306x
005647
2024-08-08

Ogólne

Nazwa Modelu

Dla zaimportowanych modeli w polu tekstowym wyświetlany jest opis "Model RFEM/RSTAB". Możesz wpisać dowolny opis, aby scharakteryzować model.

Typ Modelu

Zasadniczo, model konstrukcyjny, który zaimportowałeś z RFEM 6 lub RSTAB 9, to "model główny". Zawiera wszystkie obiekty aplikacji RFEM/RSTAB, gdzie ma być zastosowany wiatr, takie jak powierzchnie, belki, bryły i otwory. Każdy projekt musi posiadać dokładnie jeden model główny.


Oprócz modelu głównego, projekt RWIND 3 może zawierać inne modele, które wpływają na przepływ wokół modelu głównego. W praktyce, te "modele pomocnicze" reprezentują przykładowo otaczające budynki lub teren. Takie modele mogą być zaimportowane z zewnętrznych plików (*.stl) lub zdefiniowane w modelu RFEM 6 lub RSTAB 9 za pomocą modeli CAD/BIM (zobacz Rozdział Mesh Settings). Jeśli zaimportowano model pomocniczy, można go umieścić przy pomocy operacji przeciągnij i upuść lub obrócić za pomocą okna dialogowego lub graficznego manipulatora (zobacz Rozdział Edit Objects).


"Model terenu" to specjalny typ modelu pomocniczego, który różni się od innych modeli w dwóch aspektach:

  • Może być używany jako warunek brzegowy; to znaczy, dolna granica domeny obliczeniowej.
  • Siły oporowe nie są obliczane dla tego modelu.

Jeśli projekt zawiera wiele modeli, "Suma sił oporowych" wyświetlana w legendzie okna roboczego (zobacz Rozdział Sums of Drag Forces) reprezentuje sumę sił działających na wszystkie modele z wyjątkiem terenu. Siłę oporu każdego pojedynczego modelu można znaleźć na zakładce Info w oknie dialogowym "Edytuj Model" należącym do tego modelu (zobacz Rozdział Info).

Wskazówka

Projekt "M_21BuildingWithTerrain" w folderze "Demo" zawiera przykład modelu terenu.

Opcja dezaktywacji automatycznej orientacji siatki do wyświetlania wyników jest używana do poprawnego wyświetlania wyników na oryginalnym modelu. Domyślnie, automatyczna orientacja trójkątów jest wykonywana, aby zjednoczyć losową orientację trójkątów i uniknąć problemów z wyświetlaniem i błędnej interpretacji wyników. Jednak w niektórych przypadkach orientacja trójkątów oryginalnego modelu może być poprawna i lepsza niż automatyczna orientacja; dla tych przypadków możliwe jest wyłączenie automatycznej orientacji.

Materiał i Szorstkość Powierzchni

Sekcja ta dotyczy przypisania materiału do całego modelu lub do jego poszczególnych części. Materiał ma szorstkość powierzchni, która wpływa na pole przepływu wokół niego. Właściwości te są opisane w Rozdziale Materials.

Uproszczenie Modelu

Opcja "Uprość model" jest ustawiona domyślnie. Ta opcja umożliwia automatyczną korektę niepoprawnej topologii, np. na granicach lub narożnikach (zobacz Rozdział Computational Mesh and Model Simplification). Możesz kontrolować "Poziom szczegółowości" tego uproszczenia za pomocą określonych poziomów. Użyj suwaka, aby dostosować go od 0 (bardzo zgrubne modelowanie detali z twardą siatką) do 5 (wiele detali z bardzo drobną siatką).

Ważne

Poziom szczegółowości jest potrzebny do wokselizacji siatki, co jest procesem wielokrotnego podziału wokseli (komórek siatki 3D); wynikowa liczba wokseli jest wtedy równa 2N, gdzie N jest liczbą podziałów wokseli, co stanowi "poziom szczegółowości". Jeśli zdefiniujesz poziom szczegółowości za pomocą "rozmiaru" (np. rozmiar = 0.4), to znajdujemy odpowiednie N, tak aby rozmiar najmniejszego woksela odpowiadał pożądanemu rozmiarowi. Oznacza to, że istnieje zakres wartości rozmiarów detalu dla każdego poziomu szczegółowości, co bezpośrednio wpływa na liczbę i rozmiar generowanych komórek siatki (wokseli). Innymi słowy, zmienianie rozmiaru detalu wewnątrz tego zakresu nie wpłynie na rozmiar siatki.

