Istnieje wiele komponentów do modyfikowania prętów lub innych elementów w połączeniu. Jednym z nich jest płaszczyzna pomocnicza. Może być używana do przedstawienia struktury otaczającej, która nie jest zamodelowana w modelu statycznym, albo jako płaszczyzna wirtualna, wykorzystywana do dalszych modyfikacji i do pozycjonowania innych komponentów.
Położenie
W tej kategorii kontrolowane jest, jak płaszczyzna pomocnicza jest pozycjonowana w przestrzeni.
Najpierw należy wybrać komponent źródłowy, na który odnoszą się przesunięcia. Wartość domyślna to Połączenie (punkt początkowy całego połączenia), ale można również wybrać Pręt, Płytę pręta, Blachę, inną Płaszczyznę pomocniczą lub Objętość pomocniczą jako komponent referencyjny. Na podstawie układu współrzędnych komponentu referencyjnego można dostosować płaszczyznę pomocniczą do swoich potrzeb.
Aby zdefiniować obrót płaszczyzny pomocniczej, masz dwie możliwości: Obroty lub Wektor normalny. Dla definicji Obroty można określić obrót wokół lokalnych głównych osi płaszczyzny pomocniczej. Przy użyciu definicji Wektor normalny definiujesz trzy składowe wektora normalnego jako projekcje na główne osie płaszczyzny pomocniczej.
