Stateczność konstrukcji jest rozszerzeniem, które można aktywować w danych bazowych. Rozszerzenie umożliwia przeprowadzenie nieliniowej analizy stateczności metodą przyrostową w celu uzyskania wyników zbliżonych do rzeczywistych również dla konstrukcji nieliniowych. Współczynnik obciążenia krytycznego jest określany w taki sposób, aby obciążenia podstawowego przypadku obciążenia były stopniowo zwiększane aż do osiągnięcia niestateczności. Ten przyrost obciążenia uwzględnia nieliniowości, takie jak ulegające zniszczeniu pręty, podpory i fundamenty, a także nieliniowości materiałowe. Po przyroście obciążenia można opcjonalnie przeprowadzić liniową analizę stateczności ostatniego stanu stabilnego w celu określenia postaci stateczności. Można je wyświetlić w nawigatorze Wyniki.
Rozszerzenie Stateczność konstrukcji w nowych generacjach programu RFEM 6 i RSTAB 9 przejmuje funkcję modułów dodatkowych RF-STABILITY (RFEM 5) lub RSBUCK (RSTAB 8), ale zawiera kilka nowych funkcji.
- Przypadkowi obciążenia lub kombinacji obciążeń można przypisać aby były aktywne do analizy stateczności
- Automatyczna aktywacja obliczeń stateczności dla wielu sytuacji obciążeniowych w jednym miejscu za pomocą kreatora kombinacji
- Przyrostowe zwiększanie obciążenia aż do momentu ustalonego wg kryteriów zdefiniowanych przez użytkownika
- Modyfikacja sposobu normalizacji wektora własnego postaci wyboczeniowej bez ponownego obliczania
- Tabele wyników z opcją filtrowania
Wykorzystanie w programie
Program udostępnia różne metody analizy wartości własnych:
Metody bezpośrednie
Metody bezpośrednie są przydatne w przypadku modeli małych i średnich rozmiarów. Te szybkie metody rozwiązywania równań korzystają z dużej ilości pamięci komputera (RAM). Dostępne są następujące metody bezpośrednie:
- Lanczosa (RFEM)
- Pierwiastki wielomianu charakterystycznego (RFEM)
- Metoda iteracji podprzestrzennej (RFEM/RSTAB)
- Przesunięta iteracja odwrotna (RSTAB)
Metoda iteracji ICG (niekompletny sprzężony gradient (RFEM))
Korzystając z tej metody, wartości własne są określane jedna po drugiej, więc metoda ta wymaga tylko niewielkiej pamięci roboczej i dlatego może być używana na przykład do obliczania bardzo złożonych konstrukcji z niewielką liczbą wartości własnych.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
