Długości efektywne

W przypadku analizy stateczności prętów zgodnie z metodą słupa modelowego lub metodą z nominalnym zakrzywieniem konieczne jest zdefiniowanie długości efektywnych. W przypadku przypisania długości efektywnej do pręta odpowiednie warunki brzegowe i długości efektywne są uwzględniane w analizie stateczności pręta. Następnie przeprowadza się obliczenia przekroju z uwzględnieniem sił wewnętrznych z tej analizy stateczności.

Główne

Podstawowe specyfikacje należy wprowadzić w zakładce Podstawowe. W zakładce podpory węzłowe podpory węzłowe i długości efektywne można wprowadzić współczynniki długości efektywnej i warunki podparcia.

Metoda określania

Za pomocą pól wyboru należy określić, które postacie uszkodzenia stateczności mają zostać sprawdzone dla pręta (lub zbioru prętów). W warunkach ściskania decydujące może być wyboczenie giętne względem małej lub dużej osi.

W przypadku dezaktywacji trybu zniszczenia, odpowiednia opcja jest nieaktywna na zakładkach 'Typ konstrukcji' oraz na zakładce 'Podpory węzłowe i długości efektywne'. Ten typ uszkodzenia nie jest wówczas uwzględniany w obliczeniach.

Typ konstrukcji

Za pomocą pól wyboru w tej sekcji można określić, czy układ pręta' jest 'Ruchomy' czy 'Nieruchomy '. Specyfikacji tej można dokonać oddzielnie dla obu kierunków wyboczenia. Typ konstrukcji wpływa na określenie momentu równoważnego M_0e zgodnie z EN 1992-1-1, 5.8.8.2 (2) Równ. (5.32).

Opcje

Pole wyboru 'Import z analizy stateczności' umożliwia zastosowanie współczynników długości efektywnej na podstawie postaci wyboczenia. Można dokonać odpowiednich wpisów w dodatkowym rejestrze stableImportTab Import z analizy stateczności .

Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe

W zakładce Podpory węzłowe i długości efektywne należy zdefiniować warunki brzegowe dla analizy stateczności oraz zdefiniować współczynniki długości efektywnej.

Podpory węzłowe

Podpora pręta (lub zbioru prętów) definiuje warunki brzegowe dla analizy stateczności. Ponadto podpory węzłowe służą do podziału pręta na segmenty.

W celu zdefiniowania łożyska można wybrać typowe warianty z listy w kolumnie 'Typ łożyska'. Alternatywnie można zaznaczyć pola pojedynczo (magazynowanie stałe) lub odznaczyć (brak pamięci masowej) w kolumnach ' Stała '.

Można zdefiniować podpory węzłowe dla początku i końca pręta. Jeżeli pręt jest podparty przez węzeł na samym pręcie, należy zaznaczyć pole wyboru 'Węzeł pośredni' (patrz image image026885 Zdefiniuj współczynniki długości efektywnej według segmentu ). Standardowe węzły pomiędzy prętami ze zbioru prętów oraz węzły typu 'Na pręcie' są traktowane jako węzły pośrednie (patrz rozdział # nodeOnMemberTab node w instrukcji do programu RFEM).

Węzły pośrednie nie są definiowane za pomocą numerów węzłów, ale według kolejności na pręcie: .1 oznacza pierwszy węzeł pośredni od początku pręta, .2 - drugi itd. Jeżeli element, do którego przypisana jest dana długość efektywna, posiada więcej lub mniej węzłów pośrednich, węzły są uwzględniane zaczynając od początku pręta, a nadmiarowe wpisy lub węzły są ignorowane.

Podpory

Przycisk wstawia nowy węzeł pośredni nad wybranym wierszem. Aby usunąć węzeł pośredni, należy zaznaczyć wiersz, a następnie kliknąć przycisk . Również w menu kontekstowym tabeli dostępne są opcje edycji wierszy.

Za pomocą przycisku można wybrać pręt lub zbiór prętów w modelu, aby przenieść do tabeli liczbę jego węzłów pośrednich. Jeżeli długość efektywna jest już przypisana do pręta, można wybrać węzeł za pomocą klawisza . Następnie w tabeli wybierany jest wiersz, w którym znajduje się powiązany obiekt tymczasowego składowania (jeśli jest dostępny).

