Wymiarowanie końców, prętów, podpór węzłowych, węzłów i powierzchni
Uwzględnienie określonych obszarów obliczeniowych
Kontrola wymiarów przekroju
Wymiarowanie według EN 1995-1-1 (Europejska norma dotycząca drewna) zgodnie z odpowiednimi załącznikami krajowymi + DIN 1052 + DSTV DIN EN 1993-1-8 + ANSI/AWC - NDS 2015 (norma amerykańska)
Projektowanie różnych materiałów, takich jak stal, beton i inne
Nie ma konieczności łączenia się z konkretnymi normami
Rozszerzalna biblioteka o elementy łaczące z drewna (SIHGA, Sherpa, WÜRTH, Simpson StrongTie, KNAPP, PITZL) i elementy stalowe (połączenia znormalizowane w konstrukcjach stalowych zgodnie z EC 3, M-connect, PFEIFER, TG-Technik)
Nośności graniczne belek drewnianych firm STEICO i Metsä Wood dostępne w bibliotece
Połączenie z MS Excel
Optymalizacja elementów łączących (obliczany jest element najczęściej wykorzystywany)
Po zakończeniu obliczeń, moduł wyświetla przejrzyście ułożone tabele zawierające wyniki obliczeń nieliniowych. Wszystkie wartości pośrednie są uwzględnione w sposób zrozumiały. Graficzne przedstawienie stopni wykorzystania, odkształceń, naprężeń w betonie i stali zbrojeniowej, szerokości i głębokości rys oraz odległości między rysami w programie RFEM ułatwia szybki przegląd obszarów krytycznych lub zarysowanych.
Komunikaty o błędach lub uwagi dotyczące obliczeń ułatwiają znajdowanie problemów obliczeniowych. Ponieważ wyniki obliczeń są wyświetlane według powierzchni lub punktów wraz ze wszystkimi wynikami pośrednimi, można odtworzyć wszystkie szczegóły obliczeń.
Dzięki opcjonalnemu eksportowi tabel danych wejściowych lub wyników do MS Excel, dane pozostają dostępne do wykorzystania w innych programach. Pełne zintegrowanie wyników z protokołem wydruku programu RFEM gwarantuje weryfikowalność wymiarowania konstrukcji.
Przekrój można dowolnie modelować przy użyciu powierzchni ograniczonych liniami wielokątów, wraz z otworami i powierzchniami punktowymi (pręty zbrojeniowe). Oprócz tego można zaimportować geometrię przy użyciu interfejsu DXF. Obszerna biblioteka materiałów ułatwia modelowanie przekrojów złożonych.
Stopniowanie zbrojenia można uwzględnić przy użyciu średnic granicznych i priorytetów. Ponadto można uwzględnić odpowiednie otuliny betonowe oraz sprężenie.
Iteracyjne nieliniowe obliczanie deformacji dla konstrukcji belkowych i płytowych wykonanych z betonu zbrojonego poprzez określenie sztywności odpowiedniego elementu poddanego zdefiniowanym obciążeniom
Analiza deformacji zarysowanych powierzchni żelbetowych (stan II)
Ogólna nieliniowa analiza stateczności prętów ściskanych wykonanych z betonu zbrojonego; na przykład zgodnie z EN 1992-1-1, 5.8.6
Usztywnienie przy rozciąganiu betonu między rysami
Dostępne są liczne załączniki krajowe do obliczeń zgodnie z Eurokodem 2 (EN 1992-1-1:2004 + A1:2014, patrz EC2 dla RFEM)
Opcjonalne uwzględnienie wpływów długotrwałych, takich jak pełzanie lub skurcz
Nieliniowe obliczanie naprężeń w stali zbrojeniowej i betonie
Nieliniowe obliczanie szerokości rys
Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
Graficzne przedstawienie wyników zintegrowane z RFEM; na przykład odkształcenie lub ugięcie płaskiej płyty wykonanej z betonu zbrojonego
Przejrzyste zestawienie wyników w formie numerycznej w stosownych oknach oraz możliwość ich graficznego przedstawienia na konstrukcji
Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM
W kategorii Fundamenty przegubowe dostępne są cztery różne połączenia z blachą podstawy:
Prosta podstawa słupa
Zbieżna podstawa słupa
Podstawa słupa dla prostokątnych profili zamkniętych
Podstawa słupa dla okrągłych profili zamkniętych
W kategorii Podparcie dla słupów dostępnych jest pięć różnych układów połączeń dwuteowników:
Podstawa słupa bez usztywnienia
Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi w środku pasa
Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi po obu stronach słupa
Podstawa słupa z usztywnieniami ceowymi
Fundament kielichowy
Wszystkie typy połączeń zawierają płytę podstawy przyspawaną do stalowego słupa. Połączenia za pomocą kotew są zabetonowane w fundamencie. Do wyboru są kotwy typu M12 - M42 o gatunkach stali 4.6 - 10.9. Górna i dolna strona kotew może być wyposażona w zaokrąglone lub kątowe blachy w celu lepszego rozłożenia obciążenia lub zakotwienia. Dodatkowo można zastosować prostokątne lub okrągłe głowice kotwiące z gwintem na końcach pręta.
