W porównaniu z modułem dodatkowym RF-/DYNAM Pro-Equivalent Loads (RFEM 5/RSTAB 8) do rozszerzenia Analiza spektrum odpowiedzi dla programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
Spektrum odpowiedzi z wielu norm (EN 1998, DIN 4149, IBC 2018 itd.)
Spektrum odpowiedzi zdefiniowane przez użytkownika lub wygenerowane z akcelerogramów
Możliwość zadania kierunkowego spektrum odpowiedzi
Aby zapewnić przejrzystość wyniki są przechowywane łącznie, w jednym przypadku obciążenia, w ramach którego dostępne są różne poziomy wyświetlania
Wpływ przypadkowych oddziaływań skręcających może być uwzględniany automatycznie
Automatyczne kombinacje obciążeń sejsmicznych z innymi przypadkami obciążeń, możliwe do wykorzystania w wyjątkowej sytuacji obliczeniowej
W programie RFEM można definiować krzywe pushover (zwane również krzywymi nośności) i eksportować je do programu Excel.
Moduł dodatkowy RF-DYNAM Pro-Equivalent Loads umożliwia automatyczne generowanie rozkładu obciążenia zgodnie z postacią drgań własnych i eksportowanie go do programu RFEM jako przypadek obciążenia.
Obliczenia nieliniowe przyjmują rzeczywistą geometrię siatki płaskiej, wyboczonej, prostej lub podwójnie zakrzywionej części powierzchni z wybranego szablonu cięcia i spłaszczają tę część powierzchni z uwzględnieniem minimalizacji energii odkształcenia, przy założeniu zdefiniowanego zachowania materiału.
W uproszczeniu, metoda ta ma na celu skompresowanie geometrii siatki w prasie, przy założeniu kontaktu bez tarcia, oraz znalezienie stanu równowagi naprężeń od spłaszczenia w elemencie w płaszczyźnie. W ten sposób uzyskuje się minimalną energię i optymalną dokładność szablonu cięcia. Brane pod uwagę są kompensacje dla osnowy i wątku podobnie jak kompensacje dla linii granicznych. Następnie, zdefiniowane tolerancje na liniach granicznych stosowane są w stosunku do geometrii płaskiej powierzchni.
Funkcje:
Metoda minimalnej energii odkształcenia w procesie spłaszczania, dla bardzo dokładnych szablonów cięcia
Zastosowanie do niemal wszystkich układów siatki
Rozpoznawanie definicji sąsiednich szablonów cięcia w celu zachowania takiej samej długości w łączeniach
RF-CUTTING-PATTERN jest aktywowany poprzez wybranie odpowiedniej opcji w zakładce Opcje w danych ogólnych dowolnego modelu programu RFEM. Po aktywacji modułu dodatkowego w sekcji Dane modelu wyświetlany jest nowy obiekt "Szablony cięcia". Jeżeli rozkład powierzchni membrany dla cięcia w pozycji podstawowej jest zbyt duży, można podzielić powierzchnię, przecinając linie (typu linii "Cięcie za pomocą dwóch linii" lub "Cięcie za pomocą przekroju") w odpowiednich pasmach częściowych.
Następnie można zdefiniować indywidualne wpisy dla każdego szablonu cięcia przy użyciu obiektu "Wzorzec cięcia". Tutaj można ustawić linie graniczne, kompensacje i naddatki.
Kroki sekwencji roboczej:
Tworzenie linii cięcia
Tworzenie szablonu poprzez wybór jego linii granicznych lub przy użyciu półautomatycznego generatora
Dowolny wybór orientacji osnowy i wątku poprzez wprowadzenie kąta
Zastosowanie wartości kompensacji
Opcjonalne definiowanie różnych kompensacji dla linii granicznych
Różne naddatki (spoina, linia graniczna)
Wstępne przedstawienie szablonu cięcia w oknie graficznym, bez rozpoczynania głównych obliczeń nieliniowych
Przejrzyste i łatwe w użyciu opcje w poszczególnych oknach wprowadzania ułatwiają odwzorowanie układu konstrukcyjnego:
Podpory węzłowe
Typ podpory każdego węzła można edytować.
W każdym węźle można zdefiniować usztywnienie osnowy. Sprężyna deplanacyjna jest określana automatycznie na podstawie parametrów wejściowych.
Sprężyste podłoże prętowe
W przypadku sprężystego podłoża prętowego stałe sprężystości można wprowadzić ręcznie.
Alternatywnie, można użyć różnych opcji, aby zdefiniować sprężystość obrotową i translacyjną w panelu usztywniającym.
Sprężyny na końcach prętów
RF-/FE-LTB automatycznie oblicza stałe sprężystości. W oknach dialogowych i szczegółowych rysunkach można przedstawiać sprężynę translacyjną za pomocą elementu łączącego, sprężystość obrotową za pomocą pręta łączącego lub usztywnienie deplanacyjne (dostępne typy: blacha czołowa, ceownik, kątownik, słup łączący, część wspornikowa).
Przeguby prętowe
Jeżeli dla zbioru prętów w programie RFEM/RSTAB nie zostały zdefiniowane zwolnienia, można je zdefiniować bezpośrednio w module dodatkowym RF-/FE-LTB.
Strefy obciążeń
Obciążenia węzłowe i prętowe wybranych przypadków obciążeń i kombinacji są wyświetlane w osobnych oknach. Tam można je edytować, usuwać lub dodawać pojedynczo.
