Norma ASCE 7-22 [1], rozdz. 12.9.1.6 określa, kiedy efekty P-delta powinny być uwzględniane podczas przeprowadzania analizy modalnego spektrum odpowiedzi dla obliczeń sejsmicznych. W NBC 2020 [2], Wys. 4.1.8.3.8.c jedynie w niewielkim stopniu wymaga uwzględnienia przechyłów spowodowanych interakcją obciążeń grawitacyjnych z konstrukcją odkształconą. Z tego względu podczas przeprowadzania analizy sejsmicznej mogą wystąpić sytuacje, w których efekty drugiego rzędu, znane również jako P-delta, muszą zostać uwzględnione.
W artykule przedstawiono podstawowe pojęcia z zakresu dynamiki konstrukcji i ich roli w projektowaniu konstrukcji sejsmicznych. Duży nacisk kładzie się na wyjaśnienie aspektów technicznych w zrozumiały sposób, aby czytelnicy bez głębokiej wiedzy technicznej mogli uzyskać wgląd w temat.
Artykuł 4.1.8.7 kanadyjskich przepisów budowlanych (NBC) 2020 zawiera jasną procedurę dotyczącą metod analizy trzęsień ziemi. Metoda bardziej zaawansowana, a mianowicie metoda analizy dynamicznej opisana w rozdziale 4.1.8.12, powinna być stosowana dla wszystkich typów konstrukcji, z wyjątkiem tych, które spełniają kryteria podane w 4.1.8.7. W przypadku pozostałych konstrukcji, może być stosowana nieco prostsza metoda równoważnych sił statycznych (ESFP), opisana w rozdziale 4.1.8.11.
Za pomocą programów RWIND 2 i RFEM 6 można teraz obliczać obciążenia wiatrem na podstawie zmierzonego eksperymentalnie ciśnienia wiatru na powierzchnie. Zasadniczo dostępne są dwie metody interpolacji, umożliwiające rozłożenie ciśnienia mierzonego w izolowanych punktach na powierzchnie. Żądany rozkład ciśnienia można uzyskać za pomocą odpowiedniej metody i ustawień parametrów.
Rozszerzenie Analiza geotechniczna zapewnia programowi RFEM dodatkowe specyficzne modele materiałowe podłoża, które mogą odpowiednio odwzorować złożone zachowanie materiału podłoża. W tym artykule zaprezentujemy, w jaki sposób można określić zależną od naprężeń sztywność modeli materiałowych gruntu.
Analiza spektrum odpowiedzi jest jedną z najczęściej stosowanych metod obliczeniowych w przypadku obciążenia trzęsieniem ziemi. Metoda ta ma wiele zalet, a najważniejsza z nich to możliwość znacznego uproszczenia obliczeń. Skomplikowany charakter obciążenia jakim jest trzęsienie ziemi jest upraszczany do postaci, która umożliwia przeprowadzenie analizy o rozsądnym stopniu pracochłonności. Wadą metody jest natomiast to, że w wyniku tego uproszczenia traci się część informacji o obciążeniu. Sposobem na zniwelowanie tego ograniczenia może być zastosowanie równoważnej kombinacji liniowej podczas łączenia odpowiedzi modalnych. W poniższym artykule wyjaśniono to bardziej szczegółowo na konkretnym przykładzie.
Modalny współczynnik istotności jest wynikiem analizy stateczności liniowej i opisuje jakościowo stopień udziału poszczególnych prętów w określonym kształcie drgań.
Podobnie jak w przypadku poprzednich generacji programów firmy Dlubal, zintegrowany interfejs z Autodesk Revit jest teraz dostępny dla programów RFEM 6 i RSTAB 9. W tym artykule przedstawiono ogólne informacje na temat interfejsu oraz obiektów konstrukcyjnych i parametrów związanych z firmą Dlubal w programie Revit.
