W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6 dostępne są trzy typy ram sprężystych (zwykłe, pośrednie i specjalne). Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-22 są podzielone na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
Rozszerzenie Analiza geotechniczna zapewnia programowi RFEM dodatkowe specyficzne modele materiałowe podłoża, które mogą odpowiednio odwzorować złożone zachowanie materiału podłoża. W tym artykule zaprezentujemy, w jaki sposób można określić zależną od naprężeń sztywność modeli materiałowych gruntu.
W wielu konstrukcjach szkieletowych zastosowanie prostego pręta nie jest już wystarczające. Często należy wziąć pod uwagę osłabienia przekroju lub otwory w belkach betonowych. Dla takich zastosowań dostępny jest typ pręta "Model powierzchniowy". Można go można zintegrować z modelem jak w przypadku każdego innego pręta i oferuje on wszystkie opcje modelu powierzchniowego. Ten artykuł techniczny pokazuje zastosowanie pręta typu Model powierzchniowy w istniejącym układzie konstrukcyjnym i opisuje integrację otworów pręta.
Jeżeli na górnej półce znajduje się płyta betonowa, działa ona jak podpora boczna (konstrukcja zespolona) i zapobiega problemom ze statecznością przy wyboczeniu skrętnym. Jeżeli moment zginający jest ujemny, dolna półka jest obciążona, a górna rozciągana. Jeżeli podparcie boczne nie jest wystarczające ze względu na sztywność środnika, kąt pomiędzy dolną półką a linią nacięcia środnika jest zmienny, przez co istnieje możliwość wystąpienia niestateczności wymiarowej dolnej półki.
W najnowszej normie ACI 318-19 długoterminowa zależność w określaniu nośności betonu na ścinanieVc zostaje przedefiniowana. Dzięki nowej metodzie wysokość pręta, stopień zbrojenia podłużnego i naprężenie normalne wpływają teraz na wytrzymałość na ścinanie Vc. W poniższym artykule opisano zaktualizowane podejście do obliczeń dla ścinania, a zastosowanie przedstawiono na przykładzie.
W tym artykule pokazano, jak definiować różne typy usztywnień poprzecznych pręta w programie RFEM 6 i RSTAB 9. Pokazano tu również, w jaki sposób uwzględnić je w projektowaniu i obliczeniach prętów o 7 stopniach swobody.
Standardowym rozwiązaniem w konstrukcji prętów drewnianych jest możliwość łączenia mniejszych prętów poprzez podparcie na większym dźwigarze. Dodatkowo warunki na końcach pręta mogą uwzględniać podobną sytuację, w której belka jest oparta na podporze. W obu przypadkach belka musi być zaprojektowana tak, aby uwzględniała nośność w poprzek włókien zgodnie z NDS 2018 s. 3.10.2 i CSA O86:19 punkty 6.5.6 i 7.5.9. W ogólnych programach do projektowania statyczno-wytrzymałościowego zazwyczaj nie jest możliwe przeprowadzenie pełnej kontroli obliczeń, ponieważ powierzchnia docisku jest nieznana. Jednak w programie RFEM 6 nowej generacji i rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych dodana funkcja 'podpór obliczeniowych' umożliwia teraz użytkownikom uwzględnienie docisku NDS i CSA prostopadle do warunków projektowych dla włókien.
Zdefiniowanie odpowiedniej długości efektywnej ma kluczowe znaczenie dla uzyskania prawidłowej nośności obliczeniowej pręta. W przypadku stężeń krzyżowych, które są połączone w środku, inżynierowie często zastanawiają się, czy pręt należy rozciągnąć na całej jego długości, czy też wystarczy użyć połowy długości w miejscu połączenia prętów. W tym artykule przedstawiono zalecenia AISC i pokazano, jak określić efektywną długość stężeń krzyżowych w programie RFEM.
Nowa generacja oprogramowania RFEM umożliwia przeprowadzanie obliczeń stateczności zbieżnych prętów drewnianych zgodnie z metodą prętów zastępczych. Zgodnie z tą metodą obliczenia można przeprowadzić, jeżeli spełnione są wytyczne normy DIN 1052, sekcja E8.4.2 dla zmiennych przekrojów. W różnych publikacjach technicznych metoda ta jest również stosowana w przypadku Eurokodu 5. W tym artykule pokazano, jak zastosować metodę prętów zastępczych dla belki dachowej o zbieżnej wysokości.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Damit wird in der Regel der Einfluss des Baugrundes in die Modellierung einbezogen. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
W przypadku wzmocnienia cięgnami pręty ściskane należy modelować prostopadle do nachylonej belki głównej. W tym przypadku znana jest długość pręta oraz punkt przecięcia z belką.