Materiał i grubość warstwy zaprawy oraz wymiary i materiał podstawy można ustawić dowolnie. Ponadto można zdefiniować zbrojenie brzegowe stopy. Aby zapewnić lepsze przenoszenie sił tnących, na dolnej stronie blachy podstawy można zastosować skos (nakładka).
Siły tnące są przenoszone przez nakładki, kotwy lub tarcie. Poszczególne komponenty można łączyć.
Po wybraniu w pierwszym oknie danych typu połączenia, kategorii połączenia oraz normy obliczeniowej, w oknie 1.2 można zdefiniować węzeł, który zostanie zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i użyty do obliczeń połączenia. Opcjonalnie geometrię połączenia można zdefiniować ręcznie.
W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry połączenia, takie jak np. wprowadzenie obciążenia z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznego definiowania połączenia, obciążeń.
Główne funkcje wymiarowania połączeń są najpierw pogrupowane i wyświetlane wraz z podstawową geometrią połączenia w pierwszym oknie wyników. W pozostałych tabelach wyników można zobaczyć wszystkie istotne szczegóły obliczeń, takie jak nośność kotew, naprężenia w spoinach itp.
Wymiary, specyfikacje materiałowe i spoiny, które są istotne dla konstrukcji połączenia, są widoczne od razu i można je wydrukować. Połączenia można zwizualizować w module dodatkowym RF-/JOINTS Steel - Column Base lub w modelu RFEM/RSTAB.
Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
Po wybraniu w pierwszym oknie wprowadzania typu zakotwienia i normy obliczeniowej, w oknie 1.2 należy zdefiniować węzeł, który ma zostać zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i w którym ma zostać przeprowadzone wymiarowanie zakotwienia.
Opcjonalnie można ręcznie zdefiniować przekrój i materiał słupa. W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry punktu bazowego, takie jak np. Obciążenie jest importowane z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznej definicji połączenia, wprowadzone obciążenia.
Uwzględniane są wszystkie typy połączeń z momentem na pasie słupa lub na środniku słupa w przypadku słupa obróconego. Z tego względu moduł określa moment mimośrodowy połączenia nakładek na środniku z blachą środnika, który dodatkowo wpływa na grupę śrub w pasie dźwigara.
Kolejne momenty mimośrodowe mogą wynikać z położenia kątowników i blach. W przypadku połączenia nakładkowego siły są przenoszone osobno. Na nakładkę działają siły tnące; siły rozciągające i moment stabilizujący są przypisane do śrub. Przed obliczeniami połączenie jest sprawdzane pod kątem poprawności geometrycznej; na przykład rozstaw otworów na śruby i odległość śrub od krawędzi.
Wszystkie wyniki mogą być wyświetlane i analizowane w postaci numerycznej i graficznej. W przypadku wizualizacji wyników, narzędzia wyboru pozwalają na ich szczegółową ocenę.
