Konstrukcja ramowa to system statyczny składający się z co najmniej jednego obciążonego na zginanie pręta poziomego i pionowego. Pręty te są połączone w węźle. Pionowe pręty nazywane są "słupami", a poziome pręty "belkami".
Cechy
Klasyczna jednokondygnacyjna konstrukcja ramowa składa się z dwóch słupów i jednej belki łączącej oba słupy. Do usztywnienia taka rama wymaga co najmniej jednego sztywnego na zginanie połączenia w jednym lub obu narożach ramy.
Sztywne na zginanie naroża ramy zapewniają stabilność w sensie nieprzesuwalności konstrukcji ramowej, dzięki czemu można zrezygnować z odciągów prętowych. Ponadto, sztywne na zginanie naroża ramy mogą przejmować momenty zginające. Dzięki temu pole momentu belki jest niewielkie, co pozwala na uzyskanie większej rozpiętości.
Zastosowanie
Konstrukcje ramowe mogą być również wielonawowe (budowane na długość lub szerokość) lub kondygnacyjne (budowane jedna nad drugą).
- Rama wielonawowa: hale logistyczne
- Rama kondygnacyjna: budownictwo piętrowe, parkingi wielopoziomowe
Ponieważ konstrukcje ramowe są głównie obciążone na zginanie, zwykle przewiduje się wzmocnienia przekrojów (otwory) w rejonie naroża ramy (patrz rysunek 1). Dzięki większej sztywności momenty są przyciągane w tym miejscu, a zmniejszane w innych miejscach, takich jak środek pola.
Sztywne na zginanie naroże ramy jest spawane lub skręcane. W razie potrzeby stosuje się również żebra, aby siły ściskające wynikające z momentów zginających w belce były wprowadzone do słupa w taki sposób, aby nie powodowały nadmiernego wygięcia kołnierza słupa (patrz rysunek 2).
Konstrukcje ramowe w RFEM i RSTAB
Oprogramowanie Dlubal oferuje w programach głównych RFEM i RSTAB możliwość intuicyjnego modelowania różnych konstrukcji prętowych oraz obliczania sił wewnętrznych, odkształceń i sił podporowych. Do wymiarowania naroży ramowych odpowiedni jest dodatek Stalowe złącza dla RFEM.
Inne formy konstrukcyjne
- Konstrukcja prętowa
- Kratownica
- Konstrukcja łukowa