Bei der statischen Analyse stabilitätsgefährdeter Bauteile mit den Modulen RF-STABIL (für RFEM) beziehungsweise RSKNICK (für RSTAB) kann eine Aktivierung der internen Teilung von Stäben erforderlich werden.
Aby przeprowadzić symulację luzu podporowego w połączeniu między prętami, można użyć funkcji "Wykres" dla zwolnień pręta. Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw zdefiniować odpowiedni stopień swobody jako zwolnienie. Następnie z rozwijanej listy można wybrać funkcję "Wykres".
W ustawieniu domyślnym klasa przekroju dla każdego pręta i przypadku obciążenia jest określana automatycznie w modułach obliczeniowych. W oknie wprowadzania przekrojów użytkownik może jednak ręcznie określić klasę przekroju, na przykład jeżeli z obliczeń zostanie wykluczone lokalne wyboczenie.
W przypadku obliczeń powierzchni betonowych, składową sił wewnętrznych w postaci żebra można pominąć w obliczeniach SGN i w metodzie analitycznej SGU, ponieważ składowa ta jest już uwzględniona w obliczeniach pręta. W tym celu w oknie dialogowym „Szczegóły“ należy zaznaczyć pole wyboru. Jeżeli nie zostało zdefiniowane żebro, funkcja ta nie jest dostępna.
In den Berechnungsparametern kann die Anzahl der Stabteilungen für Ergebnisverläufe eingestellt werden. Der Effekt dieser Einstellungsmöglichkeit wird in den folgenden Bildern aufgezeigt.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Pozwala to uwzględnić w modelowaniu oddziaływanie gruntu. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
Program RFEM 5 umożliwia wykorzystanie wielu różnych nieliniowości prętowych do wymiarowania modelu. W poniższym tekście przyjrzymy się przykładowi wykorzystania nieliniowości pręta typu „poślizg”. Przykładem jest uproszczony model włazu betonowego w rzucie kwadratowym.
Podczas definiowania efektywnej szerokości płyty dla belek teowych program RFEM udostępnia wstępnie zdefiniowane szerokości, określone jako 1/6 i 1/8 długości pręta. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie tych dwóch czynników znajduje się poniżej.
Möchte man in RSTAB oder RFEM ein Knotenlager an den Stabachsen des anschließenden Stabes ausrichten, geht das am einfachsten mit der Funktion "Stab wählen und dessen Stabdrehung übernehmen".
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Jeżeli żebro w stropie jest elementem konstrukcji obliczanej nieliniowo lub jest sztywno zamocowane w ścianach dochodzących, do jego modelowania należy użyć powierzchni zamiast pręta. Aby żebro nadal mogło być zaprojektowane jako element prętowy, należy zdefiniować belkę wynikową o prawidłowym mimośrodzie, która pozwala odczytać siły wewnętrzne w powłoce jako siły wewnętrzne dla równoważnego pręta.
Belka spoczywa na górnej powierzchni słupa, a jej koniec licuje się z zewnętrzną krawędzią słupa. Wymagania te można łatwo spełnić w modelu architektonicznym za pomocą brył. W analizie prętów stosowane są uproszczone modele analityczne, w których linie środkowe łączą się we wspólnym węźle. W artykule pokazano na trzech prostych przykładach wpływ mimośrodów prętowych na wartości sił wewnętrznych.
Obliczenia paneli drewnianych są przeprowadzane na uproszczonych konstrukcjach prętowych lub powierzchniowych. W tym artykule opisano, jak określić wymaganą sztywność.
Za pomocą modułu RF-TIMBER AWC możliwe jest wymiarowanie belek drewnianych zgodnie ze standardową metodą ASD 2018 NDS. Dokładne obliczenie nośności na zginanie pręta drewnianego i współczynników korekcyjnych jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa i obliczeń. Poniższy artykuł pozwoli zweryfikować maksymalne wyboczenie krytyczne w module RF-TIMBER AWC za pomocą równań analitycznych krok po kroku zgodnie z normą NDS 2018, w tym współczynników korekcji zginania, skorygowanej wartości obliczeniowej zginania i końcowego stopnia wyboczenia.
Hin und wieder kommt es vor, dass zwei sich kreuzende Träger in geringem Abstand übereinander liegen. Bei einer solchen Konstruktion stellt sich hinsichtlich der Modellierung die Frage, wie zwischen den beiden Trägern ein Kontakt mit Kraftübertragung bei Druck berücksichtigt werden kann, während der Kontakt bei Zug, sprich bei abhebendem oberen Träger, ausfallen soll.
Niniejszy artykuł omawia sztywność standardowych połączeń zgodnie z normami DSTV (German Steel Construction Association)/DASt (German Committee for Structural Steelwork), często stosowanych w konstrukcjach stalowych, oraz jej wpływ na wyniki analizy konstrukcyjnej i obliczeń, przeprowadzanych zgodnie z DIN EN 1993-1-1.