Przypadki obciążeń

Obciążenia z określonego działania są zapisywane w przypadku obciążenia (LF). Przypadki obciążeń to na przykład ciężar własny, śnieg lub obciążenie użytkowe.

Zakładka 'Przypadki obciążeń ' w oknie dialogowym 'Przypadki obciążeń i kombinacje '

Lista

'Lista' zarządza wszystkimi przypadkami obciążeń modelu. W tabeli Przyciski dla 'Listy' typów obiektów opisano funkcje, za pomocą których można tworzyć, kopiować lub usuwać obiekty na liście.

Nr i nazwa przypadku obciążenia

Numer nowego przypadku obciążenia jest ustawiony domyślnie. Użyj tabela , jeśli chcesz przewidzieć luki w numeracji dla przyszłych dodatków.

Podaj nazwę przypadku obciążenia lub wybierz wpis z listy, który krótko opisuje przypadek obciążenia.

Do obliczenia

Pole kontrolne reguluje, czy przypadek obciążenia jest uwzględniany w obliczeniach. Można w ten sposób wykluczyć z obliczeń przypadki obciążeń, które nie występują samodzielnie, takie jak wiatr bez uwzględnienia ciężaru własnego.

Podstawa

Zakładka Podstawa zarządza ogólnymi informacjami o przypadku obciążenia, który jest wybrany po lewej stronie w 'Liście'.

Kategorie

Jeśli w podstawowych informacjach modelu nie aktywowałeś dodatku, na liście 'Typ analizy' dostępna jest tylko 'Analiza statyczna'.

Na liście 'Ustawienia analizy statycznej' można wybrać teorię obliczeniową, według której przypadek obciążenia ma być zbadany. Dostępne są następujące typy analizy:

• I. rząd
• II. rząd (P-Δ)
• III. rząd

Typy analiz są opisane w rozdziale Ustawienia analizy statycznej. Za pomocą przycisku można dodać nowy typ analizy.

Ciężar własny

Jeśli chcesz uwzględnić ciężar własny modelu jako obciążenie w przypadku obciążenia, zaznacz opcję 'Aktywny ciężar własny'. Pola 'Współczynnik w kierunku' pozwalają określić kierunek działania ciężaru własnego. Domyślne ustawienie to współczynnik 1.00 w kierunku Z lub -1.00, jeśli globalna oś Z skierowana jest w górę.

RSTAB oblicza ciężar własny na podstawie właściwości materiałów i obiektów. Jeśli przypiszesz automatyczny ciężar własny w kilku przypadkach obciążeń, powinieneś to uwzględnić przy kombinacji przypadków obciążeń.

Kategoria oddziaływania

Normy przewidują różne kategorie oddziaływania, które sterują nakładaniem się przypadków obciążeń oraz współczynnikami częściowymi bezpieczeństwa i kombinacji.

Każdemu przypadkowi obciążenia musi być przypisana kategoria. Można to zrobić na podstawie listy. Kategorie są związane z normą ustaloną w zakładce 'Podstawa'.

Wybór kategorii oddziaływania

Kategoria oddziaływania 'None' jest przypadkiem specjalnym: umożliwia utworzenie przypadku obciążenia bez przypisania kategorii, na przykład dla wprowadzenia użytkowych zastępczych obciążeń (obciążenia stabilizacyjne). Przypadki tego rodzaju nie są uwzględniane w kombinacjach oddziaływania.

Opcje

Jeśli aktywujesz pole kontrolne 'Uwzględnij imperfekcję', możesz wybrać przypadek imperfekcji z listy (zobacz rozdział Przypadki imperfekcji) lub utworzyć nowy za pomocą przycisku . Dzięki temu imperfekcja będzie uwzględniona w przypadku obciążenia.

Przykład: W przypadku obciążenia 'Wiatr w X' uwzględniany jest przypadek imperfekcji 'Imperfekcja w X'. Dzięki temu w każdej kombinacji obciążeń z wiatrem w kierunku X będą uwzględniane imperfekcje w X, ale nie imperfekcje w innych kierunkach.

Pole kontrolne 'Modyfikacja strukturalna' daje możliwość uwzględnienia w przypadku obciążenia dostosowania sztywności lub specjalnego traktowania nieliniowości. Funkcje te są opisane w rozdziale Modyfikacje strukturalne. Wybierz modyfikację strukturalną z listy lub utwórz nowy typ modyfikacji za pomocą przycisku .

Opcje specjalne

Jeśli aktywujesz pole kontrolne 'Uwzględnij stan początkowy z', możesz wybrać z listy przypadek obciążenia, którego odkształcenia stanowią punkt wyjścia dla wybranego przypadku obciążenia. Dzięki temu można na przykład uwzględnić efekt naprężeń wstępnych.

Przycisk po prawej stronie listy otwiera dialog 'Ustawienia stanu początkowego'. Ustal tam, jaki 'Typ stanu początkowego' występuje.

Wybór typu stanu początkowego

Dostępne opcje oznaczają:

• Stan końcowy: Wczytywany jest stan modelu po obliczeniu wskazanego przypadku obciążenia i używany jako stan początkowy dla obliczeń aktualnego przypadku obciążenia. Dzięki temu można uwzględnić na przykład efekt naprężeń wstępnych.
• Odkształcenia: Przejmowane są odkształcenia prętów występujące w wskazanym przypadku obciążenia. Model jest więc tylko odkształcany, nie są generowane żadne siły. W opcji 'Odkształcenia z czynnikami użytkownika' w tabeli 'Pojedyncze czynniki wybranych obiektów' można skalować odkształcenia dla poszczególnych prętów.