1432x
000111
2024-01-16

Usztywnienia poprzeczne pręta

Usztywnienia poprzeczne z prętów mogą być uwzględnione podczas weryfikacji nośności blach środnika na ścinanie w celu ograniczenia pól wyboczenia. Dalsze obliczenia, np. wprowadzenie obciążenia skupionego do elementu usztywniającego, nie są przeprowadzane.

Przypisanie do pręta lub zbioru prętów

Poprzeczne usztywnienia pręta są ujęte w programach RFEM i RSTAB jako 'Typ dla prętów'. Przypisanie poprzecznych usztywnień pręta do jednego lub większej liczby prętów można zatem przeprowadzić za pomocą okna dialogowego Edytuj pręt, wyboru w oknie dialogowym Usztywnienie poprzeczne pręta lub za pomocą tabeli danych wejściowych. Przypisanie odbywa się podobnie do procedury opisanej w rozdziale Typy do wymiarowania konstrukcji stalowych.

Ponadto do zbioru prętów można przypisać usztywnienia poprzeczne. Względne położenie typów usztywnień jest wówczas powiązane z długością całego zbioru prętów. Należy zauważyć, że poprzeczne usztywnienia pręta można przypisać' albo do pręta lub do zbioru prętów wyższego poziomu.

Typ i położenie usztywnienia

W sekcji Typ i położenie usztywnienia należy określić wszystkie typy usztywnień i ich położenie. Za pomocą przycisku Względne/bezwzględne dane wejściowe można przełączać między wartościami bezwzględnymi i względnymi w celu wprowadzenia pozycji. Za pomocą przycisku Sortuj można posortować listę według pozycji.

Informacje

Wprowadzone pozycje dotyczą wszystkich prętów, do których przypisano usztywnienia poprzeczne pręta. Jeżeli pręty mają różne długości, specyfikacje położenia bezwzględnego i względnego są różne. Automatyczna konwersja nie jest wtedy możliwa.

Obecnie dostępne są następujące typy:

  • Płaskie usztywnienia
  • Blachy czołowe na początku i na końcu pręta
  • Ceowniki
  • Profile kątowe (połączenie obu ramion z usztywnionym środnikiem)
  • Słupy połączone na początku i na końcu pręta
  • Sprężyny deplanacyjne

Niektóre typy usztywnień (takie jak usztywnienia płaskie) wymagają wprowadzenia położenia usztywnienia (lewa, prawa strona lub obie strony). Za lewą stronę uważa się stronę leżącą w ujemnym kierunku y.

Aktywuj pole wyboru 'Wiele', aby dodać do belki więcej elementów usztywniających tego samego typu. W parametrach można teraz określić liczbę usztywnień i odstępy między powtarzającymi się usztywnieniami.

Parametry

W tej sekcji okna dialogowego można zdefiniować główne właściwości usztywnienia każdego typu. W większości przypadków wymaga to podania informacji o materiale i wymiarach elementu usztywniającego.

Aby uwzględnić usztywnienie w rozszerzeniu, należy zaznaczyć pole wyboru 'Uwzględnij usztywnienie w rozszerzeniu'. W zależności od wybranej normy obliczeniowej opcja ta nie jest dostępna dla wszystkich typów usztywnień. W zależności od wybranej normy obliczeniowej konieczna może być  klasyfikacja elementu usztywniającego ze względu na jego plastyczność.

Ważne

W wymiarowaniu uwzględniane są tylko usztywnienia z aktywnym polem wyboru 'Uwzględnij usztywnienie w rozszerzeniu'.

Sprężyna deplanacyjna

Jeżeli moduł dodatkowy Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody) jest aktywny, usztywnienia poprzeczne pręta są używane do definiowania sprężyn deplanacyjnych podczas obliczania prętów o 7 stopniach swobody. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale Usztywnienia poprzeczne prętów instrukcji dla rozszerzenia.

Informacje

Przy obliczaniu prętów o 6 stopniach swobody, usztywnienia poprzeczne pręta nie mają wpływu na sztywność układu.

W przypadku wykorzystania poprzecznych usztywnień pręta do obliczeń stali, wyświetlona wynikowa sztywność sprężyn deplanacyjnych jest wykorzystywana tylko jako informacja. W oknach dialogowych Długości efektywne i Warunki brzegowe nie ma automatycznego przeniesienia podparcia węzłowego do okien danych wejściowych.