Wiązar opisuje pręt lub powierzchnię o zmiennej formie przekroju. Przykłady zastosowań dla zmiennych form przekroju obejmują wzmocnienia w obszarach naroży ram, wsporniki lub płyty oraz maszty z profilami stożkowymi.
Modelowanie w RFEM/RSTAB
Pręt o zmiennej formie przekroju jest modelowany poprzez zdefiniowanie różnych przekrojów na początku i na końcu pręta. Typ przekroju musi być spójny, na przykład przekroje dwuteowe na obu końcach pręta.
Aby określić sztywność pręta, wartości przekroju są interpolowane na długości pręta. Interpolacja może być dostosowana do geometrii wiązara: W przypadku standardowego liniowego przebiegu, przekrój zwęża się lub rozszerza równomiernie tylko na wysokości. Jeśli szerokość profilu również się zmienia, zaleca się zastosowanie kwadratowego podejścia do interpolacji wartości przekroju.
Powierzchnie mogą być również modelowane jako wiązary, definiując liniowo zmienną grubość powierzchni przez trzy punkty. Punkty definicyjne mogą znajdować się w powierzchni lub poza nią, o ile leżą w jej płaszczyźnie.
Projektowanie
Projektowanie prętów wiązanych w dodatkach takich jak Projektowanie stali lub Obliczenia naprężenia-deformacji jest możliwe, jeśli dostępna jest jednolita liczba punktów naprężeń.
Pod poniższymi linkami znajdują się przykłady zastosowań dla prętów o zmiennej formie przekroju w modułach dodatkowych generacji programu RFEM 5.