W oknie dialogowym Konfiguracja nośności dokonujesz podstawowych ustaleń dotyczących weryfikacji nośności, które mają zastosowanie przy wymiarowaniu połączeń stalowych. Możesz utworzyć kilka konfiguracji i odpowiednio przypisać je do połączeń. Ustawienia te są stosowane do Submodell, które jest tworzone w tle na potrzeby obliczeń.
'Lista' po lewej stronie pokazuje wszystkie konfiguracje dostępne w modelu. Za pomocą przycisku
możesz utworzyć nową konfigurację, opartą na wartościach domyślnych normy wymiarowej określonej w
Podstawowe dane
. Alternatywnie, możesz skopiować istniejącą konfigurację przyciskiem
i dostosować parametry wymiarowania. Przycisk
usuwa wybraną konfigurację z listy.
Podstawa
Zakładka Podstawa zarządza ważnymi 'parametrami wymiarowania', które wpływają na weryfikację obliczeń naprężeniowo-odkształceniowych.
Ogólne
Pole kontrolne 'Przeprowadź weryfikację wyboczenia' kontroluje, czy oprócz weryfikacji nośności zostanie wykonana weryfikacja wyboczenia. Opcja ta jest domyślnie wyłączona. Zaznacz pole kontrolne, jeśli chcesz przeprowadzić weryfikację wyboczenia. Parametry analizy wyboczenia można wtedy sprawdzić w zakładce Beulen.
Pole kontrolne 'Wstępne obliczenia' aktywuje automatyczną redukcję uwzględnianych kombinacji obciążeń. Filtruje się najprawdopodobniej decydujące kombinacje obciążeń na podstawie ekstremalnych sił w prętach przylegających i przeprowadza wymiarowanie.
Współczynniki częściowe bezpieczeństwa
Współczynniki częściowe bezpieczeństwa materiału γM, a także γc i γinst wpływają na wymiarowanie. W tej kategorii możesz kontrolować wartości domyślne i w razie potrzeby je dostosować.
Analiza
Lista dla Typ analizy oferuje wybór między następującymi teoriami obliczeniowymi:
- I rzędowa
- II rzędowa (PΔ)
- III rzędowa
Jeśli obliczenia nie zbiegną się przy domyślnym ustawieniu maksymalnie 100 iteracji, powinieneś odpowiednio zwiększyć 'Maksymalną liczbę iteracji'. Dalsze wskazówki znajdują się w rozdziale Ustawienia analizy statycznej podręcznika RFEM.
Dla lepszej zbieżności i uniknięcia niestabilności w układach nieliniowych zaleca się, aby przyjąć kilka Kroków obciążenia. Jednak większa 'Liczba kroków obciążenia' negatywnie wpływa na czas obliczeniowy.
Weryfikacja
W razie potrzeby możesz dostosować ustawienie domyślne dla 'Plastycznego odkształcenia granicznego'. Wartość standardowa jest zgodna z EN 1993-1-5 i wynosi 5 %. Parametry 'Współczynnik tarcia dla połączeń śrubowych wstępnie sprężonych' oraz 'Współczynnik wstępnego naprężenia' wpływają na weryfikację, jeśli używasz połączeń śrubowych o wysokiej wytrzymałości. Opcjonalnie możesz prowadzić 'Elastyczną weryfikację swobodnego trzonu śruby'. Zasadniczo zakłada się, że trzon śruby ma rezerwę plastyczną. Aktywacja 'liniowego osiowego zachowania śrub' sprawia, że nie jest ono uwzględniane. Czynniki e i p uwzględniane są przy określaniu dopuszczalnych odległości krawędziowych i osiowych śrub. Ustalane wartości standardowe wynikają z odpowiednich norm.
Blok betonowy
W tej kategorii można wpływać na to, jaki 'Współczynnik tarcia' ma być zastosowany w przypadku komponentu Płyta podstawy do przenoszenia ścinania. Wpływa to na odporność na poślizg między płytą podstawy a warstwą zaprawy. Domyślnie ustawiona wartość wynosi 0,20, rekomendowana w EN 1993-1-8, 6.2.2 dla cf,d.
