Krzywa naprężenia-odkształcenia betonu
Punkt M, czyli punkt na środkowej linii równoważnej ściany (patrz Rysunek 2.8 ), ma wpływ na zmniejszenie właściwości materiałowych betonu. Jest on stosowany do wyznaczania współczynnika redukcji k c (θ M ). W przypadku obliczeń stanu granicznego nośności w przypadku pożaru dla całego przekroju zredukowanego betonu należy zastosować zredukowane właściwości materiałowe (bez uszkodzenia a).
Krzywa naprężenie-odkształcenie dla wytrzymałości na ściskanie betonu jest określana w zależności od temperatury w punkcie M i rodzaju kruszyw. Wartości odkształcenia ściskającego ε cu1, θ dla wytrzymałości na ściskanie fc , θ można znaleźć w EN 1992-1-2, tabela 3.1.
Z
- k c (θ M ): współczynnik redukcji dla betonu w punkcie M (patrz Rysunek 2.9 )
- f ck : charakterystyka wytrzymałości na ściskanie betonu w normalnej temperaturze
Hinweis
Wykres ( Rysunek 2.12 ) pokazuje, w jaki sposób zależność naprężenie-odkształcenie betonu normalnego od kruszywa zawierającego wapień zmienia się w zależności od temperatury. Odgięcie malejące wykresu nie jest uwzględniane w obliczeniach odporności ogniowej.
W odniesieniu do konstrukcji przeciwpożarowej obliczony jest zredukowany moduł sprężystości betonu według następującego wzoru:
Z
- k c (θ M ): współczynnik redukcji dla betonu w punkcie M (patrz Rysunek 2.9 )
- E c : moduł sprężystości betonu w normalnej temperaturze (20 ° C)
Ze względów bezpieczeństwa wytrzymałość na rozciąganie betonu nie jest uwzględniana ani w konstrukcji przekroju, ani w konstrukcji przeciwpożarowej. Ze względu na kompletność wartości te można znaleźć w opisie właściwości materiału (patrz rozdział 3.2 ).
Według [2] Rysunek 3.2, wytrzymałość na rozciąganie betonu jest zazwyczaj zmniejszona do obliczeń ognioodporności:
Z
- k c, t (θ M ): współczynnik redukcji dla wytrzymałości na rozciąganie betonu zgodnie z rys. 2.13
- f ck, t : charakterystyczna wytrzymałość betonu na rozciąganie w normalnej temperaturze (20 ° C)