Przekroje

Znormalizowane przekroje są dostępne w bibliotece do wprowadzania przekrojów.

Lista

'Lista' zarządza wszystkimi przekrojami modelu. Tabela Lista typów obiektów opisuje przyciski służące do tworzenia, kopiowania lub usuwania obiektów listy.

Nazwa

Nazwa przekroju jest automatycznie określana przez parametry przekroju. W tym polu można też wprowadzić opis i za jego pomocą wyszukać przekrój w bibliotece. Jeżeli opis odpowiada pozycji w bibliotece, RSECTION importuje zapisane właściwości przekroju. Aby wybrać przekrój z biblioteki, należy kliknąć przycisk na końcu linii wprowadzania. Przenoszenie przekrojów opisano w rozdz. 003085 Biblioteka przekrojów.

Podstawowe

Zakładka Główne umożliwia zarządzanie podstawowymi parametrami przekroju.

Materiał

Do każdego przekroju musi być przypisany materiał. Można go wybrać z listy już zdefiniowanych materiałów. Przyciski obok pola wprowadzania umożliwiają wybór materiału z biblioteki lub zdefiniowanie nowego (patrz rozdz. 000961 Materiały).

Typ przekroju

W przypadku przekrojów z biblioteki domyślnie ustawiony jest 'Typ przekroju' zgodnie ze zwykłymi klasyfikacjami (patrz rozdz. 003085 Biblioteka przekrojów).

Rodzaj produkcji

W przypadku przekrojów z biblioteki wyświetlany jest sposób produkcji profilu.

Pola przekroju

Pola przekroju dzielą się na powierzchnię całkowitą 'Osiowa A' oraz powierzchnie ścinania 'Ścinanie A_y' i 'Ścinanie A_z'. Powierzchnia ścinania A_y odnosi się do momentu bezwładności I_z, a powierzchnia ścinania A_z - do momentu bezwładności I_y.

W przypadku przekrojów niesymetrycznych wyświetlane są powierzchnie ścinania wokół osi głównych u i v przekroju.

Momenty bezwładności

Momenty bezwładności definiują sztywność przekroju z uwagi na obciążenie momentami: Moment bezwładności przy skręcaniu I_T opisuje sztywność na obrót względem osi podłużnej, momenty bezwładności przekroju I_y oraz I_z opisują sztywności na zginanie względem lokalnych osi y oraz z. Oś y przyjmuje się jako oś „mocną“. Wycinkowy moment bezwładności I_ω opisuje nośność na przekroju na deplanację.

W przypadku profili niesymetrycznych podane są momenty bezwładności względem osi głównych przekroju u i v. Lokalne osie przekroju są pokazane w oknie graficznym.

Nachylenie osi głównych

Nachylenie osi głównych opisuje położenie osi głównych w odniesieniu do standardowego układu osi głównych przekrojów symetrycznych. W przypadku przekrojów niesymetrycznych jest to kąt α pomiędzy osią y a osią u (dodatni zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Osie główne w przypadku przekrojów symetrycznych określane są jako y i z, a w przypadku przekrojów niesymetrycznych - jako u i v (zob. rysunek Właściwości przekroju i osie).

Nachylenie osi głównych jest obliczane z poniższego wzoru:

Wymiary (dla nierównomiernych obciążeń temperaturą)

Wymiary dotyczące szerokości b i wysokości h przekroju są wymagane do obliczenia obciążeń termicznych.

Notacja amerykańska dla charakterystyk przekrojów

Aktywuj pole wyboru, aby symbole właściwości przekroju były wyświetlane zgodnie z konwencją amerykańską.

Położenie/obrót/odbicie lustrzane przekroju

W zakładce tej można zdefiniować położenie i kąt obrotu przekroju. W przypadku przekrojów niesymetrycznych w zakładce dostępne są również opcje 'Odbicia lustrzanego' przekroju.

Położenie/obrót/odbicie lustrzane przekroju

Położenie punktu odsunięcia

Punkt odsunięcia przekroju służy jako punkt odniesienia do umieszczenia przekroju. Ten punkt na szkicu przekroju jest wyróżniony kolorem czerwonym. Współrzędne y i z odnoszą się do środka ciężkości przekroju.
Punkt odniesienia można wprowadzić bezpośrednio w polach wprowadzania lub zdefiniować, klikając jeden z niebieskich punktów na szkicu przekroju

Położenie przekroju

Punkt wstawienia przekroju można wprowadzić bezpośrednio w odpowiednich polach lub za pomocą w oknie roboczym. Przekrój zostanie umieszczony w punkcie zdefiniowanego odsunięcia w punkcie wstawiania.

Obrót względem osi x

Przekrój można obrócić o dowolnie wybrany kąt α.

Odbicie lustrzane

Przekroje niesymetryczne mogą być odbite lustrzanie. W tym celu należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru.

Hybrydowe

Do części przekroju typu 'Parametryczne - Masywne II' można przydzielić różne materiały.

Definiowanie hybrydowego przekroju

Punkty naprężeniowe

Punkty naprężeniowe są potrzebne do określenia naprężeń działających na przekrój. Wszystkie przekroje z biblioteki posiadają punkty naprężeniowe w miejscach istotnych dla obliczeń.

Zakładka Punkty naprężeniowe składa się z czterech zakładek zawierających współrzędne punktów naprężeniowych, momentów statycznych i współrzędne deplanacji wraz z odpowiednimi grubościami (tylko w przypadku przekrojów cienkościennych) oraz naprężenia jednostkowe obliczone za pomocą - teoria przekrojów cienkościennych (tylko dla przekrojów cienkościennych) oraz naprężenia jednostkowe obliczone metodą elementów skończonych.

Kontrola właściwości punktów naprężeń i przekroju

W oknie graficznym przekroju można sprawdzić momenty statyczne i rozkłady naprężeń. W tym celu należy kliknąć kolumnę z wartością lub wybrać typ z listy pod oknem graficznym.

Przekształć w zwykłą geometrię

Funkcja ta rozkłada przekrój na poszczególne obiekty, takie jak punkty, linie, elementy, części itp. Następnie można edytować poszczególne obiekty.