58x
006055
2025-09-10
Specyfikacja projektowa

Projektowanie w sytuacji trzęsienia ziemi

Koncepcja projektowania

Projektowanie konstrukcji żelbetowych na obszarach sejsmicznych przebiega według następujących kroków. [1]

1 - Określenie parametrów projektowych 2 - Wybór struktury nośnej 3 - Projektowanie statyczne 4 - Obliczenia sejsmiczne 5 - Weryfikacja nośności 6 - Projektowanie według zdolności

Klasy duktylności

Aby konstrukcje mogły wytrzymać trzęsienia ziemi, muszą być zaprojektowane zgodnie z Eurokodem 8 w celu uzyskania niskiej zdolności do rozpraszania energii lub wystarczającej zdolności do odprowadzania energii.

Istnieją dwa poziomy projektowania sejsmicznego, które można stosować zamiennie:

  • Klasa średniej duktylności (średnia klasa duktylności, DCM) - Wymaga użycia niskich współczynników zachowania i pozwala na niższe wymagania dotyczące zdolności odkształcania (duktowności) elementów.
  • Wysoka klasa duktylności (wysoka klasa duktylności, DCH) - W tej klasie można liczyć na wyższe współczynniki zachowania. Jednak wymagania dotyczące zdolności odkształcania elementów są odpowiednio wysokie.
Informacje

Do określenia obciążenia sejsmicznego przyjęte obciążenie dzieli się przez współczynnik zachowania. Im wyższa klasa duktylności, tym większe współczynniki zachowania i tym mniejsze zastosowane obciążenia, przy czym wymagany jest tym większy wysiłek konstrukcyjny w celu zapewnienia duktylności.

Dla konstrukcji betonowych możliwe jest również projektowanie sejsmiczne dla niskiej klasy duktylności (niska klasa duktylności, DCL), w którym projektowanie odbywa się wyłącznie zgodnie z EC 2. Zaleca się ją jednak tylko dla niskiej sejsmiczności.

Projektowanie elementów żelbetowych

W poniższych podrozdziałach przedstawiono specyficzne dla elementów projektowanie w sytuacji sejsmicznej.


Odniesienia
Rozdział nadrzędny