Artykuł 4.1.8.7 kanadyjskich przepisów budowlanych (NBC) 2020 zawiera jasną procedurę dotyczącą metod analizy trzęsień ziemi. Metoda bardziej zaawansowana, a mianowicie metoda analizy dynamicznej opisana w rozdziale 4.1.8.12, powinna być stosowana dla wszystkich typów konstrukcji, z wyjątkiem tych, które spełniają kryteria podane w 4.1.8.7. W przypadku pozostałych konstrukcji, może być stosowana nieco prostsza metoda równoważnych sił statycznych (ESFP), opisana w rozdziale 4.1.8.11.
Aby można było przeprowadzić obliczenia push-over, należy zdefiniowaną krzywą nośności przekształcić do postaci uproszczonej. Tak zwana metoda N2 jest opisana w Eurokodzie EN 1998. Ten artykuł powinien pomóc w wyjaśnieniu, co oznacza bilinearyzacja zgodnie z metodą N2.
Analiza spektrum odpowiedzi jest jedną z najczęściej stosowanych metod obliczeniowych w przypadku obciążenia trzęsieniem ziemi. Metoda ta ma wiele zalet, a najważniejsza z nich to możliwość znacznego uproszczenia obliczeń. Skomplikowany charakter obciążenia jakim jest trzęsienie ziemi jest upraszczany do postaci, która umożliwia przeprowadzenie analizy o rozsądnym stopniu pracochłonności. Wadą metody jest natomiast to, że w wyniku tego uproszczenia traci się część informacji o obciążeniu. Sposobem na zniwelowanie tego ograniczenia może być zastosowanie równoważnej kombinacji liniowej podczas łączenia odpowiedzi modalnych. W poniższym artykule wyjaśniono to bardziej szczegółowo na konkretnym przykładzie.
Rozszerzenie Steel Design umożliwia wymiarowanie elementów stalowych na wypadek pożaru przy użyciu prostych metod z Eurokodu 3. Temperatura elementu w chwili wykrycia może być określana automatycznie na podstawie krzywych temperatura-czas określonych w normie. Oprócz uwzględnienia okładzin przeciwpożarowych można również wziąć pod uwagę korzystne właściwości cynkowania ogniowego.
Jak już zapewne wiesz, w programie RFEM 6 istnieje możliwość uwzględnienia nieliniowości materiałowych. W tym artykule wyjaśniono, jak określać siły wewnętrzne w płytach modelowanych z użyciem materiału nieliniowego.
Metoda CSA S16:19 Skutki stateczności w analizie sprężystej w Załączniku O.2 stanowi alternatywę dla metody Uproszczonej analizy stateczności z punktu 8.4.3. W tym artykule zostaną opisane wymagania załącznika O.2 i zastosowania w RFEM 6.
Zaletą modułu dodatkowego RFEM 6 Steel Joints jest możliwość analizy połączeń stalowych przy użyciu modelu MES, dla którego modelowanie przebiega w pełni automatycznie w tle. Elementy składowe złącza stalowego, które kontrolują modelowanie, można wprowadzić, definiując je ręcznie lub korzystając z dostępnych szablonów w bibliotece. Ta ostatnia metoda została opisana w poprzednim artykule z Bazy wiedzy zatytułowanym „Definiowanie komponentów połączenia stalowego przy użyciu biblioteki”. Definiowanie parametrów do wymiarowania połączeń stalowych jest tematem artykułu w bazie wiedzy „Projektowanie połączeń stalowych w RFEM 6”.
Dzięki rozszerzeniu Połączenia stalowe dla RFEM 6 można tworzyć i analizować połączenia stalowe przy użyciu wydzielonego modelu ES. Modelowanie połączeń można kontrolować poprzez proste i wygodne wprowadzanie elementów. Elementy stalowego połączenia można definiować ręcznie lub przy użyciu szablonów dostępnych w bibliotece. Pierwsza metoda została opisana w poprzednim artykule z Bazy wiedzy zatytułowanym „Nowe podejście do wymiarowania połączeń stalowych w programie RFEM 6”. W tym artykule skupimy się na tej drugiej metodzie; tzn. pokaże, jak definiować komponenty połączenia stalowego przy użyciu szablonów dostępnych w bibliotece programu.
Norma dotycząca konstrukcji stalowych AISC 360-16 wymaga uwzględnienia stateczności konstrukcji jako całości oraz każdego z jej elementów. Dostępne są różne metody, w tym metoda bezpośredniego uwzględnienia w analizie, metoda długości efektywnej i metoda analizy bezpośredniej. W tym artykule podkreślono ważne wymagania rozdz. C [1] oraz metodę analizy bezpośredniej, która zostanie uwzględniona w modelu stali konstrukcyjnej wraz z zastosowaniem w programie RFEM 6.
Aby przeprowadzić analizę ugięcia we właściwy sposób, ważne jest, aby "informować" program o dokładnych warunkach podparcia elementu będącego przedmiotem zainteresowania. Definicja podpór obliczeniowych w programie RFEM 6 zostanie wyświetlona dla zbioru prętów żelbetowych.
