Pręty | Stateczność

Rejestr Pręty | Stabilność jest dostępny, gdy w rejestrze Pręty | Podstawowe zaznaczone jest pole 'Przeprowadzić sprawdzenie stateczności'. Tutaj można wprowadzić dodatkowe ustawienia dotyczące dowodów stateczności.

'Parametry obliczeniowe' są podzielone na kilka kategorii, które różnią się w zależności od normy obliczeniowej.

EN 1993

Zakładka 'Pręty | Stateczność' dla projektowania konstrukcji stalowych wg EN 1993

Metoda obliczeń

Do projektowania według Metody prętów zastępczych zgodnie z rozdziałami 6.3.1 do 6.3.3 wymagana jest definicja długości wyboczeniowych. 'Typ struktury według tabeli B.3' jest istotny dla elementów z wyboczeniem w postaci bocznego przemieszczenia. Za pomocą dwóch pól wyboru można kontrolować, czy współczynniki momentów równoważnych przyjmuje się z C_my równo; 0.9 oraz C_mz równo; 0.9.

Natomiast Ogólna metoda według rozdziału 6.3.4 wymaga zdefiniowania warunków brzegowych. Ta metoda projektowania w niektórych załącznikach krajowych niesie ze sobą pewne ograniczenia zastosowania. Za pomocą pola wyboru 'Dopuść także dla profili nie-I' można na przykład znieść ograniczenie według niemieckiego załącznika. Opcje dotyczące 'Metod rozszerzania' dają także możliwość częściowego zniesienia ograniczeń zastosowania ogólnej metody. Można przeprowadzić interpolację współczynnika redukcji χ_op według wzoru (6.66) lub użyć europejskiej krzywej wyboczeniowej wg Naumes [1]. Opcja 'Rozszerzona metoda' pozwala na zastosowanie ogólnej metody według rozdziału 6.3.4 dla dodatkowego zginania i skręcania (patrz [2)). Dzięki temu można przeprowadzać dowody dla przekrojów niesymetrycznych oraz prętów opartych i zestawów prętowych z dwuosiowym zginaniem.

Uwzględnienie wpływów teorii II rzędu

Wpływy teorii II rzędu zgodnie z 5.2.2(4) można uwzględnić ręcznie, zwiększając moment gnący względem mocnej osi y lub słabej osi z. W ten sposób, na przykład w ramachie, której decydująca forma wyboczeniowa to boczne przemieszczenie, można obliczyć siły wewnętrzne zgodnie z Teorią I rzędu i zwiększyć je o odpowiednie współczynniki. W tym celu zaznacz pole wyboru i podaj współczynnik zwiększenia α. Zwiększenie momentu gnącego nie wpływa na sprawdzenie wyboczenia zginającego według rozdziału 6.3.1. To sprawdzenie odbywa się przy użyciu sił normalnych.

Punkt przyłożenia dodatnich sił poprzecznych

Jeśli występują siły poprzeczne (w kierunku słabej osi), ważne jest zdefiniowanie, gdzie te siły działają na profilu. Mogą one znacząco wpłynąć na idealny moment rozgałęzienia M_cr: Siła, która działa na górnym pasie belki w kierunku punktu ścinania, ma efekt destabilizujący. Jeśli siła działa na dolnym pasie, działa ona stabilizująco. Ustal 'Pionowe położenie' za pomocą pól wyboru.

Parametry dla wyboczenia giętno-skrętnego

Współczynnik redukcji χ_LT do określenia linii wyboczeniowych giętno-skrętnych można określić ogólnie według wzoru (6.56) lub specjalnie dla walcowanych i spawanych profili podobnych według wzoru (6.57). Przy domyślnym ustawieniu 'Jeśli możliwe według rów. 6.57, w przeciwnym razie według równ. 6.56' program automatycznie używa korzystniejszego równania. Alternatywnie można ustalić χ_LT 'Zawsze według równ. 6.56 Ogólny przypadek (konserwatywnie)'.

Pole wyboru 'Użyj współczynnika f do modyfikacji χ_LT według 6.3.2.3(2)' kontroluje, czy w załączniku krajowym określony współczynnik uwzględniający rozkład momentów pomiędzy podporami bocznymi ma być zastosowany. Ten współczynnik prowadzi do zwiększenia χ_LT.

6.3.3(4) Parametry k_yy, k_yz, k_zy, k_zz

Norma oferuje dwie metody do określenia współczynników interakcji dla 6.3.3(4). Dotyczą one jednorodnych prętów poddanych zginaniu i ściskaniu. Współczynniki interakcji są zależne od wybranej metody i są regulowane w dodatku A (Metoda 1) lub dodatku B (Metoda 2).

Wyboczenie giętno-skrętne profili rurowych

Dla profili rurowych dowody przeciwko wyboczeniu giętno-skrętnemu nie są explicite regulowane w normie: Istnieje tylko niewielkie zagrożenie tego typu wadą stateczności. Pole wyboru pozwala kontrolować, czy projektowanie ma być również przeprowadzone dla symetrycznych podwójnych profili rurowych z wyjątkiem okrągłych profili rurowych.

Dowód stabilności profili zimnogiętych

Dowód stabilności dla przekrojów zimnogiętych jest prowadzony według EN 1993-1-3, rozdział 6.2. Do kombinacji zginania i siły normalnej, jeśli to możliwe, używa się równ. (6.36). W przeciwnym razie obliczenia prowadzone są według EN 1993-1-1, rozdział 6.3.3 lub 6.3.4.

AISC 360

Zakładka "Pręty | Stateczność'" dla projektowania konstrukcji stalowych według AISC 360

Punkt przyłożenia dodatnich sił poprzecznych

Jeśli występują siły poprzeczne (w kierunku słabej osi), ważne jest zdefiniowanie, gdzie te siły działają na profilu. Mogą one znacząco wpłynąć na idealny moment rozgałęzienia: Siła, która działa na górnym pasie belki w kierunku punktu ścinania, ma efekt destabilizujący. Jeśli siła działa na dolnym pasie, działa ona stabilizująco. Ustal 'Pionowe położenie' za pomocą pól wyboru.