Przypadki imperfekcji opisują ramy odniesienia dla imperfekcji. Dzięki temu możesz określić, czy należy uwzględniać geometrię imperfekcji lub zamienne obciążenia. Wymagania są określone w poszczególnych normach.
Podstawa
Zakładka Podstawa określa, jaki typ imperfekcji występuje. Imperfekcje mogą być uwzględniane na przykład w formie zamiennych obciążeń, geometrycznych odkształceń wstępnych lub odchylenia pięter.
W zakładce Przypisanie możesz przypisać przypadek imperfekcji do określonych przypadków obciążeń i kombinacji.
Ustawienia
Na liście dostępne są różne typy imperfekcji.
Tylko lokalne imperfekcje
Imperfekcje są przedstawiane za pomocą zamiennych obciążeń. Odkształcenia wstępne i zakrzywienie są zależne od sił normujących. Możesz określić imperfekcje w kategoriach Lokalne imperfekcje dla prętów i zestawów prętów.
Zamienne obciążenia z przypadku obciążenia
Imperfekcje bazują na obciążeniach z określonego przypadku obciążenia. Możesz przypisać lub utworzyć ten przypadek obciążenia w zakładce Zamienne obciążenia z przypadku obciążenia.
Początkowe odchylenie za pomocą tabeli
Ten typ imperfekcji pozwala na przedstawienie imperfekcji odchyleniami piętrami. Określ parametry w zakładce Początkowe odchylenie za pomocą tabeli.
Statyczne odkształcenie
Imperfekcje bazują na odkształceniach przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Określ kluczowe parametry w zakładce Statyczne odkształcenie.
Wybierz w liście 'Typ źródła', czy przesunięcia bazują na przypadku obciążenia, czy na kombinacji.
Postać wyboczeniowa
Imperfekcje bazują na postaciach własnych analizy stabilności. Możesz określić kluczowe parametry w zakładce Postać wyboczeniowa.
Wybierz w liście 'Typ źródła', czy przesunięcia bazują na przypadku obciążenia, czy na kombinacji.
Dynamiczna postać własna
Imperfekcje bazują na postaciach własnych analizy dynamicznej. Możesz określić kluczowe parametry w zakładce Dynamiczna postać własna.
Wybierz w liście 'Typ źródła', czy przesunięcia bazują na przypadku obciążenia, czy na kombinacji.
Grupa przypadków imperfekcji
Ten typ imperfekcji oferuje możliwość kombinowania wymagań z kilku przypadków imperfekcji. Możesz grupować przypadki imperfekcji w zakładce Grupa przypadków imperfekcji i skalować je z użyciem współczynników.
Opcje
Pole kontrolne 'Przypisz do wszystkich kombinacji bez przypisanego przypadku imperfekcji' jest domyślnie włączone. Zapewnia to, że przypadek imperfekcji zostanie uwzględniony we wszystkich kombinacjach obciążeń, które nie zostały w sposób ręczny wybrane w zakładce Przypisanie.
Przykład
W zakładce 'Przypisanie' przypadek obciążenia "Wiatr" został przypisany ręcznie. Oznacza to, że wszystkie kombinacje obciążeń używające tego przypadku obciążenia będą automatycznie przypisane. Dla kombinacji obciążeń bez wiatru przypadek imperfekcji zostanie uwzględniony tylko wtedy, gdy opcja 'Przypisz do wszystkich kombinacji bez przypisanego przypadku imperfekcji' jest aktywna.
Zamienne obciążenia z przypadku obciążenia
Zamienne obciążenia są dostępne jako typ imperfekcji (patrz obraz Wybór typu imperfekcji).
Możesz opisać imperfekcje w przypadku obciążenia za pomocą zamiennych obciążeń. Przypisz temu przypadkowi obciążenia kategorię Bez, aby nie był uwzględniany w kombinatoryce, ale tylko jako przypadek obciążenia imperfekcji. W ten sposób możesz zdefiniować stabilizujące obciążenia niezależnie od sił normujących - w przeciwieństwie do odchylenia pionowego lub "notional loads", które działają jako zamienne obciążenia związane z siłami normującymi.