Nowa generacja oprogramowania RFEM umożliwia przeprowadzanie obliczeń stateczności zbieżnych prętów drewnianych zgodnie z metodą prętów zastępczych. Zgodnie z tą metodą obliczenia można przeprowadzić, jeżeli spełnione są wytyczne normy DIN 1052, sekcja E8.4.2 dla zmiennych przekrojów. W różnych publikacjach technicznych metoda ta jest również stosowana w przypadku Eurokodu 5. W tym artykule pokazano, jak zastosować metodę prętów zastępczych dla belki dachowej o zbieżnej wysokości.
W niniejszym artykule omówiono wyznaczanie zbrojenia belki żelbetowej poddanej jedynie rozciąganiu zgodnie z normą EN-1992-1-1. Celem jest wywołanie obciążenia rozciągającego elementu typu pręt (bez wymuszonych odkształceń) i zwymiarowanie zbrojenia zgodnie z przepisami zawartymi w normie, z wykorzystaniem programu do analizy statyczno-wytrzymałościowej RFEM.
Do każdego elementu w programie RFEM i RSTAB (element konstrukcji, element obciążeniowy itp.) można przypisać komentarz. Może to pomóc w ulepszeniu przeglądu i dokumentacji konstrukcji, ponieważ komentarze pojawiają się w protokole wydruku, a niektóre obiekty można na przykład filtrować i wyświetlać za pomocą funkcji „Wybierz specjalne”.
Czasami konstrukcja wymaga zbrojenia w przypadku dodawania nowego stropu lub w przypadku, gdy istniejący pręt okazuje się być poddany trudnym do przewidzenia obciążeniom. W wielu przypadkach nie ma możliwości łatwej wymiany elementu konstrukcji, a wówczas konieczne jest zastosowanie wzmocnienia zdolnego do przeniesienia nowych obciążeń.
W normie kanadyjskiej NBC 2015 rozdział 4.1.8.7 określa w sposób przejrzysty procedury dla różnych metod analizy sejsmicznej obiektów budowlanych. Metoda bardziej zaawansowana, a mianowicie metoda analizy dynamicznej opisana w rozdziale 4.1.8.12, powinna być stosowana dla wszystkich typów konstrukcji, z wyjątkiem tych, które spełniają kryteria podane w 4.1.8.7. W przypadku pozostałych konstrukcji, może być stosowana nieco prostsza metoda równoważnych sił statycznych (ESFP), opisana w rozdziale 4.1.8.11.
Analiza spektrum odpowiedzi jest jedną z najczęściej stosowanych metod obliczeniowych w przypadku obciążenia trzęsieniem ziemi. Metoda ta ma wiele zalet, a najważniejsza z nich to możliwość znacznego uproszczenia obliczeń. Skomplikowany charakter obciążenia jakim jest trzęsienie ziemi jest upraszczany do postaci, która umożliwia przeprowadzenie analizy o rozsądnym stopniu pracochłonności. Wadą metody jest natomiast to, że w wyniku tego uproszczenia traci się część informacji o obciążeniu. Sposobem na zniwelowanie tego ograniczenia może być zastosowanie równoważnej kombinacji liniowej podczas łączenia odpowiedzi modalnych. W poniższym artykule wyjaśniono to bardziej szczegółowo na konkretnym przykładzie.
Deformacje sprężyste elementu konstrukcyjnego pod wpływem obciążenia są oparte na prawie Hooke'a, opisującym liniową zależność naprężenie-odkształcenie. Są one odwracalne: po odciążeniu element powraca do swojego pierwotnego kształtu. Jednakże deformacje plastyczne są nieodwracalne i zazwyczaj znacznie większe niż odkształcenia sprężyste. W przypadku naprężeń plastycznych materiałów ciągliwych, takich jak stal, efekty plastyczności występują w miejscach, w których wzrostowi odkształceń towarzyszy zjawisko lokalnego wzmocnienia. Prowadzi to do powstania trwałych deformacji, a w ekstremalnych przypadkach do zniszczenia elementu konstrukcyjnego.
Moduł RF-CONCRETE Surfaces umożliwia wymiarowanie powierzchni z betonu zbrojonego (ściany, stropy, płyty fundamentowe) zgodnie z ACI 318-19 lub CSA A23.3-19. Powszechnym podejściem przy wymiarowaniu płyt jest zastosowanie pasm obliczeniowych do określenia średnich sił wewnętrznych w danym kierunku na szerokości pasma. Metoda ta sprowadza się zasadniczo do analizy elementu dwukierunkowo zbrojonego jako wydzielonych elementów jednokierunkowo zbrojonych, aby określić wymagane zbrojenie wzdłuż danego pasma.
W artykule tym opisano różne opcje określania dopuszczalnego odkształcenia belek podsuwnicowych. Ponieważ w praktyce stosowane są belki wieloprzęsłowe i sprężyste podpory boczne (stężenie), poniżej omówiono, jak wybrać odpowiednią metodę.
Die Windbelastung von rechteckig abgerundeten Bauteilen ist eine komplexe Angelegenheit. Równoważne siły wynikające z obciążenia wiatrem zależą od siły krążącego obciążenia wiatrem i geometrii elementu.
