Obliczenia w budownictwie żelbetowym zazwyczaj opierają się na liniowych analizach konstrukcji: Do określenia zbrojenia, w tym sprawdzenia użytkowalności, wartości sił wewnętrznych są obliczane liniowo; następnie następuje weryfikacja przekroju. Jednak takie podejście uwzględnia typowe dla żelbetu zjawiska zarysowania wraz z odpowiednimi nieliniowymi prawami materiałowymi tylko na poziomie przekroju.
Ujęcie nieliniowego zachowania żelbetu w zakresie obliczania sił wewnętrznych pozwala uzyskać realistyczne stany naprężeń, a w konsekwencji rozkłady sił wewnętrznych, które w przypadku układów statycznie nieokreślonych z powodu przemieszczeń sztywności znacznie różnią się od liniowo obliczonych wartości sił wewnętrznych. Dla sprawdzania użytkowalności oznacza to, że dla wiarygodnego obliczenia odkształceń, naprężeń i szerokości rys należy uwzględnić nieliniowe zachowanie materiałowe żelbetu.