168x
002465
2024-01-16
Specyfikacja projektowa

Konfiguracje odporności ogniowej

Okno dialogowe Konfiguracja odporności ogniowej umożliwia zarządzanie szczegółowymi ustawieniami obliczeń odporności ogniowej obiektu.

Ważne

Specyfikacje konfiguracji odporności ogniowej mają zastosowanie do wszystkich obiektów, do których przypisana jest ta konfiguracja. Jeżeli do obiektu nie jest przypisana konfiguracja odporności ogniowej, dla tego obiektu nie są przeprowadzane obliczenia odporności ogniowej.

Obecnie dostępne są następujące uproszczone metody obliczeń, zgodnie z DIN EN 1992-1-2:

  • Słupy zgodnie z sekcją 5.3.2: Metoda A z metodą tabelową zgodnie z tabelą 5.2a oraz obliczenia z równaniem ekspozycji na pożar 5.7
  • Belki zgodnie z Sekcją 5.6: Metoda tabelaryczna dla belek statycznie wyznaczonych i niewyznaczalnych wg Tabeli 5.5 i Tabeli 5.6

Aby aktywować konfiguracje odporności ogniowej oraz ogólne obliczenia odporności ogniowej, należy wybrać odpowiednie opcje w Ustawieniach globalnych rozszerzenia.

Ekspozycja na pożar i kierunek płomienia

W tym miejscu można zdefiniować ekspozycję na ogień, która ma zostać zwymiarowana. Wpisy czasu od R30 do R240 są ustawione domyślnie i można je wybrać z rozwijanego menu, ale także wprowadzić czas ręcznie.

Obliczony kierunek płomieniowania odnosi się do lokalnych współrzędnych osi przekroju.

Typ sytuacji obliczeniowej

Istnieją dwa alternatywne sposoby wyboru obciążeń do obliczeń odporności ogniowej.

Dla „SGN | Wyjątkowa | Pożar wg zgodnie z opcją 2.4.2(1)", obciążenie jest wybierane bezpośrednio z sytuacji obliczeniowej po stronie obciążenia. Jako typ sytuacji obliczeniowej po stronie obliczeniowej należy wybrać "SGN (STR/GEO) - Wyjątkowa - pożar", w przeciwnym razie obliczenia nie są przeprowadzane. Zaleca się, aby sytuacja obliczeniowa tego typu uwzględniała przypadkowe kombinacje obciążeń na wypadek pożaru.

Dla „SGN | Trwałe i przejściowe dla temperatury normalnej zgodnie z opcją 2.4.2 (2)", obciążenia z sytuacji obliczeniowej po stronie obciążenia są redukowane o współczynnik ηfi. Jako typ sytuacji obliczeniowej po stronie obliczeniowej należy wybrać "SGN (STR/GEO) - Trwała i przejściowa", w przeciwnym razie obliczenia nie zostaną przeprowadzone. Zalecany jest typ sytuacji obliczeniowej dla obliczeń w stanie zimnym po stronie obciążenia.

Wymiarowanie słupów

Aby słup został rozpoznany, podczas edycji musi zostać przypisana długość efektywna. W oknie tym można rozróżnić długość efektywną obliczeń w temperaturze normalnej oraz oddzielną długość efektywną dla obliczeń odporności ogniowej. Dla długości wyboczenia ogniowego w warunkach pożaru większego lub równego 30 min można przyjąć długość wyboczenia pożarowego między 0,5 * l a 0,7 * l zgodnie z sekcją 5.3.2 (2).

Zgodnie z tabelą 5.2a

Uproszczona metoda tabelaryczna zgodna z tabelą 5.2a ma zastosowanie tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki brzegowe:

  • Długość wyboczeniowa dla obliczeń odporności ogniowej musi być mniejsza niż lub równa 3,0 m.
  • Należy zachować mimośród obciążenia zgodnie z liniową analizą statyczną e = M0Ed,fi/Ned,fi ≤ emax.
  • Zbrojenie podłużne słupa w przekroju musi wynosić mniej niż 4% pola przekroju betonu.
Metoda tabelaryczna zgodnie z tabelą 5.2a

Zgodnie z równaniem ekspozycji na ogień 5.7

Równanie oddziaływania pożaru ma zastosowanie tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki brzegowe:

  • W słupie muszą być umieszczone co najmniej 4 pręty zbrojeniowe (narożne pręty).
  • Rozstaw osiowy zbrojenia podłużnego musi wynosić co najmniej 25 mm
  • Długość wyboczenia w warunkach pożaru nie może przekraczać 6,0 m.
  • Możliwe jest stosowanie tylko przekrojów prostokątnych o wartości granicznej b' ≥ 20 cm, gdzie b' = 2 * Ac/(b+h) z wartością graniczną h = 1,5 * b, a także przekrojów okrągłych- przekroje o średnicy co najmniej 20 cm.

Wymiarowanie belki zgodnie z tabelą 5.5 i 5.6

Poniższe przekroje belek wg. rys. 5.4.

  • a) Stała szerokość = Masywny profil prostokątny (R_M1) i Masywny profil kwadratowy (SQ_M1)
  • c) Dwuteownik = Masywny teownik (T_M1) i masywny dwuteownik symetryczny (ID_M1)

Wszystkie pręty są wymiarowane automatycznie zgodnie z tabelą 5.5 dla belek wyznaczanych statycznie bez dalszych ustawień.

Jeżeli program ma rozpoznać i zaprojektować belkę ciągłą zgodnie z tabelą 5.6, należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

  • Aby belkę można było rozpoznać jako belkę, należy zdefiniować podpory pośrednie we właściwości 'Podpory obliczeniowe i ugięcia'.
  • W opcji "Podpora obliczeniowa i ugięcia" można zdefiniować redystrybucję momentu dla podpór wewnętrznych; nie może to być więcej niż 15 %; w przeciwnym razie belka jest obliczana jako wyznaczona statycznie.
  • W przypadku ekspozycji na ogień od R90 do R240 wymagany przyrost zbrojenia należy przeprowadzać zgodnie z równaniem 5.11. Jeżeli zbrojenie wymagane w tym równaniu nie jest dostępne, pręt jest obliczany tak, jak został wyznaczony statycznie.

Średnia rozstaw osi wg wg równania 5.5

Jeżeli opcja ta jest wyłączona, jako rozstaw osi zostaje wybrana odległość od krawędzi przekroju do środka najbliższego stalowego zbrojenia podłużnego. Jest to domyślne ustawienie dla zbrojenia jednowarstwowego.

W przypadku aktywowania tej opcji dla zbrojenia wielowarstwowego obliczana jest średnia odległość między osiami. Zwiększa się tym samym odległość osiowa przekroju, co ma pozytywny wpływ na wymagania dotyczące przekrojów podane w tabeli.

Nadrzędny przekrój