Pytanie:
Podczas obliczania ukośnej płyty otrzymuję bardzo wysokie wartości wyników dla podpór liniowych w 2 węzłach krawędziowych. Dlaczego tak jest i jak mogę tego uniknąć?
Odpowiedź:
Domyślna definicja elementów powierzchniowych zakłada izotropowe zachowanie materiału. Obciążenie próbuje dostać się do podpór tak szybko, jak to możliwe. Sztywność elementów również odgrywa tutaj rolę.
W przypadku płyt najlepszym sposobem przedstawienia i odwzorowania zachowania konstrukcji lub przeniesienia obciążenia jest wykorzystanie trajektorii momentów głównych α-b. W przypadku elementów ściennych konieczne jest uwzględnienie trajektorii głównych sił osiowych α-m.
W tym przykładzie obciążenie nie jest przenoszone równolegle do wolnych krawędzi płyty, ale prawie prostopadle do podpór, ponieważ jest to najkrótsza droga przenoszenia obciążenia.
W stępionych narożach konstrukcji obszar przyłożenia obciążenia jest większy niż w środkach podpór, odpowiada punktowi osobliwości, a co za tym idzie, ma duże wartości szczytowe.
Aby wymusić na układzie odciążenie równolegle do wolnych krawędzi płyt, najszybszą metodą jest następująca procedura:
Definicja płyty ortotropowej. Zaleca się stosowanie ortotropii typu „Grubości efektywne”. Efektywną grubość płyty należy określić w kierunku podpory, a bardzo małą w kierunku podpory drugorzędnej (na przykład 1 mm).
Drugie zdjęcie pokazuje różnicę między oboma modelami.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
