W porównaniu z modułem dodatkowym RF-/STEEL (RFEM 5/RSTAB 8) do rozszerzenia Analiza naprężeniowo-odkształceniowa dla programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
Możliwość analizy prętów, powierzchni, brył, spoin (połączenia spawane liniowo między dwiema i trzema powierzchniami z późniejszym obliczaniem naprężeń)
Wyświetlanie naprężeń, stopni naprężeń, zakresów naprężeń i odkształceń
Naprężenie graniczne w zależności od przydzielonego materiału lub danych wejściowych zdefiniowanych przez użytkownika
Indywidualne określenie wyników do obliczeń poprzez dowolnie przydzielane typów ustawień
Szczegóły dla wyników niemodalnych z wyświetlaniem przygotowanego wzoru i dodatkowym wyświetlaniem wyników na poziomie przekroju prętów
Możliwość wygenerowania zastosowanych wzorów do kontroli obliczeń
RSECTION zawiera obszerną bibliotekę przekrojów walcowanych oraz parametrycznych przekrojów cienkościennych i masywnych Można je zestawiać lub uzupełniać o nowe elementy.
Narzędzia i funkcje graficzne umożliwiają modelowanie złożonych kształtów przekrojów w sposób typowy dla programów CAD. Graficzne dane wejściowe obsługują między innymi łuki, okręgi, elipsy, parabole i krzywe NURBS. Alternatywnie można zaimportować plik DXF i wykorzystać go jako podstawę do dalszego modelowania. Przy minimalnym wysiłku można łatwo zamodelować przekrój składający się z różnych materiałów.
Ponadto, sparametryzowane wprowadzanie danych umożliwia wprowadzanie danych modelu i obciążeń w określony sposób, tak aby były one zależne od określonych zmiennych.
Wszystkie dane wejściowe można też wprowadzić za pomocą skryptu.
Po zakończeniu obliczeń wyniki są uporządkowane w sposób przejrzysty. W ten sposób program wyświetla maksymalne naprężenia i stopnie naprężeń posortowane według przekroju, pręta/powierzchni, bryły, zbioru prętów, położenia x itd. Oprócz wartości wyników w formie tabelarycznej rozszerzenie wyświetla również odpowiednią grafikę przekroju z punktami naprężeniowymi, wykresem naprężeń i wartościami. Stopień wykorzystania można odnieść do dowolnego rodzaju naprężenia. Aktualnie wybrana lokalizacja na elemencie zostanie wyróżniona na modelu analitycznym w programie RFEM/RSTAB.
Oprócz oceny tabelarycznej program oferuje jeszcze więcej. Naprężenia i stopnie wykorzystania można również sprawdzić graficznie na modelu w programie RFEM/RSTAB. Istnieje możliwość indywidualnego dostosowania kolorów i wartości.
Wyświetlanie wykresów wyników dla pręta lub zbioru prętów umożliwia dokładną ocenę. Dla każdego miejsca obliczeniowego można otworzyć odpowiednie okno dialogowe, w którym można sprawdzić odpowiednie do obliczeń właściwości przekroju i składowe naprężeń w dowolnym punkcie naprężeniowym. Na koniec istnieje możliwość wydrukowania odpowiedniej grafiki wraz ze wszystkimi szczegółami obliczeń.
Po aktywacji modułu dodatkowego RF‑PIPING, mamy do dyspozycji nowy pasek narzędzi w RFEM, a także nawigator projektu wraz z tabelami. System rurociągów jest teraz modelowany w taki sam sposób, jak pręty. Kolana rurowe są definiowane jednocześnie przez styczne (proste odcinki rury) i promień. W ten sposób można łatwo zmieniać parametry gięcia.
Istnieje również możliwość późniejszego wydłużenia rurociągu poprzez zdefiniowanie specjalnych komponentów (kompensatorów, zaworów itp.). Jest to łatwiejsze dzięki wbudowanym bibliotekom komponentów konstrukcyjnych.
Ciągłe odcinki rur są definiowane jako zbiory rurociągów. W przypadku obciążeń rurociągów obciążenia prętowe są przypisywane do odpowiednich przypadków obciążeń. Kombinacja obciążeń zawiera kombinację obciążeń i wyników rurociągów. Po zakończeniu obliczeń odkształcenia, siły wewnętrzne prętów i siły podporowe można wyświetlić graficznie lub w tabelach.
Następnie w RF-PIPING Design może być wykonana analiza naprężeń rur według normy. Wystarczy wybrać odpowiednie zestawy rurociągów i sytuacje obciążeniowe.
Aby ułatwić wprowadzanie danych, wstępnie ustawione są powierzchnie, pręty, zbiory prętów, materiały, grubości powierzchni i przekroje. Elementy można wybierać graficznie za pomocą funkcji [Wybierz]. Program zapewnia dostęp do globalnych bibliotek materiałów i przekrojów.
Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników można łączyć w różne przypadki obliczeniowe.
