40 Wyniki
Wyświetl wyniki:
Sortuj według:
Ze względów konstrukcyjnych do połączeń na ścinanie zazwyczaj stosuje się blachy środnikowe lub kątowniki. Belki główne i drugorzędne umieszczone na górnej krawędzi wymagają podcięcia lub zastosowania długich blachownic. Połączenia przegubowe z blachą czołową są często przyspawane do środnika.
W RF-STEEL Surfaces można wyświetlić naprężenia istotne dla obliczeń spoin, na przykład zgodnie z EN 1993-1-8, rys. 4.5. Podczas analizy składowych naprężeń należy uwzględnić lokalny układ osi xyz powierzchni.
Rodzina produktów Dlubal Software obejmuje różne moduły do wymiarowania połączeń stalowych i drewnianych. So besteht im Modul RF-/JOINTS Stahl Stützenfuß die Möglichkeit, Fußpunkte von gelenkigen oder eingespannten Stahlstützen zu untersuchen. Für die wirtschaftliche und sichere Bemessung des Stützenfußes spielt die Auswahl der Befestigungsmittel, der Fundamentgeometrie und der Materialgüten eine entscheidende Rolle.
Najbardziej spotykanym rodzajem spoiny w konstrukcji stalowej jest spoina pachwinowa. Zgodnie z EN 1993-1-8, 4.3.2.1 (1) [1], spoiny pachwinowe mogą być stosowane do łączenia części, w której powierzchnie tworzą kąt od 60° do 120°.
Podczas obliczania połączeń odpornych na zginanie z belek dwuteowych, połączenie to zostaje rozłożone na poszczególne części. Dla tych podstawowych składowych połączenia, istnieją osobne kalkulatory wzorów dla nośności i sztywności. W programach RFEM i RSTAB do wymiarowania połączeń dla ram można wykorzystać moduł dodatkowy RF-/FRAME-JOINT Pro.
W tym przykładzie należy określić nośność obliczeniową blachy czołowej zgodnie z EN 1993-1-8 [1]; pozostałe elementy nie są tutaj opisane. Für die Kontrolle der Ergebnisse wurden die Abmessungen des Anschlusses IH 3.1 B 30 24 der Typisierten Anschlüsse [2] verwendet. Als Material wird S 235 verwendet und Schrauben mit der Festigkeit 10.9.
Das Schalenbeulen gilt als das jüngste und am wenigsten erforschte Stabilitätsproblem der Bautechnik. Dies liegt weniger an mangelnden Forschungsaufwendungen, sondern vielmehr an der Komplexität der Theorie. Mit der Einführung und Fortentwicklung der Finite-Elemente-Methode in der bautechnischen Praxis erscheint es manchem Ingenieur nicht mehr erforderlich, sich mit der komplizierten Theorie des Schalenbeulens auseinanderzusetzen. Zu welchen Problemen und Fehlern dies führen kann, ist in [1] sehr gut zusammengefasst.
Zur Nachweisführung einer gelenkigen Stirnplattenverbindung bietet RFEM folgende Möglichkeiten. Zunächst besteht in RF-JOINTS Stahl - Gelenkig die Möglichkeit einer schnellen und simplen Eingabe der entsprechenden Parameter, um anschließend einen dokumentierten Nachweis inklusive Grafik zu erhalten. Możliwe jest także zamodelowanie takiego połączenia indywidualnie w programie RFEM, a następnie ręczne uzyskanie wyników. W poniższym przykładzie, wyjaśnione zostaną cechy szczególne procesu ręcznego modelowania połączenia, a siły tnące śrub zostaną porównane z odpowiednimi wynikami z RF-JOINTS Steel - Pinned.
Połączenia na blachę środkową są popularną formą przegubowych połączeń stalowych, powszechnie stosowaną w przypadku belek drugorzędnych w konstrukcjach stalowych. Sie können problemlos in oberkantenbündigen Trägerkonstruktionen wie beispielsweise Arbeitsbühnen verwendet werden. Der Herstellungsaufwand in der Werkstatt sowie der Montageaufwand auf der Baustelle sind in der Regel überschaubar. Die Bemessung erscheint recht einfach und schnell erledigt, was aber im Nachfolgenden ein Stück weit wieder relativiert werden muss. Außerdem ist diese Anschlussform grundsätzlich als gelenkige Träger-Träger- und gelenkige Träger-Stützen-Verbindung möglich, wobei der erste Fall der wohl weit häufigere in der Bemessungspraxis ist.
Niniejszy artykuł omawia sztywność standardowych połączeń zgodnie z normami DSTV (German Steel Construction Association)/DASt (German Committee for Structural Steelwork), często stosowanych w konstrukcjach stalowych, oraz jej wpływ na wyniki analizy konstrukcyjnej i obliczeń, przeprowadzanych zgodnie z DIN EN 1993-1-1.
W SHAPE-THIN, obliczenia użebrowanych paneli wyboczeniowych można przeprowadzić zgodnie z sekcją 4.5 normy EN 1993-1-5. W przypadku wyboczenia usztywnionego panelu należy uwzględnić powierzchnie efektywne od lokalnego wyboczenia poszczególnych paneli w płycie i usztywnieniach oraz powierzchnie efektywne całego wyboczenia całego panelu.