Wybierz przypadek obciążenia z listy lub stwórz nowy przypadek obciążenia za pomocą przycisku
.
Początkowe odchylenie za pomocą tabeli
Początkowe odchylenie jest dostępne jako typ imperfekcji (patrz obraz Wybór typu imperfekcji).
Imperfekcje piętrami
Możesz opisać normatywne przesunięcie budynku w tabeli. Nie trzeba definiować imperfekcji dla każdej podpory oddzielnie. Zakresy pięter w tabeli decydują o przesunięciu węzłów w sekcjach budynku.
Określ współrzędne pięter i przypisz odchylenia. Możesz dodać wiersze za pomocą przycisku
. Pamiętaj o zachowaniu rosnącej kolejności współrzędnych. Na podstawie tych danych RSTAB oblicza przesunięcie geometryczne i stosuje je do węzłów.
Opcje
Jeśli imperfekcje nie mają być odnoszone do globalnego układu współrzędnych XYZ, możesz wybrać lub stworzyć nowe 'Układ współrzędnych'. 'Kierunek pięter' określa współrzędne pięter; umożliwia również pionowe odchylenia wstępne.
'Kierunek imperfekcji' określa kierunek(i), w jakim będą występować odchylenia. Standardowa opcja 'XY' pozwala na określenie odchylenia w kierunkach X i Y w tabeli. Jeśli mają działać tylko w jednym kierunku, wybierz odpowiednią oś z listy.
W tabeli współczynnik odchylenia przedstawiony jest jako odwrotność 1. Jeśli wyłączysz pole kontrolne, wartości zostaną wyświetlone jako liczby dziesiętne.
Statyczne odkształcenie
Statyczne odkształcenie jest dostępne jako typ imperfekcji (patrz obraz Wybór typu imperfekcji).
'Figura imperfekcji' bazuje na odkształceniach przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Przy tym geometryczne odkształcenia wstępne są skalowane do miary wyboczenia.
Figura imperfekcji z
Wybierz kluczowy przypadek obciążenia lub kombinację obciążeń z listy. Za pomocą przycisku
możesz stworzyć nowy przypadek obciążenia lub kombinację obciążeń.
Miara wyboczenia imperfekcji
'Punkt odniesienia' określa miejsce w modelu, którego przesunięcie służy jako odniesienie dla miary wyboczenia. Zwykle jest to miejsce o największym przesunięciu. Możesz jednak wybrać inny węzeł z listy lub graficznie za pomocą przycisku
.
Jeśli imperfekcje nie mają być odnoszone do globalnego układu współrzędnych XYZ, możesz wybrać lub stworzyć nowe 'Układ współrzędnych'. 'Kierunek skali' określa orientację imperfekcji. Opcje 'S' i '-S' pozwalają na przestrzenne imperfekcje, takie jak w modelach kulistych.
Podaj 'Miara wyboczenia imperfekcji', która określa maksymalne przesunięcie geometryczne. Do tej wartości skaluje się przesunięcia węzłów FE. Podstawą jest figura odkształceń wspomnianego wyżej przypadku obciążenia lub kombinacji.
Postać wyboczeniowa
Parametry typu imperfekcji Postać wyboczeniowa mogą zostać zdefiniowane, gdy dla przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń obliczana jest rozgałęzienie z rozszerzeniem Stabilność konstrukcji.
'Figura imperfekcji' bazuje na wartościach własnych przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Formy własne są skalowane do miary wyboczenia.
Figura imperfekcji z
Wybierz kluczowy przypadek obciążenia lub kombinację obciążeń z listy. Za pomocą przycisku
możesz utworzyć nowy przypadek obciążenia lub kombinację. Następnie wybierz w liście postać wyboczeniową, na podstawie której mają być wyskalowane imperfekcje.
Miara wyboczenia imperfekcji
'Punkt odniesienia' określa miejsce w modelu, którego przesunięcie jest używane jako odniesienie dla miary wyboczenia. Zwykle jest to miejsce o największym przesunięciu. Możesz jednak wybrać inny węzeł z listy lub graficznie za pomocą przycisku
.