Połączenie elementów powierzchniowych i prętowych oraz oddzielne obliczenia umożliwiają modelowanie i analizowanie tylko krytycznych części, takich jak połączenia ram, za pomocą elementów powierzchniowych. Pozostałe części modelu można przeprowadzić za pomocą analizy prętów.
Po zakończonych obliczeniach, maksymalne naprężenia oraz stopnie wytężenia są wyświetlane wg przekrojów, prętów/powierzchni, zbiorów prętów lub położenia x wzdłuż elementu. Oprócz wartości wyników w formie tabelarycznej wyświetlana jest również odpowiednia grafika przekroju z punktami naprężeniowymi, wykresem naprężeń i wartościami. Stopień wytężenia można wyznaczyć w odniesieniu do dowolnego rodzaju naprężenia. Aktualnie wybrana lokalizacja na elemencie zostanie wyróżniona na modelu analitycznym w programie RFEM/RSTAB.
Ponadto wszystkie wyniki modułu RF-/STEEL można wyświetlać w oknie roboczym programu RFEM/RSTAB. Istnieje możliwość indywidualnego dostosowania kolorów wyświetlania wykresów oraz wartości.
Wykresy pokazujące rozkład wyników na pręcie lub zbiorze prętów pozwalają na szczegółową ocenę wyników. Ponadto można otworzyć odpowiednie okno dialogowe dla każdej lokalizacji, aby sprawdzić właściwości przekroju i składowe naprężeń w dowolnym punkcie naprężeniowym. Można wydrukować odpowiadającą temu grafikę wraz ze wszystkimi szczegółami dotyczącymi sprawdzanych warunków nośności.
Wszystkie wyniki mogą być wyświetlane i analizowane w postaci numerycznej i graficznej. W przypadku wizualizacji wyników, narzędzia wyboru pozwalają na ich szczegółową ocenę.
Protokół wydruku jest zgodny z wysokimi normami określonymi w i rstab/rstab-9/co-to-jest-rstab RSTAB. Modyfikacje przekroju aktualizowane są automatycznie.
SHAPE-THIN określa wszystkie odpowiednie charakterystyki przekroju, wraz z plastycznymi siłami granicznymi i momentami. Nakładające się powierzchnie są uwzględniane w sposób realistyczny. Dla przekrojów utworzonych z różnych materiałów, SHAPE-THIN określa idealne charakterystyki przekroju w odniesieniu do materiału referencyjnego.
Oprócz analizy naprężeń w stanie sprężystym, można prowadzić również obliczenia w stanie plastycznym, zawierające interakcję sił wewnętrznych dla różnorodnych kształtów przekroju. Obliczenia interakcji plastycznej prowadzane są według metody Simplex. Podczas analizy naprężeń można wybrać różne teorie (Tresca lub von Mises).
SHAPE-THIN przeprowadza klasyfikację przekroju zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1999-1-1. W przypadku przekrojów stalowych o przekroju 4, program określa szerokości efektywne dla płyt usztywnionych lub nieusztywnionych, zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1993-1-5. W przypadku przekrojów aluminiowych o przekroju klasy 4, program oblicza grubości efektywne zgodnie z EN 1999-1-1.
Opcjonalnie SHAPE-THIN sprawdza wartości graniczne c/t zgodnie z metodami obliczeniowymi el-el, el-pl lub pl-pl zgodnie z DIN 18800. Przekrój jest klasyfikowany według danej kombinacji sił wewnętrznych.
SHAPE-THIN posiada obszerną bibliotekę przekrojów walcowanych i parametryzowanych. Mogą one być łączone lub uzupełniane o nowe elementy. Możliwe jest zamodelowanie przekroju składającego się z różnych materiałów.
Narzędzia i funkcje graficzne umożliwiają modelowanie złożonych kształtów przekrojów w sposób typowy dla programów CAD. W oknie graficznym można wprowadzić elementy punktowe, spoiny pachwinowe, łuki, sparametryzowane przekroje prostokątne i okrągłe, elipsy, łuki eliptyczne, parabole, hiperbole, splajn oraz NURBS. Alternatywnie można zaimportować plik DXF, który stanowi podstawę do dalszego modelowania. Podczas modelowania można użyć także linii pomocniczych.
Ponadto, sparametryzowane wprowadzanie danych umożliwia wprowadzanie danych modelu i obciążeń w określony sposób, tak aby były one zależne od określonych zmiennych.
Elementy można graficznie podzielić lub przydzielić do innych obiektów. SHAPE-THIN automatycznie dzieli elementy i zapewnia nieprzerwany przepływ ścinający poprzez wprowadzenie elementów zerowych. W przypadku elementów zerowych można zdefiniować określoną grubość, aby kontrolować przenoszenie ścinania.
Po zamodelowaniu rurociągów w RFEM w RF‑PIPING i zdefiniowaniu obciążeń oraz kombinacji obciążeń i wyników, można przeprowadzić analizę naprężeń w rurach w module dodatkowym RF‑PIPING Design.