'Dolna granica naprężenia kontaktowego dla efektywnej powierzchni pod ciśnieniem' jest domyślnie ustawiona na 5 %. Zapewnia to, że tylko obszary z znaczącymi naprężeniami ciśnieniowymi są włączane do obliczeń efektywnej powierzchni. Obszary o bardzo małych naprężeniach ciśnieniowych są pomijane.
Przy wyborze 'Metody dla efektywnej powierzchni płyty podstawy pod ciśnieniem' masz dwie opcje do wyboru z listy:
- EN 1993-1-8
- Analiza MES
Modelowanie
'Współczynnik długości pręta' kontroluje, jaka długość ma model zastępczy pręta. Większa wartość z długości i szerokości opisanego prostokąta jest mnożona przez tutaj ustaloną wartość. Ponadto możesz wpływać na 'Liczbę segmentów', które są generowane dla okrągłych geometrii. Opcjonalnie można ustawić 'Spoiny na pełnej długości krawędzi płyty prętowej' i kontrolować, czy segmentowane (np. zakrzywione) spoiny mają być wymiarowane jako ciągłe, czy nie.
Siatka
Ostatnia kategoria oferuje różne ustawienia dotyczące siatki MES, ponieważ w zależności od rodzaju połączenia mogą być potrzebne różne stopnie dokładności siatki. Możesz ogólnie zdefiniować minimalny i maksymalny rozmiar elementu.
Ponadto można dostosować liczbę lub rozmiar elementów skończonych dla różnych komponentów - prętów, płyt, śrub, spoin - do geometrii złącza. Im większa liczba elementów lub mniejszy ich rozmiar, tym dokładniejsza jest siatka.
Domyślne ustawienia parametrów wymiarowania powinny być odpowiednie w większości przypadków i także w kontekście czasu obliczeń dostarczać wystarczająco dokładnych wyników.
Wyboczenie
Zakładka Wyboczenie jest wyświetlana, jeśli w zakładce 'Podstawa' masz zaznaczone pole kontrolne Przeprowadź weryfikację wyboczenia.
Analiza stabilności
W tej kategorii określasz 'Typ analizy' i liczbę 'Wartości własnych' dla weryfikacji wyboczenia.
Na liście dostępne są trzy metody wartości własnych.
- Domyślne ustawienie 'Metoda wartości własnej liniowa' określa formy własne w sposób czysto liniowy. Właściwości elementów działających nieliniowo, takich jak pręty naciągane czy podparcia z kryteriami awarii, nie są uwzględniane.
- Opcja 'Metoda przyrostowa z analizą wartości własnej (nieliniowa)' umożliwia uwzględnienie wszystkich nieliniowości przy określaniu form własnych. W wyniku stopniowego zwiększania obciążenia do momentu awarii, kryteria awarii i nieliniowe oddziaływania prętów, podparć czy przegubów są rejestrowane. Obliczenia są przeprowadzane iteracyjnie, co wymaga odpowiedniego czasu. Za pomocą tej metody można wiarygodnie określić tylko najniższą wartość własną.
- W 'Metodzie przyrostowej bez analizy wartości własnej (nieliniowa)' obciążenie jest zwiększane do momentu awarii. Formy własne nie są określane.
Domyślnie ustawione są cztery formy własne jako 'Liczba najmniejszych wartości własnych'. Pozwala to na zasadniczo wiarygodną ocenę zachowania wyboczeniowego.
Analiza statyczna
Do badania wyboczenia masz dostęp do takich samych parametrów obliczeń, jak opisano w sekcji Analiza dla ogólnych ustawień.
Weryfikacja
Weryfikacja wyboczenia płyt uznawana jest za spełnioną, jeśli 'Współczynnik obciążenia granicznego' wynosi co najmniej 15. Wartość ta jest zalecana w EN 1993-1-1, 5.2.1(3) dla αcr przy obliczeniach plastycznych. Przy współczynniku obciążenia rozgałęźnego mniejszym niż 15 występuje utrata stabilności. Możesz zmienić wartość domyślną, jeśli jest to konieczne.