W zakładce Powierzchnie dialogu 'Konfiguracja użytkowalności' określasz wartości graniczne, które obowiązują dla odkształceń powierzchni.
Podobnie jak dla Pręty, istnieją różne typy sytuacji projektowych dla sprawdzeń użytkowalności, które różnią się w zależności od normy projektowej. Dla każdego typu kombinacji możesz ustawić specyficzne wartości graniczne ugięć. Odnoszą się one do długości elementów. Lista obok 'Typu definicji' zawiera kilka opcji wyboru, w jakiej formie może być określona wartość graniczna (patrz rysunek Określenie odniesienia deformacji):
- Wartość względna: Wartość graniczna jest określona w odniesieniu do długości powierzchni.
- Wartość absolutna: Wartość maksymalnego ugięcia jest określona bezpośrednio.
- Suma wartości względnej i absolutnej: Wartość graniczna jest sumą wartości względnej i bezwzględnej.
- Min. wartości względnej i absolutnej: Wartością graniczną jest mniejsza z wartości względnej lub absolutnej.
- Max. wartości względnej i absolutnej: Wartością graniczną jest większa z wartości względnej lub absolutnej.
W zależności od podparcia elementu – powierzchnia podparta z dwóch stron lub jednostronnie podparta powierzchnia wspornikowa – zazwyczaj obowiązują różne wartości graniczne ugięcia. To podparcie jako 'Typ powierzchni' należy określić wśród właściwości powierzchni lub zestawu powierzchni w zakładce Ugięcie. Tamże można także ustalić, czy maksymalne przesunięcia odnoszą się do systemu niewykształconego, wykształconej płaszczyzny odniesienia lub powierzchni równoległej oraz określić, jak ma być ustalana długość odniesienia.
W razie potrzeby dostosuj wstępnie ustawione wartości graniczne dla sprawdzeń odkształceń obiektów.