Protokół wydruku jest zgodny z wysokimi normami RFEM i 8/co-to jest -rstab RSTAB. Modyfikacje przekroju aktualizowane są automatycznie. Ponadto skrócony protokół można wydrukować w krótkiej formie, zawierający wszystkie istotne dane i grafikę przekroju zdefiniowaną przez użytkownika.
Wyniki zawierają szczegółowe informacje na temat analizowanych sił wewnętrznych, kryteriów obliczeniowych oraz granic. Niezadowalające wyniki obliczeń są jasno zaznaczone.
Wszystkie dane początkowe i wyniki są również udokumentowane w ogólnym protokole wydruku programu RFEM/RSTAB. Oddzielne przypadki obliczeniowe pozwalają na elastyczne badanie poszczególnych części dużych konstrukcji.
Integracja z RFEM/RSTAB z automatycznym rozpoznawaniem geometrii i przenoszeniem sił wewnętrznych
Możliwość ręcznego definiowania połączeń
Obszerna biblioteka przekrojów rurowych dla pasów i stężeń:
przekroje okrągłe
przekroje kwadratowe
przekroje prostokątne
Dostępne klasy stali: S 235, S 275, S 355, S 420, S 450 oraz S 460
W zależności od specyfikacji standardowej dostępne są różne typy połączeń:
Połączenie K (przerwa/przekrycie)
Połączenie KK (przestrzenne)
Połączenie N (przerwa/przekrycie)
Połączenie KT (przerwa/przekrycie)
Połączenie DK (przerwa/przekrycie)
Połączenie T (płaszczyznowe)
Połączenie TT (przestrzenne)
Połączenie Y (płaszczyznowe)
Połączenie X (płaszczyznowe)
Połączenie XX (przestrzenne)
Wybór częściowych współczynników bezpieczeństwa zgodnie z załącznikiem krajowym dla Niemiec, Austrii, Czech, Słowacji, Polski, Słowenii, Szwajcarii i Danii
Dostosowywanie kątów pomiędzy pasami i stężeniami
Opcjonalny obrót pasów o 90° dla prostokątnych przekrojów rurowych
Możliwość uwzględniania przerw pomiędzy stężeniami lub ich wzajemnego pokrywania się
Opcjonalne uwzględnianie dodatkowych sił węzłowych
Obliczanie połączenia jako maksymalna nośność krzyżulców kratownicy dla sił osiowych i momentów zginających
Po pierwsze, moduł łączy w sobie decydujące obliczenia dla słupa i belki poziomej oraz wyświetla geometrię połączenia w tabeli wyników. Inne tabele wyników zawierają wszystkie ważne szczegóły obliczeń, takie jak długości linii płynięcia, nośność śrub, naprężenia w spoinach lub sztywności połączeń. Wszystkie połączenia przedstawiane są w graficznym renderowaniu 3D.
Wymiary, specyfikacje materiałowe i spoiny, które są istotne dla konstrukcji połączenia, są widoczne od razu i można je wydrukować. Połączenia można przedstawić graficznie w dodatkowym module RF-/FRAME-JOINT Pro lub bezpośrednio w modelu programu RFEM/RSTAB. Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
Nieliniowa analiza deformacji jest przeprowadzana metodą iteracyjną, z uwzględnieniem sztywności w przekrojach zarysowanych i niezarysowanych. Nieliniowe modelowanie betonu zbrojonego wymaga zdefiniowania właściwości materiału, które różnią się w zależności od grubości powierzchni. Dlatego element skończony jest dzielony na określoną liczbę warstw stali i betonu w celu określenia wysokości przekroju.
