Podczas obliczeń wyświetlany jest wykres przedstawiający przebieg maksymalnego przemieszczenia (zobacz obraz Postęp_Kalkulacji ). Ten wykres można szczegółowo analizować również po zakończeniu obliczeń. Ponadto istnieje możliwość tworzenia zdefiniowanych przez użytkownika wykresów obliczeniowych (BD), które przedstawiają zachowanie zbieżności w określonych węzłach prętów, powierzchni lub podpór. Skorzystaj z kategorii nawigatora Wykresy obliczeniowe.
W dialogu 'Nowy wykres obliczeniowy' można określić kryteria dotyczące przedstawienia wyników na wykresie.
Podstawy
Jeżeli nie ma jeszcze wyników, dostępna jest tylko zakładka Podstawy.
Typ wykresu
Na liście dostępnych jest kilka typów wykresów:
- 2D | Podstawowy: Można indywidualnie zdefiniować, które wyniki mają być przedstawione na osi poziomej i pionowej wykresu.
- 2D | Wykres zbieżności: Wykres pokazuje rozwój maksymalnego odkształcenia w przebiegu obliczeń.
- 2D | Grupa: Na wykresie można przedstawić wyniki kilku wykresów, które dotyczą tych samych obiektów dla tych samych typów wyników.
- 2D | Powiązany wykres obliczeniowy: Można przedstawić wyniki przypadku obciążenia początkowego i końcowego, aby analizować na przykład efekty wielokrotnego obciążenia i rozładowania (wykres histerezy).
Dalsze możliwości wprowadzenia danych są dostosowane do wybranego typu wykresu.
Źródło
Na liście można wybrać 'Typ analizy', na której wyniki ma się odnosić wykres. Jeśli w podstawowych ustawieniach modelu nie jest aktywowane żadne dodatnie analizy, dostępna jest tylko 'Analiza statyczna'.
Należy ustalić przypadek obciążenia lub kombinację obciążeń, których wyniki mają zostać przedstawione na wykresie. Kombinacje wyników i sytuacje obliczeniowe nie są dostępne do wyboru, ponieważ wykres nie może przedstawić wyników okrywających.
Oś pozioma / Oś pionowa
W tych dwóch sekcjach można określić kryteria wyników, które mają zastosowanie do osi odciętych i rzędnych. Możliwości wyboru na liście 'Typ wyników' zależą od Typ wykresu.
Należy ustalić typ wyników dla osi poziomej. Z reguły jest to 'Przyrost'. Na osi pionowej można przypisać deformację lub siłę przekroju w przypadku wykresu podstawowego, a maksymalną deformację w przypadku wykresu zbieżności.
W przypadku wykresu podstawowego należy wybrać na liście 'Wartość' przesunięcie, obrót lub typ siły przekroju. Następnie ustalić 'Obiekt', którego wynik ma zostać przedstawiony na wykresie i określić dla którego 'Węzła' to się odbywa.
W przypadku powiązanego wykresu obliczeniowego można ustalić przypadki obciążenia lub kombinacje obciążeń, aby przedstawić całkowity wynik stanów budowy lub obciążenia, na przykład analizować zachowanie histerezowe modelu materiału plastycznego.
Wykres
Wykres jest wyświetlany, gdy dostępne są wyniki przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Jeśli zmienisz kryterium, grafika jest automatycznie aktualizowana. W zakładce Wykres można sprawdzić wykres w pełnym widoku.
Zielony pasek poniżej wykresu zbieżności (zobacz dialog Nowy wykres obliczeniowy) odpowiada przebiegowi zbieżności, przedstawionemu w oknie Postęp_Kalkulacji .
Przyciski poniżej wykresu mają następujące funkcje:
| Przycisk listowy z opcjami do ustawienia orientacji osi X i osi Y | |
| Przycisk listowy z opcjami do ustawienia linearnych lub logarytmicznych wartości X i Y | |
|
Przycisk listowy z opcjami do drukowania wykresu |
|
Zwiększa długość osi X |
|
Zmniejsza długość osi X |
|
Zwiększa długość osi Y |
|
Zmniejsza długość osi Y |
|
Przedstawia wykres z wypełnionym tłem |
|
Podaje wartość maksymalną i minimalną |
Tabela
Zakładka Tabela jest dostępna, gdy dostępne są wyniki przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń.
W tabeli wymienione są wartości obliczone w poszczególnych iteracjach i przyrostach obciążenia. Jak wspomniano powyżej, w przypadku obliczeń inkrementalnych muszą być zapisane wyniki poszczególnych stopni obciążenia.
Wartości z wybranego wiersza są oznaczone na wykresie po prawej stronie.
Wykres
Zakładka Wykres jest dostępna, gdy dostępne są wyniki przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń.
Wykres jest tutaj przedstawiony w pełnym widoku. Ułatwia to celową analizę.
Przez przycisk listowy
dostępne są różne opcje, które można wykorzystać do dokumentacji wykresu (zobacz rozdział Grafiki).