Do wymiarowania rurociągów można wybrać wszystkie lub tylko niektóre rurociągi oraz obciążenia, kombinacje obciążeń lub wyników. Biblioteka materiałów zawiera materiały zgodne z normami EN 13480-3, ASME B31.1-2012 i ASME B31.3-2012.
Po zakończeniu obliczeń wyniki wyświetlane są w przejrzyście ułożonych oknach; na przykład według przekrojów, rurociągów lub prętów. W programie RFEM stopień wykorzystania można również wyświetlić graficznie na całym modelu. W ten sposób można szybko rozpoznać obszary krytyczne lub przewymiarowane.
Oprócz danych wejściowych i wyników, w tym szczegółowych informacji dotyczących obliczeń, wyświetlanych w tabelach, do protokołu wydruku można dodać wszystkie grafiki. W ten sposób dokumentacja jest przejrzysta i zrozumiała. Użytkownik może dostosować zawartość protokołu i żądany zakres wyników dla poszczególnych warunków projektowych.
Uwzględnienie właściwości materiału (moduł sprężystości, współczynnik rozszerzalności cieplnej) w temperaturze roboczej (ustawienie domyślne) lub w temperaturze odniesienia (montaż) materiału
Uwzględnienie odkształcenia i odkształcenia parcia (efekt Bourdona)
Interakcja między konstrukcją nośną a systemem rurociągów
Modelowanie przekroju z wykorzystaniem powierzchni, otworów i powierzchni punktowych (zbrojenia) ograniczonych wielokątami
Automatyczne lub indywidualne rozmieszczenie punktów naprężeń
Rozszerzalna biblioteka materiałów dla betonu, stali i stali zbrojeniowej
Charakterystyki przekrojów żelbetowych i kompozytowych
Analiza naprężeń z hipotezą plastyczności według von Misesa i Tresca
Wymiarowanie betonu zbrojonego według:
DIN 1045-1:2008-08
DIN 1045:1988-07
ÖNORM B 4700: 2001-06-01
EN 1992-1-1:2004
Aby przeprowadzić obliczenia zgodnie z EN 1992-1-1:2004, dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1992-1-1/NA:2013-04 (Niemcy)
NEN-EN 1992-1-1/NA:2011-11 (Holandia)
CSN EN 1992-1-1/NA:2006-11 (Republika Czeska)
ÖNORM B 1992-1-1:2011-12 (Austria)
UNE EN 1992-1-1/NA:2010-11 (Hiszpania)
EN 1992-1-1 DK NA:2007-11 (Dania)
SIST EN 1992-1-1:2005/A101:2006 (Słowenia)
NF EN 1992-1-1/NA:2007-03 (Francja)
STN EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Słowacja)
SFS EN 1992-1-1/NA:2007-10 (Finlandia)
BS EN 1992-1-1:2004 (Wielka Brytania)
SS EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Singapur)
NP EN 1992-1-1/NA:2010-02 (Portugalia)
UNI EN 1992-1-1/NA:2007-07 (Włochy)
SS EN 1992-1-1/NA:2008 (Szwecja)
PN EN 1992-1-1/NA:2008-04 (Polska)
NBN EN 1992-1-1 ANB:2010 (Belgia)
ZK dla CYS EN 1992-1-1:2004/NA:2009 (Cypr)
BDS EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Bułgaria)
LST EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Litwa)
SR EN 1992-1-1:2004/NA:2008 (Rumunia)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Wymiarowanie betonu zbrojonego pod kątem rozkładu naprężeń i odkształceń, dostępnego bezpieczeństwa lub obliczania bezpośredniego
Wyniki listy zbrojenia i całkowitego pola przekroju
Protokół wydruku z możliwością wydruku skróconego formularza
Wszystkie wyniki mogą być wyświetlane i analizowane w postaci numerycznej i graficznej. W przypadku wizualizacji wyników, narzędzia wyboru pozwalają na ich szczegółową ocenę.
Protokół wydruku jest zgodny z wysokimi normami RFEM i 8/co-to jest -rstab RSTAB. Modyfikacje przekroju aktualizowane są automatycznie. Ponadto skrócony protokół można wydrukować w krótkiej formie, zawierający wszystkie istotne dane i grafikę przekroju zdefiniowaną przez użytkownika.
Przekrój można dowolnie modelować przy użyciu powierzchni ograniczonych liniami wielokątów, wraz z otworami i powierzchniami punktowymi (pręty zbrojeniowe). Oprócz tego można zaimportować geometrię przy użyciu interfejsu DXF. Obszerna biblioteka materiałów ułatwia modelowanie przekrojów złożonych.
Stopniowanie zbrojenia można uwzględnić przy użyciu średnic granicznych i priorytetów. Ponadto można uwzględnić odpowiednie otuliny betonowe oraz sprężenie.