Obciążenia prętowe z obciążenia powierzchniowego

Ten kreator obciążeń ułatwia zadanie umieszczenia obciążenia powierzchniowego na prętach w modelu. Można na przykład przyłożyć obciążenie śniegiem do krokwi połaci dachu lub obciążenie użytkowe na rastrze dźwigarów bez ręcznego określania składowych obciążenia prętów.

Główne

Zakładka Główne zarządza parametrami obciążenia.

Generuj do przypadku obciążenia

Wybierz z listy przypadek obciążenia, któremu chcesz przypisać obciążenia. Za pomocą klawisza można utworzyć nowy przypadek obciążenia.

Kategorie

Rozkład obciążenia

Na liście dostępne są różne opcje określania sposobu oddziaływania obciążenia powierzchniowego:

• Jednolite: Obciążenie ma stałą wielkość.
• Liniowy: Obciążenie jest rozkładane liniowo zmiennie. W sekcji 'Parametry obciążenia powierzchniowego' można określić trzy węzły odniesienia z odpowiednimi wartościami obciążenia.
• Zmienne w X/Y/Z: Obciążenie jest rozkładane liniowo zmiennie w kierunku osi globalnej. Parametry obciążenia powierzchniowego można zdefiniować w osobnej zakładce (patrz akapit Zmienne).

Układ współrzędnych

Obciążenie powierzchniowe może działać prostopadle do płaszczyzny obciążenia ('Lokalne z') lub względem globalnego układu współrzędnych XYZ. Alternatywnie można wybrać układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika lub utworzyć nowy.

Kierunek obciążenia

Jeżeli obciążenie powierzchniowe nie działa prostopadle do płaszczyzny obciążenia, ale w kierunku globalnej osi, na liście dostępne są różne opcje.

Obciążenie powierzchniowe może być powiązane z powierzchnią rzeczywistą (np. obciążenie ciężarem) lub powierzchnią rzutowaną (np. obciążenie śniegiem). Kierunek obciążenia jest przedstawiony na szkicu okna dialogowego.

Parametry obciążenia powierzchniowego

Wprowadź wielkość równomiernego obciążenia powierzchniowego. Jeżeli obciążenie jest zmienne liniowo, można zdefiniować numery trzech węzłów z przypisanymi obciążeniami. Za pomocą klawisza można wybrać graficznie węzły w oknie roboczym.

Opcje

W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Zablokuj dla nowych prętów' obciążenie powierzchniowe działa tylko na aktualnie dostępne pręty płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, zgodnie z definicją w zakładce 'Geometria'. Pręty dodane później do płaszczyzny obciążenia powierzchniowego nie otrzymają żadnej składowej obciążenia powierzchniowego.

Za pomocą pola wyboru 'Obciążenie skupione wygładzone' można wygładzić obciążenia punktowe, które mogą wystąpić w przypadku złożonych geometrii podczas rozkładu obciążenia. W ten sposób obciążenia skupione zostaną rozłożone na sąsiednie pręty.

Opcja 'Uwzględnij mimośród pręta' określa, czy obciążenie powierzchniowe działa na pręty w płaszczyźnie bez uwzględniania mimośrodów (ustawienie domyślne). Aktywowanie tego pola wyboru powoduje, że obciążenie powierzchniowe nie jest przykładane do prętów, dla których dostępne jest odsunięcie poza płaszczyznę.

Za pomocą pola wyboru 'Uwzględnij rozkład przekroju' można określić, czy obciążenie powierzchniowe wynikające z definicji zbieżności oddziałuje również na pręty ukośne (ustawienie domyślne). W przypadku aktywowania pola wyboru obciążenie powierzchniowe nie zostanie przyłożone do prętów w płaszczyźnie obciążenia, które mają nierównomierny rozkład przekroju (patrz Przekrój ).

Geometria

W zakładce Geometria można zdefiniować płaszczyznę obciążenia oraz zdefiniować pręty nośne.

Granice płaszczyzny obciążenia powierzchniowego

Zdefiniuj obwiednię płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, klikając kolejno węzły narożne płaszczyzny w oknie roboczym. Za pomocą klawisza można je zdefiniować. Płaszczyzna zaznaczana jest przy tym kolorem wyboru. Za pomocą przycisku można również wybrać komórki płaszczyzny, którą program RSTAB automatycznie rozpozna w modelu.

Do zdefiniowania płaszczyzny wymagane są co najmniej trzy węzły. Powierzchnia nie musi być ograniczona ze wszystkich stron prętami.

Można zdefiniować różne płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, które będą następnie wyświetlane w tabeli wiersz po wierszu.

Usunąć wpływ z

W tej sekcji okna dialogowego można wykluczyć pręty, takie jak stężenia lub płatwie, z przenoszenia obciążeń. Pręty można zdefiniować graficznie za pomocą przycisku , pojedynczo lub przy użyciu szablonu pręta biegnącego 'równolegle' do wszystkich nieobciążonych prętów.

Ustawienia i opcje

Pole 'Pole przyłożenia obciążenia' określa sposób działania obciążenia powierzchniowego w modelu:

• Całkowicie zamknięta płaszczyzna: Jeżeli pomiędzy prętami znajduje się powierzchnia, która nie jest pokazana w modelu RSTAB, obciążenie powierzchniowe całej płaszczyzny jest rozkładane na pręty. W ten sposób można przyłożyć do konstrukcji szkieletowej na przykład obciążenia od dachu lub ściany.
• Puste, tylko na prętach: Jeżeli model składa się tylko z prętów, na przykład kratowa wieża, obciążenie działa tylko na przekroje pręta. Obciążenie jest określane z uwzględnieniem położenia pręta.

Zmienne

Zakładka Zmienny jest dostępna, jeżeli na zakładce 'Główny' został wybrany rozkład obciążenia zmiennego, który działa w kierunku globalnej osi.

Można zdefiniować obciążenie zmienne, takie jak obciążenie wiatrem zależne od wysokości. Wprowadź rzędne lub odległości względne i przypisz odpowiednie wartości obciążenia.

Tolerancje

W zakładce Tolerancje można ustawić kryteria, według których pręty i węzły są oceniane jako należące do płaszczyzny lub linii.

Tolerancje dla typu 'Pręty leżące w płaszczyźnie'

Za pomocą listy można określić, czy dopuszczalne odchylenie pręta od płaszczyzny obciążenia ma być opisane jako 'Absolutne względem odległości' czy 'Względne względem kąta'. Następnie należy określić odległość Δ_z lub kąt φ_z. Generator obciążenia rozpoznaje komórki dla wszystkich prętów, które leżą w limicie, i generuje odpowiednie obciążenia.

Tolerancje dla typu 'Węzły leżące w linii'

Na liście można wybrać, czy dopuszczalne odchylenie węzła od linii definicji pręta ma być opisane jako 'Absolutne po odległości' czy 'Względne po kątem'. Następnie należy określić odległość Δ_s lub kąt φ_s.