W zakładce Powierzchnie w dialogu 'Konfiguracja użytkowa' ustawiasz wartości graniczne dotyczące odkształceń powierzchni.
Podobnie jak dla Pręty istnieją różne typy sytuacji projektowych dla dowodów użyteczności, które różnią się w zależności od normy projektowej. Dla każdego typu kombinacji możesz ustawić specyficzne wartości graniczne ugięć. Odnoszą się one do długości elementów. Lista obok 'Typ definicji' zawiera kilka opcji wyboru, w jakiej formie może być określona wartość graniczna (patrz obraz Określenie odniesienia odkształcenia):
- Wartość względna: Wartość graniczna jest określona w odniesieniu do długości powierzchni.
- Wartość absolutna: Wartość maksymalnego ugięcia jest określana bezpośrednio.
- Suma wartości względnej i absolutnej: Wartość graniczna jest sumą wartości względnej i absolutnej.
- Min. wartości względnej i absolutnej: Wartość graniczna to mniejsza z wartości względnej lub absolutnej.
- Max. wartości względnej i absolutnej: Wartość graniczna to większa z wartości względnej lub absolutnej.
W zależności od podparcia elementu – powierzchnia podparta po obu stronach lub jednostronnie podparta konsolowa – zazwyczaj obowiązują różne wartości graniczne ugięcia. To podparcie jest definiowane jako 'Typ powierzchni' w właściwościach powierzchni lub zbioru powierzchni w zakładce Ugięcie. Tam można również określić, czy maksymalne przemieszczenia odnoszą się do niewygiętego systemu, zdeformowanej płaszczyzny odniesienia lub płaszczyzny równoległej oraz podać, jak ma być określona długość odniesienia.
Jeżeli jest to konieczne, dostosuj domyślne wartości graniczne dla dowodów odkształceń obiektów.