Obciążenia prętowe to siły, momenty, masy, wpływ temperatury lub odkształcenia wymuszone, działające na pręty.
Z listy należy wybrać 'Przypadek obciążenia', do którego ma zostać przypisane obciążenie.
Podstawowe
Zakładka Główne umożliwia zarządzanie podstawowymi parametrami obciążeń.
Kategorie
Na liście 'Typ obciążenia' dostępne są następujące opcje:
| Typ obciążenia | Opis prac |
|---|---|
| Siła | Obciążenie(a) skupione, obciążenie rozłożone równomierne lub zmienne |
| Moment | Pojedynczy moment(y), moment stały lub zmienny |
| Masa | Masa w sposób ciągły rozłożona na długości pręta, która jest istotna dla https://www.dlubal.com/pl/produkty/rozszerzenia-dla-rfem-6-i-rstab-9/analiz-dynamicznych. |
| Temperatura | Obciążenie temperaturą rozłożone równomiernie (Tt = Tb ) lub nierównomiernie rozłożone (Tt ≠ Tb ) w przekroju pręta |
| Zmiana temperatury | Różnica temperatur między górną i dolną krawędzią pręta, z uwzględnieniem stałej zmiany temperatury, o ile ma to zastosowanie (wartość obciążenia dodatniego: pręt nagrzewa się od góry) |
| Odkształcenie osiowe | Odkształcenie użytkowe lub ściskające ε pręta (wartość obciążenia dodatniego: pręt jest rozciągnięty) |
| przemieszczenie osiowe | Odkształcenie wymuszone lub ściskające Δl pręta |
| wygięcie wstępne | Wymuszone zakrzywienie pręta |
| sprężenie początkowe | Siła sprężająca działająca na pręt przed rozpoczęciem obliczeń (wartość obciążenia dodatniego: pręt jest rozciągnięty) |
| przemieszczenie | Wymuszone przesunięcie o wielkość Δ w celu wyznaczenia linii wpływu |
| Obrót | Wymuszony obrót o kąt φ dla linii wpływu |
| Wypełnienie rury - całkowite | Obciążenie rozłożone na skutek całkowitego wypełnienia rury |
| Wypełnienie rury - częściowe | Obciążenie rozłożone na częściowe wypełnienie rury |
| Ciśnienie wewnętrzne rury | Równomierne ciśnienie wewnętrzne rury |
| Ruch obrotowy | Siła odśrodkowa wynikająca z masy i prędkości kątowej ω na pręcie |
| sprężenie końcowe | Siła sprężająca, jaka powinna wystąpić w pręcie po obliczeniu iteracyjnym (wartość obciążenia dodatniego: pręt jest rozciągany) |
Typ obciążenia oraz znaczenie znaku przedstawia grafika w górnej części okna dialogowego.
Lista 'Rozkład obciążenia' zawiera różne opcje wyświetlania rozmieszczenia obciążenia.
Schemat rozkładu obciążenia pokazano na górnej grafice okna dialogowego. W sekcji 'Parametry' można następnie określić wartości, odległości i inne parametry obciążenia.
Na liście 'Układ współrzędnych' należy określić, czy obciążenie działa w kierunku lokalnych osi xyz-pręta, lokalnych osi głównych xuv czy globalnych osi XYZ. Alternatywnie można wybrać z listy lub utworzyć nowy układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika.
Lokalna oś x stanowi oś podłużną pręta. W przypadku przekroju symetrycznego oś y jest osią „mocną” przekroju pręta; oś z jest osią „słabą”. W przypadku przekroju niesymetrycznego są to osie u i v.
Aby określić kierunek działania obciążenia, należy wybrać z listy 'Kierunek obciążenia'. W zależności od układu współrzędnych do wyboru dostępne są lokalne osie pręta x, y, z, osie główne x, u, v, osie globalne X, Y, Z lub osie U, V, W zdefiniowane przez użytkownika.
