Znormalizowane przekroje są dostępne w bibliotece do wprowadzania przekrojów.
Lista
"Lista" zarządza wszystkimi przekrojami modelu. W tabeli Liste von Objekttypen opisuje przyciski służące do tworzenia, kopiowania lub usuwania obiektów listy.
Nazwa
Nazwa przekroju jest automatycznie określana przez parametry przekroju. W tym polu można też wprowadzić opis i za jego pomocą wyszukać przekrój w bibliotece. Jeżeli opis odpowiada pozycji w bibliotece, RSECTION importuje zapisane właściwości przekroju. Aby wybrać przekrój z biblioteki, należy kliknąć
na końcu wiersza wprowadzania. Przenoszenie przekrojów opisano w rozdziale Biblioteka przekrojów.
Łącznie
Zakładka Główne umożliwia zarządzanie podstawowymi parametrami przekroju.
Materiał
Do każdego przekroju musi być przypisany materiał. Można go wybrać z listy już zdefiniowanych materiałów. Przyciski znajdujące się obok pola wprowadzania umożliwiają wybór materiału z biblioteki lub zdefiniowanie nowego (patrz rozdział Materiały).
Typ przekroju
W przypadku przekrojów z biblioteki domyślnie ustawiony jest "typ przekroju" (patrz rozdział Biblioteka przekrojów).
Rodzaj produkcji
W przypadku przekrojów z biblioteki wyświetlany jest sposób produkcji profilu.
Pola przekroju
Pola przekroju dzielą się na powierzchnię całkowitą 'Osiowa A' oraz powierzchnie ścinania 'Ścinanie Ay' i 'Ścinanie Az'. Powierzchnia ścinania Ay odnosi się do momentu bezwładności Iz, a powierzchnia ścinania Az - do momentu bezwładności Iy.
W przypadku przekrojów niesymetrycznych wyświetlane są powierzchnie ścinania wokół osi głównych u i v przekroju.
Momenty bezwładności
Momenty bezwładności definiują sztywność przekroju z uwagi na obciążenie momentami: Moment bezwładności przy skręcaniu IT opisuje sztywność na obrót względem osi podłużnej, momenty bezwładności przekroju Iy oraz Iz opisują sztywności na zginanie względem lokalnych osi y oraz z. Oś y przyjmuje się jako oś „mocną“. Wycinkowy moment bezwładności Iω opisuje nośność na przekroju na deplanację.
W przypadku profili niesymetrycznych podane są momenty bezwładności względem osi głównych przekroju u i v. Lokalne osie przekroju są pokazane w oknie graficznym.
Nachylenie osi głównych
Nachylenie osi głównych opisuje położenie osi głównych w odniesieniu do standardowego układu osi głównych przekrojów symetrycznych. W przypadku przekrojów niesymetrycznych jest to kąt α pomiędzy osią y a osią u (dodatni zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Osie główne w przypadku przekrojów symetrycznych określane są jako y i z, a w przypadku przekrojów niesymetrycznych - jako u i v (zob. rysunek Właściwości przekroju i osie).
Nachylenie osi głównych jest obliczane z poniższego wzoru:
|
α |
Kąt osi głównej |
|
Iyz |
Monent bezwładności powierzchni dla zginania dwukierunkowego |
|
Iz |
Moment bezwładności względem osi z |
|
Iy |
Moment bezwładności względem osi y |
Wymiary (dla nierównomiernych obciążeń temperaturą)
Wymiary dotyczące szerokości b i wysokości h przekroju są wymagane do obliczenia obciążeń termicznych.
Notacja amerykańska dla charakterystyk przekrojów
Aktywowanie tego pola wyboru powoduje, że symbole właściwości przekrojów są wyświetlane zgodnie z konwencją amerykańską.
Położenie przekroju/obrót/odbicie lustrzane
W zakładce tej można zdefiniować położenie i kąt obrotu przekroju. W przypadku przekrojów niesymetrycznych w zakładce dostępne są również opcje 'Odbicia lustrzanego' przekroju.
Położenie punktu odsunięcia
Punkt odsunięcia przekroju służy jako punkt odniesienia do umieszczenia przekroju. Punkt ten jest wyróżniony kolorem czerwonym w grafice przekroju. Współrzędne y i z odnoszą się do środka ciężkości przekroju.
Punkt odniesienia można wprowadzić bezpośrednio w polach wprowadzania lub zdefiniować, klikając jeden z niebieskich punktów w grafice przekroju.
Położenie przekroju
Punkt wstawienia przekroju można wprowadzić bezpośrednio w odpowiednich polach lub za pomocą klawisza
w oknie roboczym. Przekrój zostanie umieszczony w punkcie zdefiniowanego odsunięcia w punkcie wstawiania.
Obrót wokół osi x
Przekrój można obrócić o dowolnie wybrany kąt α.
Odbicie lustrzane
Niesymetryczne przekroje mogą być odbite lustrzanie. W tym celu należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru.
Hybrydowe
Do części przekroju typu "Parametryczne - Masywne II" można przyporządkować różne materiały.
Punkty naprężeniowe
Punkty naprężeniowe są potrzebne do określenia naprężeń działających na przekrój. Wszystkie przekroje z biblioteki posiadają punkty naprężeniowe w miejscach istotnych dla obliczeń.
Zakładka Punkty naprężeniowe składa się z czterech zakładek zawierających współrzędne punktów naprężeniowych, momentów statycznych i współrzędne deplanacji wraz z odpowiednimi grubościami (tylko w przypadku przekrojów cienkościennych) oraz naprężenia jednostkowe obliczone za pomocą - teoria przekrojów cienkościennych (tylko dla przekrojów cienkościennych) oraz naprężenia jednostkowe obliczone metodą elementów skończonych.
W oknie graficznym przekroju można sprawdzić momenty statyczne i rozkłady naprężeń. W tym celu należy kliknąć kolumnę z wartością lub wybrać typ z listy pod oknem graficznym.
Przekształć na zwykłą geometrię
Funkcja ta rozkłada przekrój na poszczególne obiekty, takie jak punkty, linie, elementy, części itp. Następnie można edytować poszczególne obiekty.