnieść się do ostatniej sztywności elementu od poprzedniego przyrostu obciążenia.
To pole wprowadzania określa liczbę pojedynczych przyrostów obciążenia dla obliczeń nieliniowych.
- Liniowy
- Obciążenie jest przykładane liniowo.
- Trójliniowy
- Ponieważ obciążenia liniowe zależne od nośności są uwzględniane tylko przy odpowiednio małej gradacji, pręty RF-CONCRETE umożliwiają alternatywne zastosowanie obciążenia triliniowego. Dzięki temu można dostosowywać się do warunków brzegowych, takich jak pełzanie w pobliżu stanu uszkodzenia.
Aplikacja obciążenia trójliniowego jest zarządzana przez tabelę: Należy określić dwa punkty pośrednie, które charakteryzują dany stosunek obciążenia.