Domyślna wartość 2 stanowi dobry kompromis między uproszczeniem modelu a prędkością obliczeń. Kliknij Zastosuj aby zobaczyć i sprawdzić uproszczony model na podstawie nowego poziomu szczegółowości.

Jako referencja, rozmiar "Detail" siatki jest pokazany w polu tekstowym poniżej.

Siatka jest automatycznie udoskonalana wokół modelu podlegającego działaniu wiatru, co przyczynia się do zwiększenia efektywności obliczeń.

Wskazówka

W zależności od geometrii modelu, nie zawsze możliwe jest stosowanie wysokich poziomów szczegółowości. Ustawienia poziomu "5" mogą znacznie spowolnić działanie programu lub mogą spowodować błędy niewystarczającej pamięci.

Wysokie poziomy szczegółowości mogą generować ekstremalnie drobne lub duże siatki. Zalecamy wtedy zastosowanie "Optymalizacji" do siatki, w której jej kształt jest zachowywany.

Opcja "Zamknij otwory mniejsze niż" pozwala kontrolować, w jaki sposób otwory w modelu mają być traktowane. 0% jest ustawione domyślnie. Oznacza to, że wszystkie otwory lub luki są uwzględniane w analizie. Poziom zamykania otworów można modyfikować jako procent charakterystycznego wymiaru modelu lub zdefiniować za pomocą wartości bezwzględnej. W ten sposób można zaniedbać małe otwory i uprościć model. Ponadto, otwory okienne lub drzwiowe, które są zamknięte w rzeczywistym modelu, można łatwo wypełnić tą funkcją.

Ważne

Ważne jest podkreślenie, że opcja "zamknij otwory mniejsze niż" jest ustawiona wyłącznie do obliczeń CFD, w celu uproszczenia modelu do obliczeń. Zamknięte otwory nie wpływają w żaden sposób na model RFEM; dlatego wyniki na zamkniętych częściach modelu nie są przekazywane do RFEM.

Jeśli model belkowy reprezentuje model konstrukcyjny szkieletu, którego powierzchnie (okładzina lub pokrycie dachowe) nie są explicite zawarte w modelu, te powierzchnie nie są również zawarte w zaimportowanym modelu w RWIND. W konsekwencji, obciążenie wiatrem będzie stosowane tylko do członów, a nie do powierzchni leżących pomiędzy nimi. W takim przypadku funkcja "Zamknij otwory" nie nadaje się do zamiany powierzchni: Obciążenia na węzły EF powierzchni byłyby tworzone, ale nie mogłyby zostać wyeksportowane do modelu belkowego w RFEM. Byłyby wtedy brakujące w szkielecie.

Ponieważ automatyczne wykrywanie otworów jest wymagającym zadaniem topologicznym, może być konieczne ręczne dostosowanie otworów.

Ważne

Automatyczne zamykanie otworów dostępne obecnie w RWIND 3 jest dalekie od doskonałości. Działa niezawodnie tylko wtedy, gdy powierzchnia i otwór leżą w płaszczyźnie równoległej do podstawowych płaszczyzn XY, XZ lub YZ. W innych przypadkach może nie działać, a rozmiar otworu zdefiniowany przez użytkownika może nie odpowiadać osiągniętemu wynikowi; zobacz niepoprawny przypadek na poniższym obrazie. Dzieje się tak, ponieważ funkcja "Zamykanie Otworów" ma skomplikowaną naukę w tle i problem nie jest obecnie w pełni rozwiązany dla ogólnych przypadków. RWIND 3 wykorzystuje cyfrową topologię (wokselizację) do zamykania otworów, a poprawa obecnych algorytmów jest jednym z zadań, które chcemy rozwiązać w przyszłych wersjach RWIND 3.

Problemy z zamykaniem otworów można rozwiązać na dwa sposoby:

  • Zamknij nieodpowiednie otwory podczas tworzenia modelu - na przykład za pomocą specjalnych powierzchni w RFEM 6.
  • Zamknij otwory ręcznie w RWIND 3 Pro przez utworzenie innego modelu pomocniczego w edytorze modeli; zobacz poniższy obraz. Więcej informacji na temat edytowalnych modeli znajdziesz w Rozdziale Editable Model. Ten model powinien zawierać powierzchnie zamykające niechciane otwory. Po wstawieniu tego modelu do projektu, można go w końcu połączyć z pierwotnym (głównym) modelem; zobacz Rozdział Merge Models.
Rozdział nadrzędny