Rozszerzenie „Analiza modalna” w RFEM 6 umożliwia przeprowadzanie analizy modalnej układów konstrukcyjnych, określając w ten sposób wartości drgań własnych, takie jak częstotliwości drgań własnych, kształty modalne, masy modalne i efektywne modalne współczynniki masy. Wyniki te można wykorzystać do obliczeń drgań, a także do dalszych analiz dynamicznych (na przykład obciążenia widmem odpowiedzi).
Z tego artykułu dowiesz się, w jaki sposób można użyć rozszerzenia Optymalizacja i koszty/Szacowanie emisji CO2 do oszacowania kosztów modelu. Ponadto pokazano, w jaki sposób można zoptymalizować parametry w oparciu o minimalny koszt podczas pracy z modelami i blokami sparametryzowanymi.
Programy RFEM i RSTAB zapewniają możliwość wprowadzania sparametryzowanych danych wejściowych, co jest przydatną funkcją produktu do tworzenia lub dostosowywania modeli za pomocą zmiennych. Z tego artykułu dowiesz się, jak definiować parametry globalne i wykorzystywać je we wzorach do określania wartości liczbowych.
Analiza dynamiczna w RFEM 6 i RSTAB 9 jest podzielona na kilka rozszerzeń. Rozszerzenie Analiza modalna jest niezbędne dla wszystkich innych rozszerzeń do analizy dynamicznej, ponieważ przeprowadza analizę drgań własnych dla modeli prętów, powierzchni i brył.
Analiza modalna jest punktem wyjścia do analizy dynamicznej układów konstrukcyjnych. Można ją wykorzystać do określenia wartości drgań własnych, takich jak częstotliwości drgań własnych, kształty drgań własnych, masy modalne i efektywne współczynniki masy modalnej. Wynik ten może zostać wykorzystany do obliczeń drgań oraz do dalszych analiz dynamicznych (na przykład obciążenia widmem odpowiedzi).
Zaletą modułu dodatkowego RFEM 6 Steel Joints jest możliwość analizy połączeń stalowych przy użyciu modelu MES, dla którego modelowanie przebiega w pełni automatycznie w tle. Elementy składowe złącza stalowego, które kontrolują modelowanie, można wprowadzić, definiując je ręcznie lub korzystając z dostępnych szablonów w bibliotece. Ta ostatnia metoda została opisana w poprzednim artykule z Bazy wiedzy zatytułowanym „Definiowanie komponentów połączenia stalowego przy użyciu biblioteki”. Definiowanie parametrów do wymiarowania połączeń stalowych jest tematem artykułu w bazie wiedzy „Projektowanie połączeń stalowych w RFEM 6”.
Modele konstrukcji w programie RFEM 6 można zapisywać jako bloki i wykorzystywać ponownie w innych plikach programu RFEM. Zaletą bloków dynamicznych w porównaniu z blokami nie-dynamicznymi jest to, że umożliwiają interaktywną modyfikację parametrów konstrukcyjnych w wyniku modyfikowania zmiennych wejściowych. Jednym z przykładów jest możliwość dodawania elementów konstrukcyjnych poprzez zmianę tylko liczby przęseł jako zmiennej wejściowej. W tym artykule zademonstrowano taką funkcjonalność dla bloków dynamicznych tworzonych za pomocą skryptów.
Oprócz wstępnie zdefiniowanych modeli dostępnych jako bloki w Dlubal Center | Bloki, możliwe jest tworzenie nowych bloków i zapisywanie ich w sposób opisany w artykule z Bazy wiedzy "Zapisywanie modeli jako bloki w programie RFEM 6".
W programie RFEM 6 można zapisywać wybrane obiekty (a także całe konstrukcje) jako bloki i wykorzystywać je w innych modelach. Istnieją trzy typy bloków: bez parametrów, z parametrami i bloki dynamiczne (z wykorzystaniem JavaScript). W niniejszym artykule przedstawiono pierwszy typ bloku (bez parametrów).
