|
Autor
|
Tobias Garske
|
|
Uczelnia
|
Wyższa Szkoła Zawodowa w Oldenburgu
|
Obliczenia bezpieczeństwa zwichrzenia dla belek stożkowych podatnych na zwichrzenie przeprowadza się zwykle metodą Kappa‑M zgodnie z DIN 18800, część 2 [1]. Do wyznaczenia współczynnika redukcji Kappa-M wymagany jest idealny moment zwichrzenia M-Ki, y. Można to wyznaczyć m.in. za pomocą współczynnika obciążenia krytycznego Eta-cr. Ponieważ współczynnik obciążenia krytycznego jest parametrem systemu, w celu uzyskania efektywnego wyniku warto wziąć pod uwagę powiększony przekrój belki w obszarze stożka. Do tej pory skosy były uwzględniane jedynie w przybliżeniu za pomocą współczynnika belki n w metodzie Kappa-M.
Dlatego też celem niniejszej pracy jest przedstawienie sposobu tworzenia pomocy w obliczaniu współczynnika obciążenia krytycznego Eta‑cr dla belek stożkowych.
Ponadto, przy użyciu przykładowych obliczeń, przedstawiono i porównano różne warianty analizy bezpieczeństwa zwichrzenia belek ze skosami. W szczególności zbadane zostaną dwa warianty opisane w objaśnieniach do normy DIN 18800 [2].
.png?mw=350&hash=168e5c16a3613941d3c718968d8bb7da69137218)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