Obciążenie pręta może być odniesione do długości rzeczywistej (np. obciążenie ciężarem) lub do długości rzutowanej (np. obciążenie śniegiem). Kierunek obciążenia pokazano na szkicu w oknie dialogowym.
Parametry
Określ wartość obciążenia siłą, momentem lub masą. W przypadku obciążeń skupionych lub zmiennych dostępnych jest kilka pól wprowadzania, w których można opisać obciążenie prętowe. Znaczenie poszczególnych parametrów ilustruje szkic obciążenia.
Moment dodatni działa zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół odpowiedniej osi dodatniej. W zdefiniowaniu znaku pomagają globalne osie współrzędnych w oknie roboczym. W przypadku obciążeń definiowanych lokalnie można zastosować osie pręta za pomocą klawisza
(patrz Rysunek Zmienne obciążenie prętem).
Podczas definicji obciążeń skupionych lub trapezowych można użyć przycisku
Przełącz między wprowadzaniem odległości względnej i bezwzględnej.
W przypadku zmiennych obciążeń wyświetlana jest w tabeli, w której można określić położenia obciążenia x wraz z odpowiednimi wartościami obciążenia.
Opcje
Zazwyczaj obciążenie działa osobno na każdy z prętów zdefiniowanych w sekcji 'Przypisane do prętów'. W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Odniesienie do listy prętów' obciążenie prętowe działa na całej długości prętów: W ten sposób, w przypadku obciążeń trapezowych, program RFEM nie stosuje parametrów do każdego pręta, ale do wszystkich prętów z listy jako całości.
Pole wyboru 'Odnieść odległość do końca pręta' jest aktywne tylko dla obciążeń, które nie działają na całej długości pręta. W przypadku jej aktywacji w sekcji 'Parametry' można określić odległości w odniesieniu do końca pręta.
Podczas definiowania obciążeń trapezowych przy użyciu pola wyboru 'Obciążenie na całej długości pręta' można określić, czy obciążenie zmienne liniowo rozkłada się w sposób ciągły od początku do końca pręta.
Pole wyboru 'Mimośród' jest dostępne dla typu obciążenia 'Siła'. Po zaznaczeniu tej opcji w zakładce Mimośród siły można zdefiniować działanie mimośrodowe obciążenia.
Pole wyboru 'Importować reakcję podporową' umożliwia importowanie sił podporowych z innego modelu. Po jego zaznaczeniu można wprowadzić specyfikacje w innej zakładce (patrz obrazek Definiowanie modelu, obciążenia i linii do zaimportowania reakcji podporowej ).
Za pomocą opcji 'Wyświetlanie po przeciwnej stronie' można wpływać na wyświetlanie wektorów obciążenia.
Mimośród siły
Jeżeli siła nie działa w środku ścinania przekroju, miejsce przyłożenia obciążenia można zdefiniować w zakładce Mimośród siły.
Ustawienia mimośrodu
Dziewięć pól wyboru „Odniesienie“ symbolizuje charakterystyczne miejsca na przekroju. Środkowy punkt stanowi środek ciężkości, a osiem punktów brzegowych stanowi przecięcie osi pręta y i z z liniami brzegowymi prostokąta opisującego przekrój. Po aktywowaniu jednego z punktów program RFEM przykłada obciążenie prętowe w odpowiedniej odległości od środka ciężkości.
Alternatywnie, można przyłożyć obciążenie w 'Środku ciężkości' lub w 'Środku ścinania' i zdefiniować ręcznie 'Odsunięcie na początku pręta' w polach poniżej. Odległości odnoszą się do lokalnych osi pręta y i z.
Opcje
Jeżeli mimośród nie jest równomierny wzdłuż pręta, należy aktywować pole wyboru 'Odsunięcie na końcu pręta innym niż na początku'. W sekcji powyżej należy określić 'Odsunięcie na końcu pręta'. W ten sposób można opisać liniowy rozkład mimośrodu od początku do końca pręta.