Współczynniki długości efektywnej

Tabela 'współczynniki długości efektywnej' jest dostosowana do liczby podpór węzłowych. Jeżeli nie zdefiniowano węzłów pośrednich, istnieje tylko jeden 'segment'. Współczynniki długości efektywnej tego segmentu można dostosować do warunków brzegowych, wydłużając lub skracając długość efektywną dla różnych postaci zniszczenia przy użyciu współczynników.

Podpory w węzłach pośrednich (patrz image image026877 Wybierz typ podpory ) dzielą pręt lub zbiór prętów na kilka segmentów dla różnych przypadków awarii:

• Brak: Współczynnik długości efektywnej z odcinka nr 1 dotyczy wszystkich kolejnych segmentów
• Naprawiono w z: Indywidualne współczynniki długości wyboczeniowej k_y dla wyboczenia względem osi y
• Naprawiono w y: Indywidualne współczynniki długości wyboczeniowej k_z dla wyboczenia względem osi z
• Firma we wszystkich: Indywidualne współczynniki długości wyboczeniowej dla obu kierunków wyboczenia i wszystkich segmentów

Strzałka symbolizuje ogólny współczynnik długości efektywnej dla wszystkich segmentów, gdy w tabeli 'Podpory węzłowe' nie istnieje odpowiednia podpora pośrednia. W wierszach tabeli można zdefiniować współczynniki długości efektywnej poszczególnych segmentów i dostosować w ten sposób długości efektywne odcinków.

Długość efektywna stosowana do obliczenia postaci zniszczenia w jednym punkcie tego segmentu wynika z przemnożenia długości segmentu przez odpowiedni współczynnik długości efektywnej.

Dla każdego segmentu należy wprowadzić współczynniki długości efektywnej, które decydują o wyboczeniu względem osi y lub z. Z listy można również wybrać typowe współczynniki długości efektywnej.

Dla długości efektywnych można również określić 'wartości bezwzględne'. Należy przy tym pamiętać, że zostaną one zastosowane do wszystkich przypisanych obiektów. W przeciwieństwie do efektywnych współczynników długości, nie ma względnego dostosowania do rzeczywistej długości odcinka! Dlatego zamiast wartości bezwzględnych należy preferować definicję przy użyciu współczynników długości efektywnej.

Na obecnym etapie rozwoju nie jest jeszcze dostępne automatyczne określanie długości efektywnych konstrukcji betonowych metodą k_A -k_B.

Import z analizy stateczności

Zakładka Import z analizy stateczności jest dostępna po aktywowaniu odpowiedniego pola wyboru w zakładce opcje Podstawa . W tym miejscu można wybrać kształty wyboczeniowe i pręty, dla których mają zostać zastosowane współczynniki długości efektywnej_ky lub k_z.

Względem osi

Postaci własne są właściwościami przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Najpierw z listy 'Przypadek obciążenia/kombinacja obciążeń' należy wybrać, która sytuacja obciążenia jest decydująca dla kształtu wyboczenia. Lista zawiera tylko przypadki i kombinacje obciążeń, dla których zadano analizę stateczności. Dla każdej osi głównej można zdefiniować postać własną konkretnego przypadku obciążenia.

W następnym kroku należy zdefiniować decydującą 'Postać nr' Lista postaci własnych jest dostępna dla wszystkich obliczonych przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń.

Za pomocą przycisku można wyświetlić kształty trybu w oknie roboczym.

Na koniec należy wybrać z listy 'Pręt nr'. Za pomocą przycisku pręt można również zdefiniować graficznie w oknie roboczym.

Współczynniki długości efektywnej

W tabeli podane są współczynniki długości efektywnej zaimportowane z analizy stateczności dla obu osi głównych. Aby dostosować wartość, należy aktywować pole wyboru 'Niestandardowe' w sekcji 'O osi'. Pozwala to uzyskać dostęp do pola wprowadzania.

Wyświetlane tutaj współczynniki długości efektywnej zostają przeniesione do zakładki Podpory węzłowe i długości efektywne, gdzie nie można ich już edytować. Za pomocą opcji 'Wartości bezwzględne' można również wykorzystać długości efektywne L_{cr, y} oraz L_{cr, z} prętów z wyników analizy stateczności. Opcji tej można użyć na przykład wtedy, gdy chcemy zastosować długość efektywną dla zbioru prętów z zawartego w zbiorze pręta.