W programie RFEM 6 analizę sejsmiczną można przeprowadzić za pomocą modułów dodatkowych Analiza modalna i Analiza spektrum odpowiedzi. Zaraz po zakończeniu analizy spektralnej za pomocą rozszerzenia Model budynku można wyświetlić oddziaływania kondygnacji, przemieszczenia kondygnacji i siły w ścianach usztywniających.
Analiza sejsmiczna w programie RFEM 6 jest możliwa przy użyciu rozszerzeń analizy modalnej i analizy spektrum odpowiedzi. Ogólna koncepcja analizy sejsmicznej w programie RFEM 6 opiera się na utworzeniu przypadku obciążenia do analizy modalnej lub analizy spektrum odpowiedzi. Grupy norm dla tych analiz są ustawiane w zakładce Normy II w oknie Dane podstawowe modelu.
Parametry przekrojów walcowanych, najpopularniejszego typu przekrojów w programach RFEM i RSTAB, również mogą zostać zdefiniowane przez użytkownika. W tym celu należy zaznaczyć przekrój do modyfikacji w bibliotece przekrojów i kliknąć przycisk [Wprowadzanie parametryczne ...].
W artykule omówiono elementy prostoliniowe, których przekrój poprzeczny poddany jest osiowej sile ściskającej. Celem tego artykułu jest pokazanie, ile parametrów dotyczących obliczeń słupów betonowych zdefiniowanych w Eurokodach jest uwzględnianych w programie do analizy statyczno-wytrzymałościowej RFEM 5.
W tym artykule porównujemy obliczenia z obliczeniami w artykule odniesieniem: Wymiarowanie słupów betonowych poddanych ściskaniu osiowemu w RF-CONCRETE Members. Dlatego chodzi o odtworzenie dokładnie tego samego zastosowania teoretycznego, które zostało przeprowadzone w RF-CONCRETE Members, i odtworzenie go w RF-CONCRETE Columns. Celem jest porównanie różnych parametrów wejściowych i wyników uzyskanych za pomocą dwóch modułów dodatkowych do wymiarowania słupowych prętów betonowych.
Die Parametrisierung in RFEM und RSTAB ist ein Werkzeug, welches viele Möglichkeiten bietet, vor allem für wiederkehrende Bauteile. Innerhalb der Parametrisierung hat man die Möglichkeit, auf interne Werte des Modells zurückzugreifen, wie zum Beispiel Werte eines gewählten Querschnitts. Im Folgenden wird ein einfaches Beispiel erläutert, wie das funktionieren kann.
Sollen bei einer Struktur nur einige wenige Geometrieparameter geändert werden, ist es nicht immer notwendig, die betroffenen Strukturteile zu löschen und neu zu definieren.
Beim Dialog für die Syntax-Eingabe der Kombinatorik von Last- beziehungsweise Ergebniskombinationen handelt es sich um einen nicht modalen Dialog. Das heißt, dass nach dem Öffnen dieses Dialoges Eingaben auch außerhalb des Dialoges möglich sind. Für die Syntax-Eingabe bedeutet dies, dass der Dialog mit dem Bearbeitungsfeld parallel zum Dialog "Lastfälle und Kombinatorik bearbeiten" geöffnet sein kann.
Wenn Sie einen parametrischen Querschnitt in der Bibliothek über dessen Abmessungen definieren, werden die geometrischen Kennwerte in der Querschnittsbezeichnung codiert, beispielsweise "TO 200/100/10/10/10/10".
Wymiarowanie betonu zbrojonego na wypadek pożaru przeprowadza się zgodnie z metodą uproszczoną opartą na normie EN 1992-1-2, rozdz. 4.2. Dabei wird die im Anhang B.2 beschriebene "Zonenmethode" benutzt: Der Querschnitt wird in eine Anzahl paralleler Zonen gleicher Dicke unterteilt und deren temperaturabhängige Druckfestigkeit ermittelt. Die reduzierte Tragfähigkeit bei Brandeinwirkung wird so durch einen verkleinerten Bauteilquerschnitt mit abgeminderten Festigkeiten abgebildet.