Dla elementów powierzchniowych, siły wewnętrzne określane są osobno dla każdego elementu skończonego. Ponieważ wyniki dla każdego elementu skończonego pokazują nieciągły rozkład sił, RFEM przeprowadza tzw. uśrednienie sił wewnętrznych, uwzględniając wpływ elementów z najbliższego otoczenia. Dzięki temu, nieciągły rozkład sił wewnętrznych zostaje skorygowany. Tym samym ocena wyników jest łatwiejsza.
Istnieje kilka opcji obliczania półsztywnej belki zespolonej. Opcje te różnią się głównie sposobem modelowania. Podczas gdy metoda Gamma zapewnia proste modelowanie, w przypadku stosowania innych metod (np. analogia ścinania) do modelowania wymagane są dodatkowe nakłady pracy, które są jednak równoważone przez znacznie bardziej elastyczne zastosowanie w porównaniu z metodą Gamma.
Zbrojenie konstrukcyjne zgodnie z EN 1992-1-1 9.2.1 zapobiegające kruchemu zniszczeniu elementu. Konstrukcja nie powinna ulec uszkodzeniu bez wcześniejszego komunikatu. Niezależnie od wartości obciążenia, należy zastosować minimalne zbrojenie.
In einem multimodalen Antwortspektrenverfahren ist es wichtig, eine ausreichende Anzahl von Eigenwerten der Struktur zu ermitteln und deren dynamische Antworten zu berücksichtigen. Vorschriften wie die EN 1998-1 [1] und andere internationale Standards schreiben vor, 90 % der Strukturmasse zu aktivieren. To oznacza: so viele Eigenwerte zu bestimmen, dass die Summe der effektiven Modalmassenfaktoren größer 0.9 ist.
Analizę konstrukcji przeprowadzić można kilkoma metodami obliczeniowymi, zgodnymi z obowiązującymi zasadami. Projektant decyduje, która teoria jest odpowiednia do obliczenia danej konstrukcji.
Mit RF‑/STAHL EC3 können in RFEM beziehungsweise RSTAB nominelle Temperaturzeitkurven verwendet werden. Dabei sind die ETK, die Außenbrandkurve und die Hydrocarbon-Brandkurve im Programm implementiert. W oparciu o wymienione krzywe temperatury, w module dodatkowym można obliczyć temperaturę w przekroju elementu stalowego i tym samym przeprowadzić analizę jego zachowania się w warunkach pożaru, wykorzystując określone wcześniej wartości temperatury. Nachfolgend soll das thermische Verhalten des Werkstoffes Stahl erläutert werden, da dieses direkt in die Berechnung der Bauteiltemperaturen in RF‑/STAHL EC3 eingeht.
Jeżeli przekrój pręta aluminiowego składa się z smukłych elementów, uszkodzenie może wystąpić z powodu lokalnego wyboczenia pasów lub środników, zanim pręt osiągnie pełną wytrzymałość. W module dodatkowym RF-/ALUMINIUM ADM dostępne są teraz trzy opcje określania nominalnej wytrzymałości na zginanie dla stanu granicznego wyboczenia lokalnego, Mnlb, z rozdziału F.3 w Podręczniku projektowania konstrukcji aluminiowych 2015. Trzy opcje obejmują sekcje F.3.1 Metoda średniej ważonej, F.3.2 Metoda wytrzymałości bezpośredniej i F.3.3 Metoda elementów ograniczających.
Jeżeli obciążenie zginające kruchego elementu belki (niezbrojonej belki betonowej) zostanie zwiększone poprzez wartość nośności na zginanie, reakcja konstrukcji polega na przerwaniu przekroju, a pręt zostaje podzielony na dwa segmenty. Die gebrochene Stelle verliert im Augenblick des Bruchs schlagartig Ihr Potential ein Biegemoment zu übertragen. Gleichzeit verliert die kritische Stelle aufgrund der Segmentierung aber auch die Möglichkeit andere Krafttypen wie zum Beispiel Normalkräfte zu übertragen.
Straty ciepła spowodowane przez elementy zewnętrzne bez rozłączenia termicznego elementów wewnętrznych są ogromne. Z tego powodu zewnętrzne elementy konstrukcyjne są oddzielone termicznie od przegród zewnętrznych budynku za pomocą specjalnego elementu. Do połączenia płyty balkonowej ze stropem żelbetowym można wykorzystać np. połączenie Schöck Isokorb® lub HALFEN HIT. Przy wymiarowaniu takich elementów wbudowanych należy uwzględnić odpowiednią aprobatę techniczną. Poniższy artykuł pokazuje przykład uwzględnienia Schöck Isokorb® w obliczeniach MES.
W poprzednim artykule omówiono różne warianty podłoży sprężystych jako uzupełnienie tradycyjnej metody analizy modułu sprężystości podłoża. W poniższym artykule opisano inną metodę posadowienia powierzchni. Metoda ta uwzględnia sąsiednie powierzchnie terenu poprzez nakładanie się fundamentów. Parametry posadowienia odnoszą się w tym przypadku do kontynuacji prac Pasternaka i Barwaschowa.