Ustawienia podstawowe

W zakładce Ogólne okna dialogowego 'Konfiguracje stanu granicznego użytkowalności' ustawienia dla prętów i powierzchni są definiowane jednocześnie.

'Parametry obliczeniowe' dzielą się na kilka kategorii.

Analiza naprężeń

W tej kategorii można określić, jaka analiza naprężeń ma zostać przeprowadzona. Sprawdzanie 'ograniczenia naprężenia w stali σ_s ' jest domyślnie włączone.

Analiza rys

W tej kategorii można zarządzać ustawieniami dla obliczania szerokości rys. Wartości graniczne 'dopuszczalnej szerokości rys wg normy ' są wstępnie ustawione. Będziesz 'automatycznie' z typu Określenie klasy ekspozycji przypisanej do składnika. Alternatywnie można wprowadzić wartość w_{k, max} bezpośrednio na liście.

' Możliwe są również zdefiniowane przez użytkownika wartości graniczne dopuszczalnej szerokości rys '. Aktywuj pole wyboru, a następnie określ wartości graniczne dla górnej i dolnej strony powierzchni i prętów.

Szerokości rys poza zakresem od 0,20 mm do 0,40 mm można określić tylko wtedy, gdy aktywne jest tylko 'wymiarowanie z bezpośrednim obliczaniem szerokości rys'. Dzięki pośredniemu obliczeniu szerokości rys poprzez średnicę graniczną lub odległość graniczną, obliczenia są możliwe tylko dla szerokości rys od 0,20 mm do 0,40 mm. Jeśli więc chcesz obliczyć graniczną wartość szerokości rys <0,20 mm, należy wcześniej dezaktywować pole wyboru 'Wymiarowanie bez bezpośredniego obliczania szerokości rys'.

Za pomocą pola wyboru 'Wymiarowanie bez bezpośredniego obliczania szerokości rys' można określić, czy obliczenia przeprowadzono zgodnie z EN 1992-1-1, 7.3.3 poprzez obliczenie średnicy granicznej lim d_s i/lub maksymalnej rozstaw zbrojenia lim s_l.

Możliwe jest również 'wymiarowanie z bezpośrednim obliczeniem szerokości rys' zgodnie z EN 1992-1-1, 7.3.4.

Opcja 'Efektywna wytrzymałość betonu na rozciąganie w momencie rysowania' umożliwia określenie współczynnika k_{ct, eff, wk,} przez który należy pomnożyć wytrzymałość betonu na rozciąganie f_ctm dla obliczenia szerokości rys.

Ponadto można aktywować analizę szerokości rys dla elementów skończonych i miejsc prętów, w których naprężenie w betonie wynosi σ_c,I,Ed ≤ f_ct,eff,wk.

A_s,min dla oddziaływań spow. ograniczeniem swobody

Z reguły obciążenie wywołane wiązaniem - na przykład wywołanym rozpraszaniem ciepła hydratacji - nie jest bezpośrednio przedstawiane w modelu jako obciążenie. Rozszerzenie umożliwia jednak przeprowadzenie obliczeń w takich sytuacjach i obliczenie ' minimalnego pola powierzchni zbrojenia A_{s, min} ', co jest konieczne ze względu na obciążenie ograniczone '.

W kategorii ' Rozkład naprężeń w strefie rozciąganej przed zarysowaniem początkowym ' do wyboru są trzy opcje.

• ' W zależności od zdefiniowanego obciążenia ': Jako wartość wejściową do obliczenia minimalnego zbrojenia A_{s, min}, program wymaga między innymi rozkładu naprężeń w przekroju przed pojawieniem się rys początkowych. Dzięki tej opcji program analizuje rozkład naprężeń z istniejących kombinacji obciążeń dla sytuacji obliczeniowych pod kątem użytkowalności, a następnie określa współczynnik k_c dla każdego elementu lub położenia x. Zatem współczynnik k_c może wynosić od 0,0 do 1,0.
• ' Podejście do więzów centryczności ': W przypadku czystego obciążenia rozciągającego współczynnik k_c = 1.0 jest stosowany do całego elementu konstrukcyjnego.
• ' Dojście do wiązania zginania ': W przypadku zagięcia lub zagięcia z siłą normalną współczynnik k_c = 0,4 jest stosowany dla całej składowej.

Możliwości ułożenia 'A_{s, min} na pręcie' zależą od tego, w jaki sposób przeprowadzone zostanie opisane powyżej określenie naprężenia w strefie rozciąganej przed powstaniem zarysowania wstępnego. Przy ustawieniu standardowym 'Zależnie od zdefiniowanego obciążenia ' dostępna jest tylko opcja ' Strona rozciągana ', ponieważ program określa stronę rozciąganą na podstawie obciążenia i tylko tam stosuje minimalne zbrojenie podłużne. Przy 'podejściu do utwierdzenia centrycznego ' minimalne zbrojenie rozkłada się równomiernie na ' zbrojenie górne (-z)/dolne (+ z) ' po obu stronach pręta. Jeżeli aktywna jest opcja 'Zastosowanie wiązania zginającego', istnieje kilka opcji rozmieszczenia minimalnego zbrojenia w przekroju.

