W jednym z poprzednich artykułów wyjaśniono ogólne metody obliczania i modelowania podciągów, żeber i belek teowych w stanie zarysowanym. W artykule opisano proces wymiarowania belki ciągłej z betonu zbrojonego. Obliczenia można przeprowadzić w modułach dodatkowych CONCRETE i RF‑CONCRETE Members w połączeniu z licencjami EC2 i RF‑CONCRETE NL.
Układ i obciążenie
Belka ciągła składa się z prostokątnego przekroju 20/35 cm i betonu klasy C30/37.
Obciążenia stałe i ruchowe są podzielone na trzy przypadki obciążeń. Aby określić kombinacje obliczeniowe zgodnie z EN 1990, zastosowano automatyczną kombinatorykę dla stanu granicznego nośności i stanu granicznego użytkowalności (zwykła sytuacja obliczeniowa) programu RFEM/RSTAB.
Liniowe obliczanie zbrojenia w SGN
Najpierw określane jest zbrojenie dla stanu granicznego nośności. Obliczenia są przeprowadzane z uwzględnieniem redystrybucji i redukcji momentu dla sił wewnętrznych w kombinacji wyników RC1. Ponadto określane są następujące parametry zbrojenia:
- Średnica zbrojenia 16 mm
- Ograniczenie zbrojenia dla trzech obszarów
- Otulina betonowa 30 mm
- Minimalne zbrojenie 2 Ø 12 dla warstwy górnej i dolnej
- Zbrojenie konstrukcyjne dla maksymalnego rozstawu zbrojenia 15 cm przy 12
Na podstawie tych danych program określa koncepcję zbrojenia zgodnie z podejściem liniowo-sprężystym. W oknie 3.1 istnieje możliwość sprawdzenia zbrojenia, które jest podstawą analizy nieliniowej.
Nieliniowe obliczanie szerokości rys i odkształceń w SGU
Nieliniowe obliczenia stanu granicznego użytkowalności są przeprowadzane dla kombinacji obciążeń PO6 do PO8 (kombinacje wyników nie uwzględniają wyraźnych zależności naprężenie-odkształcenie). W analizie nieliniowej należy uwzględnić efekty usztywnienia przy rozciąganiu. W tym celu stosowana jest metoda ze zmodyfikowaną krzywą charakterystyczną dla stali zgodnie z [2].
Ponadto uwzględniane są efekty pełzania i skurczu. Można je ustawić w oknie 1.3.
Wyniki
Przeprowadzane są fizyczne i geometryczne obliczenia nieliniowe. Iteracja stanu odkształcenia odbywa się na płaszczyźnie przekroju. Na podstawie rozkładu sił wewnętrznych w cyklu iteracji zawsze obliczane są nowe, aktualne stany odkształcenie-naprężenie. Zbieżność zostaje osiągnięta, gdy ustalony jest stan równowagi.
Zgodnie z oczekiwaniami, maksymalne odkształcenia występują w Polu 1 dla obciążenia PO6 (PO1 + 0,5 ∙ PO2). Szerokości rys są małe.
Odkształcenie wynikające z obliczeń nieliniowych z uwzględnieniem efektu pełzania jest znacznie większe niż odkształcenie z obliczeń wyłącznie liniowych sprężystych bez efektu pełzania. Jest to oczywiste przy porównywaniu odkształceń.
Wykres sztywności pokazuje, że duża powierzchnia Pola 1 jest pęknięta w stanie użytkowalności.
Podsumowanie
W porównaniu z obliczeniami liniowo-sprężystymi elementów żelbetowych, nieliniowa analiza sztywności i naprężeń dostarcza wartości odkształceń, które mogą być znacznie wyższe z uwagi na powstawanie rys. Problem ten można rozwiązać, stosując metody analizy nieliniowej zaimplementowane w modułach dodatkowych do analizy statyczno-wytrzymałościowej konstrukcji żelbetowych firmy Dlubal Software. W tym miejscu można również uwzględnić efekty pełzania i skurczu.