Imperfekcja
RF-/FE-LTB automatycznie stosuje imperfekcje poprzez skalowanie najmniejszego wektora własnego.
Równoważne obciążenia statyczne generowane są oddzielnie dla każdej miarodajnej postaci drgań własnych oraz kierunku wzbudzenia. Obciążenia są eksportowane do statycznych przypadków obciążeń, a liniowa analiza statyczna wykonywana jest w programie RFEM/RSTAB.
Analiza obciążeń zastępczych generuje przypadki obciążeń i kombinacje wyników. Przypadki obciążeń zawierają wygenerowane obciążenia zastępcze, które są następnie sumowane w kombinacjach wyników. Po pierwsze, przypadki obciążeń są nakładane z regułą SRSS lub CQC. Wyniki z określonym zwrotem mogą być wyświetlane w oparciu kształt dominującej postaci drgań własnych
Następnie składowe kierunkowe oddziaływań sejsmicznych są łączone z regułą SRSS lub regułą 100%/30%.
Program proponuje zgodnie z regułami parametry wejściowe odpowiednie dla wybranych norm. Ponadto istnieje możliwość ręcznego wprowadzenia spektrów odpowiedzi. Przypadki obciążeń dynamicznych definiują kierunek efektów spektrum odpowiedzi i wartości własnych konstrukcji, które są istotne dla analizy.
Wygenerowane obciążenia można łatwo przenieść do programu RFEM/RSTAB w celu nakładania na inne przypadki obciążeń. Wszystkie dane z modułu mogą być włączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB.
Zawartość protokołu wydruku i zakres danych wyjściowych dla każdej analizy mogą być dobrane indywidualnie.
Po wygenerowaniu obciążeń można sprawdzić wyniki w przejrzyście ułożonych tabelach. Wyniki zawierają wszystkie informacje o wygenerowanych przypadkach obciążeń i obciążeń ciężarem własnym, wiatrem i lodem. Wszystkie obciążenia są wyszczególnione w obiektach konstrukcyjnych i wyposażeniu.
Moduł dodatkowy RF-/TOWER Loading spełnia wymagania norm EN 1991-1-4/DIN EN 1993-3-1, DIN 1055-4, DIN 4131: 1991-11 oraz DIN V 4131: 2008-09. Normy te obejmują specyfikacje obciążeń stałych, wiatrowych, konserwacyjnych i obciążeń lodem (ISO 12494 lub DIN 1055-5) oraz obciążeń zmiennych. Standardowe specyfikacje są ustawione fabrycznie lub dostępne w bibliotekach.
Do generowania obciążeń wiatrem zgodnie z Eurokodem dostępne są załączniki krajowe (NA) następujących krajów:
DIN EN 1991-1-4 (Niemcy)
CSN EN 1994-1-4 (Republika Czeska)
NA do CYS EN 1991-1-4 (Cypr)
DK EN 1991-1-4 (Dania)
NBN EN 1991-1-4 (Belgia)
NEN EN 1991-1-4 (Holandia)
NF EN 1991-1-4 (Francja)
SFS-EN 1991-1-4 (Finlandia)
SIST EN 1991-1-4 (Słowenia)
SR EN 1991-1-4 (Rumunia)
SS EN 1991-1-4 (Singapur)
SS-EN 1991-1-4 (Szwecja)
STN EN 1991-1-4 (Słowacja)
UNI EN 1991-1-4 (Włochy)
Możliwe jest generowanie indywidualnych sytuacji obciążeniowych: Ciśnienie wiatru, kierunek wiatru lub obciążenia lodem można ustawić ręcznie lub zaimportować z tabel.
Po zakończeniu obliczeń wyniki poszczególnych kroków obciążenia można ocenić bezpośrednio w oknach modułu lub graficznie w modelu konstrukcyjnym.
Wyniki obejmują na przykład odkształcenia, naprężenia i siły wewnętrzne powierzchni oraz odkształcenia i naprężenia brył. Kombinacje wyników dla każdego kroku obciążenia można eksportować do programu RFEM. Kombinacje obwiedni można wykorzystać do dalszych obliczeń w innych modułach dodatkowych dla programu RFEM.
Wszystkie dane wejściowe i wyniki modułu dodatkowego stanowią część globalnego protokołu wydruku programu RFEM.
Obliczenia są przeprowadzane sukcesywnie dla każdego kroku obciążenia. Odkształcenia stałe (plastyczne) poprzednich kroków obciążenia są uwzględniane przy obliczaniu dalszych kroków obciążenia. W ten sposób możliwe jest również przeprowadzenie obliczeń z uwzględnieniem podparcia konstrukcji.
Obciążenia poszczególnych kroków są sumowane (w zależności od znaków) w trakcie całego procesu obliczeniowego. Można wybrać dowolną metodę analizy (liniowa, statyczna, analiza dużych deformacji i analiza postkrytyczna). Ponadto moduł zarządza globalnymi ustawieniami obliczeń.
Po zdefiniowaniu całego modelu i obciążenia w programie RFEM, w oknie 1.1 Dane ogólne można wprowadzić kroki i opisy obciążeń.
W oknie 1.2 Obciążenia można przydzielić przypadki obciążeń lub kombinacje obciążeń do różnych przyrostów obciążenia. Można je pomnożyć przez współczynnik obciążenia.
Wyniki (odkształcenia, siły podporowe, siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia itp.) są wyświetlane numerycznie i graficznie dla poszczególnych przyrostów obciążenia
Szczegółowy protokół wydruku zawierający dokumentację wyników dla wszystkich przyrostów obciążenia