Dla ułożenia ' A_{s, min} na powierzchni ' można indywidualnie określić, po której stronie powierzchni ma zostać zastosowane minimalne zbrojenie od obciążeń ograniczonych. Domyślnie wszystkie cztery kierunki zbrojenia są aktywne (patrz ilustracja powyżej). Można jednak również zastosować minimalne zbrojenie tylko dla określonej pozycji lub kierunku.

W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Pęknięcia w ciągu pierwszych 28 dni' można dostosować wytrzymałość betonu na rozciąganie w momencie powstania pierwszego zarysowania przy użyciu współczynnika f_{ct, eff, As, min}.

Więcej informacji teoretycznych na ten temat można znaleźć w artykule technicznym Założenia dla efektywnej wytrzymałości na rozciąganie w połączeniu z określeniem zbrojenia minimalnego zgodnie z DIN EN 1992-1-1 7.3.2.

Podczas wymiarowania zgodnie z DIN EN 1992-1-1 dla wolno twardniejącego betonu ' dostępna jest opcja ' 0,85 * A_{s, min}. Pozwala to na zmniejszenie wyznaczonej minimalnej powierzchni zbrojenia o 15%.

W przypadku normy DIN EN 1992-1-1 można również określić typ utwierdzenia ' '. Za pomocą opcji na liście można określić, czy istnieje utwierdzenie wewnętrzne czy zewnętrzne.

Specyfikacja ta kontroluje współczynnik ' k ', który jest uwzględniany przy określaniu minimalnego zbrojenia, a tym samym wymaganej ilości zbrojenia.

Analiza ugięcia

Rozszerzenie jest zgodne z „koncepcją projektową” dla projektu: Jeżeli zaznaczone jest pole wyboru 'Ograniczenie ugięcia', program sprawdza elementy pod kątem dopuszczalnych wartości granicznych i podaje odpowiednie kryterium obliczeniowe. Decydującą rolę odgrywają warunki przechowywania komponentów.

W kategorii 'wartości graniczne dopuszczalnego ugięcia' wartość graniczna dla obliczeń w quasi-stałej sytuacji obliczeniowej wynosi L/250 dla 'podpory dwustronnej' oraz dla L_c/100 dla ustawienie wstępne 'Jednostronne przechowywanie'.

W przypadku zaznaczenia pola wyboru ' Uwzględnij wytrzymałość betonu między rysami (Usztywnienie przy rozciąganiu) ', udział usztywnienia betonu w rozciąganiu między rysami jest uwzględniany podczas kontroli ugięcia. Efekt ten jest również znany jako „usztywnienie przy rozciąganiu”: W przypadku zarysowanych elementów żelbetowych siły rozciągające w rysie są przejmowane przez samo zbrojenie, ale naprężenia rozciągające są wprowadzane do betonu poprzez (ruchome) wiązanie między dwoma rysami. W ten sposób beton zwiększa odporność na wewnętrzne siły rozciągające, co prowadzi do zwiększenia sztywności elementu.

W analitycznych obliczeniach deformacji uszkodzenie przekroju betonu w stanie zarysowanym jest uwzględniane przy użyciu współczynnika rozkładu ζ. Współczynnik ten jest określany automatycznie na podstawie sytuacji obciążenia dla każdego elementu lub położenia x. W przypadku zaznaczenia pola wyboru ' Uwzględnij minimalną wartość współczynnika rozkładu ' można określić minimalną wartość współczynnika , na przykład w celu zastosowania „minimalnego uszkodzenia” do punktów z przejściami momentu przez zero, które nie wynikałyby ze zdefiniowanej obciążenie.

Określenie zbrojenia podłużnego

Ta kategoria jest dostępna dla obliczeń zgodnie z DIN EN 1992-1-1.

Za pomocą pola wyboru ' Automatycznie zwiększa wymagane zbrojenie podłużne dla obliczenia stanu granicznego użytkowalności ', można określić, czy zbrojenie podłużne powinno być wymiarowane tak, aby spełniało kryteria SGU.

Jeżeli ta opcja jest włączona, zbrojenie dla stanu granicznego użytkowalności jest definiowane przez program poprzez iteracyjne zwiększanie zbrojenia. Zbrojenie nośne wymagane do przejęcia określonego obciążenia użytkowego stanowi wartość początkową. Obliczanie zbrojenia kończy się bez wyników, jeżeli rozstaw prętów możliwego zbrojenia podłużnego s_l osiągnie średnicę pręta d_sl, tak że nie jest on możliwy do obliczenia.

W przypadku dezaktywacji tego pola wyboru wymagane zbrojenie jest określane tylko dla obliczeń nośności.

Wykrywanie stanu zarysowania

W tej kategorii można określić, czy analiza stanów zarysowania ma być przeprowadzana z poszczególnymi kombinacjami obciążeń, czy też z ich obwiednią.

Obliczenia z wykorzystaniem obwiedni często skracają czas obliczeń, ale mogą prowadzić do mniej ekonomicznych wyników.