- 001545
- Modelowanie | Konstrukcja
- RFEM 5
-
- RF-FRAME-JOINT Pro 5
- RF-JOINTS Timber | Timber to Timber 5
- RF-JOINTS Timber | Stal na drewno 5
- RF-JOINTS Steel | Rigid 5
- RF-JOINTS Steel | DSTV 5
- RF-JOINTS Steel | Pinned 5
- RF-JOINTS Steel | Wieża 5
- RF-JOINTS Steel | SIKLA 5
- RF-JOINTS Steel | Podstawa słupa 5
- Konstrukcje stalowe
- Inżynieria mechaniczna
- Suwnice i belki podsuwnicowe
- Kratowe konstrukcje wsporcze
- Inżynieria przemysłowa
- Połączenia stalowe
- Analiza metodą elementów skończonych
- Analiza statyczno-wytrzymałościowa
- Eurocode 3
- DIN 18800
Za pomocą modułu RF-/FRAME-JOINT Pro można wymiarować połączenia ram zgodnie z DIN 18800 lub Eurokodem 3. Rozważając połączenia niestandardowe lub przyglądając się połączeniu i jego zachowaniu, zalecamy modelowanie jako model powierzchniowy. W tym artykule pokażemy w zasadzie, jak tworzony jest tego rodzaju model.
- 001555
- Modelowanie | Ładowanie
- RFEM 5
-
- RSTAB 8
- Moduł RF-TIMBER AWC 5
- DREWNO AWC 8
- Moduł RF-TIMBER CSA 5
- DREWNO CSA 8
- RF-TIMBER Pro 5
- TIMBER Pro 8
- RF-JOINTS Timber | Timber to Timber 5
- JOINTS drewno | Drewno-drewno 8
- RF-JOINTS Timber | Stal na drewno 5
- Stal-drewno 8
- RF-LIMITS 5
- GRANICE 8
- RF-LAMINATE 5
- Konstrukcje drewniane
- Konstrukcje laminowane i warstwowe
- Analiza statyczno-wytrzymałościowa
- Analiza metodą elementów skończonych
- Połączenia stalowe
- Eurocode 0
- Eurocode 5
- ANSI/AISC 360
- SIA 260
- SIA 265
Oprócz określania obciążeń, w obliczeniach konstrukcji drewnianych należy uwzględnić pewne aspekty dotyczące kombinatoryki obciążeń. W przeciwieństwie do konstrukcji stalowych, w których największe obciążenie wynika z wszystkich niekorzystnych oddziaływań, w konstrukcjach drewnianych wartości wytrzymałości zależą od czasu trwania obciążenia i wilgotności drewna. Należy również uwzględnić specjalne właściwości przy obliczaniu stanu granicznego użytkowalności. Poniższy artykuł omawia wpływy na wymiarowanie elementów drewnianych i wyjaśnia, w jaki sposób jest to możliwe dzięki programom RSTAB i RFEM.
Bemessen werden soll ein Montagestoß aus Hohlprofilen mit Stirnplatten. Es handelt sich hierbei um den Untergurt eines Fachwerkträgers, welcher aus Transportgründen geteilt werden muss.
Beim Nachweis eines Stahlquerschnitts nach Eurocode 3 ist die Zuordnung des Profils zu einer der vier Querschnittsklassen entscheidend. Die Klassen 1 und 2 ermöglichen eine plastische Bemessung, für die Klassen 3 und 4 sind nur elastische Nachweise zulässig. Neben der Beanspruchbarkeit des Querschnitts ist die ausreichende Stabilität des Bauteils nachzuweisen.
Bemessung einer geschweißten Verbindung eines HEA-Profils unter zweiachsiger Biegung mit Normalkraft. Nachweis der Schweißnähte für die gegebenen Schnittgrößen nach dem vereinfachten Verfahren (DIN EN 1993-1-8 Abs. 4.5.3.3 ) mittels DUENQ.
Obliczenia stanu granicznego nośności przekrojów formowanych na zimno zgodnie z EN 1993-1-3 i EN 1993-1-5 można przeprowadzić za pomocą rozszerzenia RF-/STEEL Cold-Formed Sections. Oprócz profili formowanych na zimno z bazy danych przekrojów, SHAPE-THIN umożliwia także obliczanie przekrojów uogólnionych.
Zasady obliczania stalowych elementów walcowanych na zimno są zdefiniowane w EN 1993-1-3. Typowe kształty przekrojów formowanych na zimno to: ceowniki, zetowniki, kształtowniki kapeluszowe lub sigma. Są to wyroby stalowe wykonywane z cienkich blach w procesie walcowania na zimno lub gięcia. Podczas obliczania stanów granicznych nośności należy dopilnować, aby lokalne siły poprzeczne nie prowadziły w środniku do ściskania, wybrzuszenia, wyboczenia lub innej lokalnej formy utraty stateczności. Efekty te mogą być spowodowane działaniem lokalnych sił poprzecznych na półkę profilu oraz sił reakcji w punktach podparcia. W sekcji 6.1.7 normy EN 1993-1-3 szczegółowo opisano, jak określić nośność środnika Rw, Rd na wpływ działania lokalnych sił poprzecznych.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Zgodnie z punktem 3.2.2 normy EN 1993-1-3 możliwe jest zastosowanie podwyższonej średniej granicy plastyczności fya dla przekrojów poprzecznych tam, gdzie dochodzi do efektu dosztywnienia w wyniku powstałego odkształcenia (tzw. strain hardening).