Średnie wytrzymałości stali zastosowane w obliczeniach oparte są na 'Normie modelu probabilistycznego', opublikowanym przez komitet techniczny JCSS. To od użytkownika zależy, czy wytrzymałość stali zostanie przyłożona do granicy wytrzymałości na rozciąganie (wzrost rozgałęzienia w obszarze plastycznym). W odniesieniu do właściwości materiałowych można kontrolować wykres naprężenie-odkształcenie dla wytrzymałości na ściskanie i rozciąganie. Jako wytrzymałość betonu na ściskanie można wybrać paraboliczny lub paraboliczno-prostokątny wykres naprężenie-odkształcenie. Po stronie rozciągania betonu istnieje możliwość dezaktywacji wytrzymałości na rozciąganie, a także zastosowania wykresu liniowo-sprężystego, wykresu zgodnie z normą modelu CEB-FIB 90:1993 oraz rezydualnej wytrzymałości betonu na rozciąganie z uwzględnieniem usztywnienia rozciąganego między rysami.
Ponadto można określić, które wartości wyników mają być wyświetlane po obliczeniach nieliniowych w stanie granicznym użytkowalności:
Odkształcenia (globalne, lokalne dla układu niezdeformowanego/nieodkształconego)
Szerokości, wysokości rys oraz rozstaw górnej i dolnej powierzchni w głównych kierunkach I oraz II
Naprężenia w betonie (naprężenie i odkształcenie w głównym kierunku I i II) oraz w zbrojeniu (odkształcenie, pole przekroju, profil, otulina i kierunek w każdym kierunku zbrojenia)
RF-CONCRETE Members:
Nieliniowa analiza deformacji konstrukcji szkieletowych jest przeprowadzana metodą iteracyjną, uwzględniającą sztywność w przekrojach zarysowanych i niezarysowanych. Właściwości materiałowe betonu i stali zbrojeniowej wykorzystywane w obliczeniach nieliniowych są wybierane zgodnie ze stanem granicznym. Udział wytrzymałości betonu na rozciąganie pomiędzy rysami (wzmocnienie przy rozciąganiu) można określić za pomocą zmodyfikowanego wykresu naprężenie-odkształcenie stali zbrojeniowej lub poprzez zastosowanie rezydualnej wytrzymałości betonu na rozciąganie.
Węzły połączenia można wybierać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB. Odpowiednie dane przekroju i geometria są importowane automatycznie. Parametry połączeń profili rurowych można również zdefiniować ręcznie. W razie potrzeby przekroje można modyfikować w module.
Domyślny kąt między krzyżulcami a pasami można również zmienić. Geometryczny stosunek krzyżulców do siebie jest ważny dla prawidłowego wyboru obliczeń. Zależność tę można zdefiniować poprzez określenie odstępu między zastrzałami lub poprzez ich zachodzenie na siebie.
Główne funkcje wymiarowania połączeń są najpierw pogrupowane i wyświetlane wraz z podstawową geometrią połączenia w pierwszym oknie wyników. W innych tabelach wyników można zobaczyć wszystkie podstawowe szczegóły obliczeń, takie jak nośność na docisk, ścinanie, poślizg i inne.
Wymiary, właściwości materiału i spoiny istotne dla konstrukcji połączenia są wyświetlane natychmiast i można je wydrukować. Połączenie może zostać przedstawione graficznie w module dodatkowym RF-/JOINTS Steel - Tower lub bezpośrednio w modelu programu RFEM/RSTAB.
Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
Projektowanie połączeń kolanowych, teowych, krzyżowych i ciągłych połączeń słupów o przekrojach dwuteowych
Import geometrii i danych obciążenia z programu RFEM/RSTAB lub ręczna specyfikacja połączenia (np. do ponownego obliczenia bez istniejącego modelu w RFEM/RSTAB)
Połączenia zlicowane z górą lub połączenia z rzędem śrub w przedłużeniu
Obliczanie dodatnich i ujemnych momentów w połączeniach ramy
Różne kąty nachylenia prawych i lewych belek poziomych oraz zastosowanie w ramach dachów dwuspadowych i jednospadowych
Uwzględnienie dodatkowych pasów w belce poziomej, na przykład w przypadku przekrojów o zbieżnym przekroju
Symetryczne i asymetryczne połączenia teowe lub krzyżowe
Dwustronne połączenie z różnymi wysokościami przekroju po prawej i lewej stronie
Automatyczny wstępny projekt rozmieszczenia śrub i wymaganego usztywnienia
Opcjonalny tryb obliczeń z możliwością definiowania wszystkich rozstawów śrub, spoin i grubości blachy
Sprawdzenie zdolności do skręcania śrub z możliwością dostosowania wymiarów zastosowanych kluczy
Klasyfikacja połączeń za pomocą sztywności i obliczanie sztywności sprężystej połączeń uwzględnianych przy określaniu sił wewnętrznych
Sprawdź do 45 pojedynczych obliczeń (elementów) połączenia
Automatyczne określanie decydujących sił wewnętrznych dla każdego obliczenia z osobna
Możliwość wyświetlania grafiki połączeń w trybie renderowania ze specyfikacjami dotyczącymi materiału, grubości blachy, spoin, rozstawu śrub i wszystkich wymiarów konstrukcyjnych
Zintegrowane i elastycznie rozszerzalne ustawienia załączników krajowych zgodnie z normą EN 1993-1-8
Automatyczna konwersja sił wewnętrznych z analizy statyczno-wytrzymałościowej na odpowiednie przekroje, również w przypadku mimośrodowych połączeń prętów
Automatyczne określanie sztywności początkowej Sj,ini połączenia
Szczegółowa kontrola poprawności wszystkich wymiarów, wraz z podaniem wprowadzanych wartości granicznych (np. dla odległości od krawędzi i rozstawu otworów)
Możliwość przyłożenia sił ściskających do słupa poprzez kontakt
Możliwość aktualizacji wysokości przekroju belek poziomych w przypadku połączeń o zmiennym przekroju po zoptymalizowaniu geometrii połączenia w RF-/FRAME-JOINT Pro
Po wybraniu obciążeń wymaganych do obliczeń oraz, w razie potrzeby, żądanej normy do obliczeń, w oknie 1.2 Parametry graniczne można zdefiniować obciążenia graniczne. Możliwe jest dodawanie innych producentów do listy w bazie danych.
Po wybraniu wszystkich elementów granicznych do obliczeń można opcjonalnie zdefiniować klasę trwania obciążenia (KTO). Trzecie okno modułu jest dostępne jedynie w przypadku wymiarowania elementów połączeń drewnianych wg EN 1995-1-1 lub DIN 1052.
Modelowanie przekroju z wykorzystaniem powierzchni, otworów i powierzchni punktowych (zbrojenia) ograniczonych wielokątami
Automatyczne lub indywidualne rozmieszczenie punktów naprężeń
Rozszerzalna biblioteka materiałów dla betonu, stali i stali zbrojeniowej
Charakterystyki przekrojów żelbetowych i kompozytowych
Analiza naprężeń z hipotezą plastyczności według von Misesa i Tresca
Wymiarowanie betonu zbrojonego według:
DIN 1045-1:2008-08
DIN 1045:1988-07
ÖNORM B 4700: 2001-06-01
EN 1992-1-1:2004
Aby przeprowadzić obliczenia zgodnie z EN 1992-1-1:2004, dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1992-1-1/NA:2013-04 (Niemcy)
NEN-EN 1992-1-1/NA:2011-11 (Holandia)
CSN EN 1992-1-1/NA:2006-11 (Republika Czeska)
ÖNORM B 1992-1-1:2011-12 (Austria)
UNE EN 1992-1-1/NA:2010-11 (Hiszpania)
EN 1992-1-1 DK NA:2007-11 (Dania)
SIST EN 1992-1-1:2005/A101:2006 (Słowenia)
NF EN 1992-1-1/NA:2007-03 (Francja)
STN EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Słowacja)
SFS EN 1992-1-1/NA:2007-10 (Finlandia)
BS EN 1992-1-1:2004 (Wielka Brytania)
SS EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Singapur)
NP EN 1992-1-1/NA:2010-02 (Portugalia)
UNI EN 1992-1-1/NA:2007-07 (Włochy)
SS EN 1992-1-1/NA:2008 (Szwecja)
PN EN 1992-1-1/NA:2008-04 (Polska)
NBN EN 1992-1-1 ANB:2010 (Belgia)
ZK dla CYS EN 1992-1-1:2004/NA:2009 (Cypr)
BDS EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Bułgaria)
LST EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Litwa)
SR EN 1992-1-1:2004/NA:2008 (Rumunia)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Wymiarowanie betonu zbrojonego pod kątem rozkładu naprężeń i odkształceń, dostępnego bezpieczeństwa lub obliczania bezpośredniego
Wyniki listy zbrojenia i całkowitego pola przekroju
Protokół wydruku z możliwością wydruku skróconego formularza
Moduł dodatkowy RF-/FRAME-JOINT Pro służy do wymiarowania połączeń konstrukcji, obliczonych w programie RFEM/RSTAB. Jeżeli konstrukcja w programie RFEM/RSTAB nie jest dostępna, geometrię i obciążenie można zdefiniować ręcznie; na przykład podczas sprawdzania obliczeń zewnętrznych.
