5436x
000254
2024-01-16
Konstrukcja

Kombinacje obciążeń

Kombinacja obciążeń ( KO ) łączy przypadki obciążeń zgodnie z kryteriami kombinacji z sytuacji obliczeniowej. Kombinacje obciążeń reprezentują różne warianty sposobów łączenia przypadków obciążeń zawartych w kombinacji oddziaływań. Kombinacja obciążeń łączy obciążenia z przypadków obciążeń w "jeden duży przypadek obciążeń", z uwzględnieniem częściowych współczynników bezpieczeństwa.

Jeżeli zakładka jest aktywna, kombinacje obciążeń są generowane zgodnie z regułami kombinacji. Są one uporządkowane według sytuacji obliczeniowych. Jeżeli dezaktywowano Generator kombinacji w zakładce "Podstawowe" (patrz Base ), kombinacje obciążeń należy utworzyć ręcznie (patrz Ręczne definiowanie kombinacji obciążeń).

„Nazwa kombinacji obciążeń” to krótki opis. Opiera się ona na współczynnikach bezpieczeństwa i numerach przypadków obciążeń, odzwierciedlając reguły kombinacji.

Jeśli aktywowałeś Nazwy kombinacji według kategorii oddziaływań w zakładce "Podstawowe" wyświetlane są nazwy z opisami kategorii oddziaływań.

Pole wyboru 'Do rozwiązania' określa, czy wybrana kombinacja obciążeń jest analizowana podczas obliczeń.

Podstawowe

Zakładka Główne umożliwia zarządzanie ogólnymi ustawieniami kombinacji obciążeń wybranej z "Listy" po lewej stronie.

Kategorie

"Typ analizy" jest domyślnie ustawiony zgodnie z kategorią przypadku obciążenia (patrz Przypadki obciążeń ). Jeżeli nie zostały aktywowane żadne rozszerzenia w danych podstawowych' modelu, zostanie wyświetlona pozycja "Analiza statyczna".

Z listy „Ustawienia analizy statycznej” można wybrać teorię obliczeń, według której ma zostać przeanalizowana kombinacja obciążeń. Dostępne są następujące typy analizy:

  • Geometrycznie liniowa
  • Drugi rząd (P-Δ)
  • Duże deformacje

Typy analizy są opisane w rozdziale Ustawienia analizy statycznej. Za pomocą przycisku Nowy można dodać nowy typ analizy.

Sytuacja obliczeniowa

Ta sekcja okna dialogowego określa sytuację obliczeniową stanowiącą podstawę wybranej kombinacji obciążeń (patrz rozdział Sytuacje obliczeniowe).

Opcje

Jeżeli w zakładce „Przypadki obciążeń” zostało aktywowane pole wyboru 'Uwzględnij imperfekcję' dla danego przypadku obciążenia, w tym miejscu wyświetlany jest przypadek imperfekcji uwzględniany dla tego przypadku obciążenia w kombinacji obciążeń. Nieprzypisane przypadki imperfekcji są domyślnie stosowane do wszystkich kombinacji obciążeń, do których nie został przypisany przypadek imperfekcji (patrz Przypadki imperfekcji ).

Pole wyboru 'Modyfikacja konstrukcji' umożliwia uwzględnienie dostosowania sztywności lub specjalne traktowanie nieliniowości w kombinacji obciążeń. Funkcje te są opisane w rozdziale Modyfikacje konstrukcji. Należy wybrać modyfikację konstrukcji z listy lub utworzyć nowy typ modyfikacji za pomocą przycisku Nowy .

Opcje specjalne

W przypadku aktywowania pola wyboru 'Uwzględnij stan początkowy z', można wybrać z listy kombinację obciążeń, której deformacje stanowią położenie początkowe wybranej kombinacji. W ten sposób można na przykład określić wpływ naprężenia wstępnego.

Informacje

Stan początkowy przypadku obciążenia może zostać uwzględniony tylko wtedy, gdy jego "Ustawienia analizy statycznej" odpowiadają ustawieniom rozpatrywanego stanu.

Przycisk Edytuj po prawej stronie listy otwiera okno dialogowe "Ustawienia stanu początkowego". Należy zdefiniować "Typ stanu początkowego", który jest dostępny.

Opcje te są opisane w Przypadki obciążeń .

Przypisanie

W zakładce Przypisanie można sprawdzić, które przypadki obciążeń wchodzą w skład kombinacji obciążeń oraz według jakich kryteriów są one łączone.

Przypisane dla KO

W tych kolumnach wyświetlane są przypadki obciążeń wraz z odpowiednimi częściowymi współczynnikami bezpieczeństwa i współczynnikami kombinacji. Wartości podane w kolumnie 'Współczynnik' oparte są na współczynnikach zgodnie z normą. W przypadku normy EN 1990 są to częściowe współczynniki bezpieczeństwa γ, współczynniki kombinacji ψ, współczynniki redukcyjne ξ oraz, w stosownych przypadkach, współczynniki niezawodności KFI. Są one stosowane w zależności od sytuacji obliczeniowej i kategorii oddziaływania.

Jeżeli oddziaływanie zgodnie z EN 1990 działa w kombinacji jako „Wiodące“, jest ono odpowiednio oznaczone. Jest ona uwzględniana jako oddziaływanie Qk,1 w regułach kombinacji.

Ręczne definiowanie kombinacji obciążeń

Za pomocą przycisku Nowy znajdującego się w sekcji "Lista" można ręcznie dodać kombinację obciążeń. Zakładka „Przypisanie” zostanie odpowiednio dostosowana. Ten schemat można znaleźć również wtedy, gdy nie jest używany Kreator kombinacji.

W kolumnie 'Istniejące przypadki obciążeń' wyszczególnione są wszystkie przypadki obciążeń utworzone przez użytkownika. W celu przeniesienia przypadku obciążenia na listę "Przypisane dla KO" należy użyć następujących opcji:

  • Dwukrotnie kliknąć przypadek obciążenia.
  • Wybierz przypadek obciążenia lub kilka przypadków obciążeń, przytrzymując klawisz Ctrl. Następnie należy kliknąć przycisk Dodać .

Aby zmienić współczynnik przypadku obciążenia, należy aktywować pierwszą kolumnę tego wiersza przypadku obciążenia. Należy wprowadzić prawidłowy współczynnik lub wybrać z listy.

W sekcji 'Wprowadzanie składni' można wprowadzić kombinację obciążeń bezpośrednio poprzez wprowadzenie przypadków obciążeń wraz ze współczynnikami. Następnie za pomocą przycisku Zastosuj należy przydzielić kryterium definicji.

Nadrzędny przekrój