Jeśli imperfekcje nie mają być odnoszone do globalnego układu współrzędnych XYZ, możesz wybrać lub stworzyć nowe 'Układ współrzędnych'. 'Kierunek skali' określa orientację imperfekcji. Opcje 'S' i '-S' pozwalają na przestrzenne imperfekcje, takie jak w modelach kulistych (patrz obraz Wybór kierunku skali).
Podaj 'Miara wyboczenia imperfekcji', która określa maksymalne przesunięcie geometryczne. Do tej wartości skaluje się przesunięcia węzłów FE. Formy własne wspomnianego wyżej przypadku obciążenia lub kombinacji są podstawą.
Dynamiczna postać własna
Parametry typu imperfekcji Dynamiczna postać własna mogą być zdefiniowane, jeśli dla przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń przeprowadzana jest Analiza modalna.
'Figura imperfekcji' bazuje na dynamicznych wartościach własnych przypadku obciążenia lub kombinacji. Formy własne są skalowane do miary wyboczenia.
Figura imperfekcji z
Wybierz kluczowy przypadek obciążenia lub kombinację obciążeń z listy. Za pomocą przycisku
możesz utworzyć nowy przypadek obciążenia lub kombinację. Następnie wybierz w liście postać własną, na której mają być wyskalowane imperfekcje. Opcja 'Automatycznie' pozwala programowi wybrać decydującą postać własną.
Miara wyboczenia imperfekcji
Możesz zdefiniować parametry jak opisano w sekcji Miara wyboczenia imperfekcji dla postaci wyboczeniowej.
Grupa przypadków imperfekcji
Grupa przypadków imperfekcji jest dostępna jako typ imperfekcji (patrz obraz Wybór typu imperfekcji).
Możesz zgrupować kilka przypadków imperfekcji i uwzględnić je jednocześnie. Ta opcja jest przydatna w specjalnych badaniach, aby zastosować globalne imperfekcje i lokalne wyboczenia.
Określ przypadki imperfekcji, które mają zostać połączone. Za pomocą przycisku
możesz dodać wiersze do tabeli.
Możesz przypisać każdemu przypadkowi imperfekcji 'Współczynnik'. Określ za pomocą 'Operatora', czy przypadki imperfekcji mają działać jednocześnie ('i'), czy się wykluczać ('lub').
Przypisanie
W zakładce Przypisanie możesz przypisać przypadkowi imperfekcji jeden lub więcej przypadków obciążenia lub kombinacji. Tylko wtedy przypadek imperfekcji zostanie uwzględniony w obliczeniach.
Przypisz
W kolumnie 'Przypisz' wymienione są wszystkie utworzone przez Ciebie przypadki obciążenia. Aby przenieść przypadek obciążenia do listy 'Przypisane obiekty', możesz użyć następujących metod:
- Dwukrotnie kliknij przypadek obciążenia.
- Wybierz przypadek obciążenia. Następnie kliknij przycisk
.
Przypisane obiekty
Kolumna 'Przypisane obiekty' zarządza wszystkimi przypadkami obciążeń, które przypisano do przypadku imperfekcji. Jeśli na przykład przypadek imperfekcji 'Wiatr w +X' ma być uwzględniony z przypadkiem obciążenia 'Wiatr w +X', przenieś ten przypadek do listy, jak opisano powyżej. Jeśli Asystent kombinacji jest aktywny, przypisuje również wszystkie kombinacje obciążeń, które używają tego przypadku obciążenia.
W ten sposób możesz zharmonizować przypadki imperfekcji z kierunkami działania obciążeń: Przypadek imperfekcji z odchyleniem w X działa na obciążenie wiatrem w X, przypadek imperfekcji w Y na obciążenie wiatrem w Y. W przypadku przypisanych kombinacji obciążeń (tych bez obciążeń wiatrem) każdy przypadek imperfekcji jest uwzględniany oddzielnie. RSTAB tworzy dwie kombinacje obciążeń z identycznymi kryteriami nakładania, ale różnymi przypadkami imperfekcji.