W zakładce Ugięcie można określić parametry do sprawdzenia ugięcia powierzchni.
@image040717@
@deflection@ === Sprawdzenie ugięcia ===
Za pomocą 'Typu powierzchni' określ, które wartości graniczne ugięcia mają być uwzględnione w sprawdzeniu. Są one zapisane w oknie dialogowym Konfiguracje użytkowalności zarówno dla powierzchni wspartych na obu krawędziach (płyta stropowa), jak i dla wspartych jednostronnie (płyta wspornikowa).
'Odwołanie przemieszczenia' steruje, który model jest używany jako odniesienie do sprawdzenia odkształceń. Lista zawiera trzy opcje wyboru:
- Odkształcona, niestandardowa płaszczyzna odniesienia: Jeśli podpory mają bardzo różne przemieszczenia, należy określić nachyloną płaszczyznę odniesienia dla przemieszczenia uz do sprawdzenia. Określ płaszczyznę w sekcji 'Niestandardowa płaszczyzna odniesienia' za pomocą trzech punktów nieodkształconego systemu. RFEM oblicza odkształcenie trzech punktów definiujących, układa płaszczyznę odniesienia przez te przesunięte punkty i używa powiązanego maksymalnego odkształcenia uz do weryfikacji.
- Płaszczyzna równoległa w miejscu minimalnie odkształconego węzła: Ta opcja jest zalecana w przypadku elastycznego podparcia powierzchni. Maksymalne odkształcenie uz jest skorelowane z płaszczyzną odniesienia przesuniętą równolegle do nieodkształconego systemu, którą RFEM określa przez węzeł z najmniejszą wartością przesunięcia uz,min.
- System nieodkształcony: Lokalne odkształcenia uz są bezpośrednio przejmowane z wyników i używane do weryfikacji.
Wartość graniczna ugięcia zależy od 'Długości odniesienia' Lz. Możesz zdefiniować tę długość, wybierając w prawej liście typ definicji 'Ręczny'. W przypadku opcji 'Według maksymalnej krawędzi ograniczającej' i 'Według minimalnej krawędzi ograniczającej', RFEM określa długość najdłuższej lub najkrótszej krawędzi z geometrii powierzchni i automatycznie ustawia długość odniesienia.
