473x
002465
2024-01-30
Specyfikacja projektowa

Konfiguracje odporności ogniowej

Okno dialogowe Konfiguracja odporności ogniowej umożliwia zarządzanie szczegółowymi ustawieniami obliczeń odporności ogniowej obiektu.

Ważne

Specyfikacje konfiguracji odporności ogniowej mają zastosowanie do wszystkich obiektów, do których przypisana jest ta konfiguracja. Jeżeli do obliczanego obiektu nie jest przypisana konfiguracja odporności ogniowej, dla tego obiektu nie są przeprowadzane obliczenia odporności ogniowej.

Obecnie dostępne są następujące uproszczone metody obliczeń, zgodnie z DIN EN 1992-1-2:

  • Słupy zgodnie z rozdz. 5.3.2: Metoda A z metodą tabelową zgodnie z tabelą 5.2a oraz obliczenia z równaniem ekspozycji na pożar 5.7
  • Belki zgodnie z rozdz. 5.6: Metoda tabelaryczna dla belek statycznie wyznaczonych i niewyznaczalnych wg Tabeli 5.5 i Tabeli 5.6
  • Ściany zgodnie z rozdz. 5.4: Metoda tabelaryczna dla ścian z betonu konstrukcyjnego zgodnie z Tabelą 5.4
  • Płyty zgodnie z rozdz. 5.7: Metoda tabelaryczna wg Tabeli 5.8 i Tablicy 5.9

Aby aktywować konfiguracje odporności ogniowej oraz ogólne obliczenia odporności ogniowej, należy je wybrać w Globalne ustawienia wymiarowania betonu

Ekspozycja na pożar i kierunek płomienia

W tym miejscu można zdefiniować ekspozycję na ogień, która ma zostać zwymiarowana. Wpisy czasu od R30 do R240 są ustawione domyślnie i można je wybrać z rozwijanego menu, ale także wprowadzić czas ręcznie.

Obliczony kierunek płomieniowania odnosi się do lokalnych współrzędnych osi przekroju.

Typ sytuacji obliczeniowej

Istnieją dwa alternatywne sposoby wyboru obciążeń do obliczeń odporności ogniowej.

Dla „SGN | Wyjątkowa | Pożar wg zgodnie z opcją 2.4.2(1)", obciążenie jest wybierane bezpośrednio z sytuacji obliczeniowej po stronie obciążenia. Jako typ sytuacji obliczeniowej po stronie obliczeniowej należy wybrać opcję „SGN (STR/GEO) – Wyjątkowa – pożar”, w przeciwnym razie obliczenia nie są przeprowadzane. Zaleca się, aby sytuacja obliczeniowa tego typu uwzględniała przypadkowe kombinacje obciążeń na wypadek pożaru.

Dla „SGN | Trwałe i przejściowe dla temperatury normalnej wg 2.4.2(2)", obciążenia z sytuacji obliczeniowej po stronie obciążenia są redukowane o współczynnik ηfi. Jako typ sytuacji obliczeniowej po stronie obliczeniowej należy wybrać "SGN (STR/GEO) - Trwała i przejściowa", w przeciwnym razie obliczenia nie zostaną przeprowadzone. Zalecany jest typ sytuacji obliczeniowej dla obliczeń w stanie zimnym po stronie obciążenia.

Wymiarowanie słupów

Aby słup został rozpoznany, podczas edycji musi zostać przypisana długość efektywna. W oknie tym można rozróżnić długość efektywną obliczeń w temperaturze normalnej oraz oddzielną długość efektywną dla obliczeń odporności ogniowej. Od czasu trwania pożaru większego niż lub równego 30 min, długość wyboczenia w warunkach pożaru wynosi od 0,5 * l do 0,7 * l, zgodnie z rozdziałem 5.3.2 (2).

Obliczenia zgodnie z Tabelą 5.2a

Uproszczona metoda tabelaryczna zgodna z tabelą 5.2a ma zastosowanie tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki brzegowe:

  • Długość wyboczeniowa ze względu na warunki pożarowe musi być mniejsza niż lub równa 3,0 m.
  • Należy zachować mimośród obciążenia zgodnie z liniową analizą statyczną: e = M0Ed,fi/NEd,fi ≤ emax
  • Zbrojenie podłużne słupa w przekroju musi być mniejsze niż 4% pola przekroju betonu.
Metoda tabelaryczna zgodnie z tabelą 5.2a

Obliczenia według równania Firetime 5.7

Równanie oddziaływania pożaru ma zastosowanie tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki brzegowe:

  • W słupie muszą być umieszczone co najmniej cztery pręty zbrojeniowe (pręty narożne).
  • Rozstaw osi zbrojenia podłużnego musi wynosić co najmniej 25 mm.
  • Długość wyboczenia w warunkach pożaru nie może przekraczać 6,0 m.
  • Prawidłowe są tylko przekroje prostokątne o wartości granicznej b' ≥ 20 cm, gdzie b' = 2 * Ac/(b + h) jest obliczane przy użyciu wartości granicznej h = 1,5 * b; Możliwe są również przekroje okrągłe o średnicy co najmniej 20 cm.

Wymiarowanie belki zgodnie z tabelami 5.5 i 5.6

Obecnie do obliczeń dostępne są następujące przekroje belek zgodnie z rys. 5.4:

  • a) Stała szerokość = Masywny przekrój prostokątny (R_M1) i Masywny przekrój kwadratowy (SQ_M1)
  • c) Dwuteownik = Masywny przekrój teowy (T_M1) i masywny dwusymetryczny dwuteownik (ID_M1)

Wszystkie pręty są wymiarowane automatycznie zgodnie z tabelą 5.5 dla belek wyznaczanych statycznie bez dalszych ustawień.

Jeżeli program ma rozpoznać belkę ciągłą i zwymiarować ją zgodnie z Tabelą 5.6, należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

  • Aby belka ciągła była rozpoznawana jako belka, konieczne jest zdefiniowanie podpór pośrednich we właściwościach 'Podpory obliczeniowe i ugięcia'.
  • W opcji "Podpory obliczeniowe i ugięcia" można zdefiniować redystrybucję momentu dla podpór wewnętrznych. Nie może to być więcej niż 15 %, w przeciwnym razie belka jest obliczana w sposób wyznaczony statycznie.
  • W przypadku ekspozycji na pożar od R90 do R240 wymagane jest zwiększenie zbrojenia lub sprawdzenie odporności zgodnie z równaniem 5.11. Jeżeli zbrojenie wymagane w tym równaniu nie zostanie zastosowane, pręt jest obliczany tak, jak został wyznaczony statycznie

Średnia odległość między osiami według równania (5.5)

Jeżeli opcja ta jest wyłączona, jako rozstaw osi zostaje wybrana odległość od krawędzi przekroju do środka najbliższego stalowego zbrojenia podłużnego. Jest to domyślne ustawienie dla zbrojenia jednowarstwowego.

W przypadku aktywowania tej opcji dla zbrojenia wielowarstwowego obliczana jest średnia odległość między osiami. Zwiększa to odległość osi, co ma pozytywny wpływ na wymagania dotyczące przekroju podane w tabeli.

Rozdział nadrzędny