Pytanie

Najmądrzejszą opcją jest z pewnością funkcja przecięcia. Przecięcie jest automatycznie dostosowywane w przypadku zmiany geometrii, niezależnie od typu używanej powierzchni. W ten sposób można łatwo edytować model.

Wadą tej funkcji jest to, że w przypadku kilku większych skrzyżowań zmniejsza się prędkość robocza, ponieważ linie skrzyżowania, a tym samym cała konstrukcja, muszą być stale obliczane na nowo.

Wskazówki

Podczas edycji takiego modelu należy tymczasowo przełączyć się do trybu szkieletowego. W ten sposób obliczenia modelu są pomijane podczas renderowania, co w przypadku złożonych modeli może być bardzo czasochłonne. W celu sprawdzenia wyników w dowolnym momencie można przełączyć się z powrotem do trybu renderowania.

Przecięcia należy tworzyć zawsze jedno po drugim, tzn. tylko dla dwóch powierzchni, w przeciwnym razie zostaną obliczone linie przecięcia wszystkich zaznaczonych powierzchni i zostaną one podzielone na odpowiednią liczbę powierzchni częściowych. Spowodowałoby to znaczne dodatkowe nakłady na dezaktywację i dalsze spowolnienie ze względu na większą liczbę linii przecięcia.

Innym sposobem utworzenia takiego węzła jest skorzystanie z funkcji "Połącz linie/pręty" (w menu "Narzędzia") i edycja linii granicznych powierzchni w taki sposób, aby nie były dostępne części powierzchni leżące w węźle . Modele te można edytować szybciej, ponieważ modelu nie ma potrzeby ponownego obliczania po każdej zmianie. Opcja ta może być szybko zaimplementowana w przypadku definiowania wszystkich powierzchni jako powierzchnie „płaskie”. Jednak nie można ich łatwo użyć do łączenia powierzchni zakrzywionych (takich jak rury).

Węzły przez przecięcia w modelu szkieletowym

Węzły w renderowanym modelu z przecięciami

Węzły z przecinającymi się powierzchniami