Pola przekroju zbrojenia
Zdefiniowano trzy obszary o różnym zapotrzebowaniu na wymagane pole przekroju zbrojenia na metr. Powierzchnie te nazywane są powierzchniami zbrojenia. Obszar zbrojenia środkowego, projektowany przez program na szerokość wynoszącą 50% długości boku fundamentu, biegnącego prostopadle do rozpatrywanego zbrojenia, jest oznaczone jako „II” (dwójka rzymska). Pozostałe dwie powierzchnie zbrojenia to powierzchnie zbrojenia brzegowego. Są one oznaczone jako „I” i „III” i ich szerokość wynosi 25% długości boku fundamentu.
Pasmo obliczeniowe
Fundament jest podzielony na osiem pasów dla każdego kierunku. Pod płytą wyświetlany jest wymagany przekrój stali na metr każdej taśmy. Na każdy z tych pasm przypada inny moment obliczeniowy, dla którego przeprowadzane są obliczenia. Wielkość elementów jest uzyskiwana za pomocą tak zwanych liczb rozkładu α1-4 zgodnie z księgą 240, DAfStb [1] Tabela 2.9 dla pasm płyt nr 1-4.
Kolejnym krokiem jest określenie wymaganego przekroju stalowego dla każdego obszaru zbrojenia. W przypadku środkowego pola przekroju zbrojenia jest to zawsze wymagany przekrój czwartego pasma płyty. Największy przekrój stali, jaki należy pokryć w przypadku pasm brzegowych, zależy od ich szerokości.
Dla zbrojenia górnego płyty przeznaczone jest tylko jedno pole zbrojenia. Ograniczenie konstrukcji w tym przypadku nie miałoby sensu, ponieważ wymagany przekrój stali jest taki sam we wszystkich pasach płyty.
Liczby rozkładu
Liczby rozkładów uzyskuje się za pomocą następujących ilorazów Q:
|
cx |
Szerokość słupa w kierunku x |
|
cy |
Szerokość słupa w kierunku y |
|
wx |
Szerokość fundamentu w kierunku x |
|
wy |
Szerokość fundamentu w kierunku y |
|
atx |
Górny luz słupa w kierunku x |
|
ttx |
Grubość górnej strony fundamntu kielichowego w kierunku x |
|
aty |
Górny luz słupa w kierunku x |
|
tty |
Grubość górnej ściany w kierunku y |
|
wx |
Szerokość fundamentu w kierunku x |
|
wy |
Szerokość fundamentu w kierunku y |
Przy użyciu tych ilorazów można wyznaczyć współczynnik rozkładu dla odpowiedniego pasma zgodnie z DAfStb [1] zgodnie z poniższą tabelą:
| Q = 0,1 | Q = 0,2 | Q = 0,3 | |
|---|---|---|---|
| α1 | 0,07 | 0,08 | 0,09 |
| α2 | 0,10 | 0,10 | 0,11 |
| α3 | 0,14 | 0,14 | 0,14 |
| α4 | 0,19 | 0,18 | 0,16 |
| Suma | 0,50 | 0,50 | 0,50 |
Jeżeli wyznaczony iloraz jest mniejszy niż 0,1, wartości α są określane z kolumny dla ilorazu 0,1. Jeżeli wyznaczony iloraz jest większy niż 0,3, oznacza to zwarte podłoże i stopniowy rozkład momentu obliczeniowego nie jest konieczny. Współczynnik rozkładu α jest wówczas taki sam dla wszystkich pasów i wynosi 0,125. Jeżeli wyznaczony iloraz znajduje się między wartościami w dwóch kolumnach, stosowana jest interpolacja liniowa.
Proporcjonalnym momentem obliczeniowym dla pasma płyty jest moment obliczeniowy Mdół (patrz rozdz. Określanie momentów obliczeniowych ) pomnożone przez α.