W programie RFEM/RSTAB wybiera się węzeł do obliczenia. Moduł automatycznie rozpoznaje wszystkie połączone pręty i przydziela im typ połączenia. W zależności od typu połączenia, można zdefiniować dalsze szczegóły żeber, blach oporowych, blach środnika, śrub, spoin oraz rozstawu otworów. Jako obciążenia można wybrać dowolny przypadek obciążenia, kombinację obciążeń lub kombinację wyników w programie RFEM/RSTAB.
W przypadku pracy w trybie "obliczeń wstępnych", RF-/FRAME-JOINT Pro przeprowadza pierwszy krok obliczeń, aby zasugerować odpowiednie ułożenia. Po wybraniu odpowiedniego układu moduł wyświetla wszystkie obliczenia w szczegółowych tabelach wyników i grafice.
Obliczanie połączeń przenoszących moment oraz przegubowych dla walcowanych przekrojów w kształcie litery I, według Eurokodu 3:
Połączenia z blachą czołową przenoszącą moment (typ IH/IM)
Połączenia przegubowe spawane (typ PM)
Połączenia proste z kątownikami normalnymi lub nierównoramiennymi (typ IW lub IG)
Proste połączenia przy użyciu blach czołowych zamontowanych tylko na środniku bądź na środniku i pasach (typ IS)
Możliwość łączenia połączeń w wycięciem (IK) z przegubowymi płytami czołowymi (IS) oraz z połączeniami łącznikiem środnikowym (IW)
Automatyczne rozmieszczenie śrub dla danego połączenia (dla wszystkich typów)
Sprawdzanie wymaganej grubości pręta przenoszącego obciążenie w połączeniach ścinanych
Podawanie wszystkich wymaganych szczegółów konstrukcyjnych, takich jak urządzenia, układ otworów, potrzebnych wysięgników, ilość śrub, wymiary płyty czołowej oraz spoin
Podawanie sztywności S j,ini dla połączeń przenoszących zginanie
Dokumentacja dostępnych obciążeń i porównywanie ich z nośnościami
Podawanie stopnia wykorzystania dla każdego pojedynczego połączenia
Automatyczne określanie głównych sił wewnętrznych dla kilku przypadków obciążeń oraz węzłów połączeniowych
Po zakończeniu obliczeń wszystkie wyniki są wyświetlane w przejrzyście ułożonych tabelach wyników; na przykład według przypadku obciążenia lub według węzła. Decydujące siły wewnętrzne są porównywane z wartościami granicznymi wymienionymi w wytycznych DSTV.
Połączenia można zwizualizować graficznie w module dodatkowym lub w programie RFEM/RSTAB. Oprócz danych wejściowych i wyników, w tym szczegółowych informacji dotyczących obliczeń, wyświetlanych w tabelach, do protokołu wydruku można dodać wszystkie grafiki. W ten sposób dokumentacja jest przejrzysta i zrozumiała.