Elementy prętowe reagują liniowo sprężyście we wszystkich stopniach swobody i wokół nich w takiej analizie bez dalszej definicji. Zasadniczo zachowanie to jest zdefiniowane przez prawo Hooke'a: W takim przypadku odkształcenie u bryły jest proporcjonalne do działającego obciążenia F lub jej odkształcenie Δl zależy liniowo od działającej siły F.
W rzeczywistości nie każdy element reaguje liniowo i sprężyście. Na przykład, smukły pręt kołowy, w odniesieniu do jego nośności przekroju, przejmuje więcej rozciągania niż ściskania. Ta właściwość oparta na sile może zostać uwzględniona i symulowana za pomocą nieliniowości pręta w obliczeniach numerycznych. W tym przypadku odkształcenie pręta zależy nieliniowo od działającej siły na skutek przedwczesnego zniszczenia stateczności (wyboczenia) w stanie ściskanym.
Nieliniowości prętowe występują w różnych postaciach. Zwykle nie zależą one od sił odnoszących się do siebie liniowo, ale od końcowego wpływu na elementy w obliczeniach.
Typowe nieliniowości prętowe
- Uszkodzenie pod wpływem rozciągania
- Plastycznienie po osiągnięciu oporu plastycznego
- Sztywność od zdefiniowanego odkształcenia u
Wprowadzanie elementu w programie RFEM i RSTAB
W programie RFEM i RSTAB, nieliniowości pręta można wprowadzać i definiować graficznie, poprzez kliknięcie 'Wstawić' → 'Dane modelu' → 'Nieliniowości pręta' → 'Okno dialogowe', lub ręcznie przy pomocy Nawigatora danych lub odpowiednich tabel.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
