Obciążenia prętowe z obciążenia powierzchniowego

Ten kreator obciążeń ułatwia zadanie umieszczania obciążenia powierzchniowego na prętach w modelu. Można na przykład przyłożyć obciążenie śniegiem do krokwi połaci dachowej lub obciążenie użytkowe na rastrze dźwigarów bez ręcznego określania składowych obciążenia prętów.

Główne

Zakładka Main zarządza parametrami obciążenia.

Generuj do przypadku obciążenia

Wybierz z listy przypadek obciążenia, do którego chcesz przypisać obciążenia. Za pomocą klawisza można utworzyć nowy przypadek obciążenia.

Kategorie

Rozkład obciążenia

Na liście dostępne są różne opcje określania sposobu oddziaływania obciążenia powierzchniowego:

• Jednolite: Obciążenie ma stałą wielkość.
• Liniowy: Obciążenie jest rozkładane liniowo zmiennie. W sekcji 'Parametry obciążenia powierzchniowego' można określić trzy węzły odniesienia z odpowiednimi wartościami obciążenia.
• Zmienne w X/Y/Z: Obciążenie jest rozkładane liniowo zmiennie w kierunku osi globalnej. Parametry obciążenia powierzchniowego można zdefiniować w osobnej zakładce (patrz przekrój Zmienny ).

Układ współrzędnych

Obciążenie powierzchniowe może działać prostopadle do płaszczyzny obciążenia ('Lokalne z') lub względem globalnego układu współrzędnych XYZ. Alternatywnie można wybrać układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika lub utworzyć nowy.

Kierunek obciążenia

Jeżeli obciążenie powierzchniowe nie działa prostopadle do płaszczyzny obciążenia, ale w kierunku globalnej osi, na liście dostępne są różne opcje.

Obciążenie powierzchniowe może być powiązane z powierzchnią rzeczywistą (np. obciążenie ciężarem) lub powierzchnią rzutowaną (np. obciążenie śniegiem). Kierunek obciążenia jest przedstawiony na szkicu okna dialogowego.

Parametry obciążenia powierzchniowego

Wprowadź wielkość równomiernego obciążenia powierzchniowego. Jeżeli obciążenie jest zmienne liniowo, można zdefiniować numery trzech węzłów z przypisanymi obciążeniami. Za pomocą klawisza można wybrać graficznie węzły w oknie roboczym.

Opcje

W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Zablokuj dla nowych prętów' obciążenie powierzchniowe działa tylko na aktualnie dostępne pręty płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, zgodnie z definicją w zakładce 'Geometria'. Pręty dodane później do płaszczyzny obciążenia powierzchniowego nie otrzymają żadnej składowej obciążenia powierzchniowego.

Za pomocą pola wyboru 'Obciążenie skupione wygładzone' można wygładzić obciążenia punktowe, które mogą wystąpić w przypadku złożonych geometrii podczas rozkładu obciążenia. W ten sposób obciążenia skupione zostaną rozłożone na sąsiednie pręty.

Opcja 'Uwzględnij mimośród pręta' określa, czy obciążenie powierzchniowe oddziałuje na pręty w płaszczyźnie bez uwzględniania mimośrodów (ustawienie domyślne). W przypadku aktywowania tego pola wyboru obciążenie powierzchniowe nie zostanie przyłożone do prętów odsuniętych od płaszczyzny.

Za pomocą pola wyboru 'Uwzględnij rozkład przekroju' można określić, czy obciążenie powierzchniowe wynikające z definicji zbieżności oddziałuje również na pręty ukośne (ustawienie domyślne). W przypadku aktywowania pola wyboru obciążenie powierzchniowe nie zostanie przyłożone do prętów w płaszczyźnie obciążenia, które mają nierównomierny rozkład przekroju (patrz ).

Geometria

W zakładce Geometria można rozgraniczyć płaszczyznę obciążenia i zdefiniować pręty nośne.

Granice płaszczyzny obciążenia powierzchniowego

Zdefiniuj obwiednię płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, klikając kolejno węzły narożne płaszczyzny w oknie roboczym. Za pomocą klawisza można je zdefiniować. Płaszczyzna zaznaczana jest przy tym kolorem wyboru. Za pomocą przycisku można również wybrać komórki płaszczyzny, które program RFEM automatycznie rozpozna w modelu.

Do zdefiniowania płaszczyzny wymagane są co najmniej trzy węzły. Powierzchnia nie musi być ograniczona liniami lub prętami ze wszystkich stron. Płaszczyzny z zakrzywionymi prętami nie są jednak odpowiednie do generowania obciążeń prętowych.

Można zdefiniować różne płaszczyzny obciążenia powierzchniowego, które będą następnie wyświetlane w tabeli wiersz po wierszu.

Usunąć wpływ z

W tej sekcji okna dialogowego można wykluczyć pręty, takie jak stężenia lub płatwie, z przenoszenia obciążeń. Pręty można zdefiniować graficznie za pomocą przycisku , pojedynczo lub przy użyciu szablonu pręta biegnącego 'równolegle' do wszystkich prętów nieobciążonych.

Ustawienia i opcje

Pole 'Pole przyłożenia obciążenia' określa sposób działania obciążenia powierzchniowego w modelu:

• Całkowicie zamknięta płaszczyzna: Jeżeli pomiędzy prętami istnieje obszar, który nie jest wyświetlany w modelu, obciążenie powierzchniowe całej płaszczyzny rozkłada się na pręty. W ten sposób można przyłożyć do konstrukcji szkieletowej na przykład obciążenia od dachu lub ściany.
• Puste, tylko na prętach: Jeżeli model składa się tylko z prętów, na przykład kratowa wieża, obciążenie działa tylko na przekroje pręta. Obciążenie jest określane z uwzględnieniem położenia pręta.

Zmienne

Zakładka Zmienny jest dostępna, jeżeli w zakładce 'Główny' został wybrany rozkład obciążenia zmiennego, który działa w kierunku osi globalnej.

Można zdefiniować obciążenie zmienne, takie jak obciążenie wiatrem zależne od wysokości. Wprowadź rzędne lub odległości względne i przypisz odpowiednie wartości obciążenia.

Tolerancje

W zakładce Tolerancje można wpłynąć na kryteria, według których pręty i węzły są oceniane jako należące do płaszczyzny lub linii.

Tolerancje dla typu 'Pręty leżące w płaszczyźnie'

Za pomocą listy można zdefiniować, czy dopuszczalne odchylenie pręta od płaszczyzny obciążenia ma być opisane jako kąt bezwzględny 'czy' względny '. Następnie podaj odległość Δ_z lub kąt φ_z. Generator obciążenia rozpoznaje komórki dla wszystkich prętów, które leżą w tym limicie i generuje odpowiednie obciążenia.

Tolerancje dla typu 'Węzły leżące w linii'

Na liście można wybrać, czy dopuszczalne odchylenie węzła od linii definicji pręta 'ma być opisane w wartościach bezwzględnych odległością ' czy ' względnie kątem '. Następnie podaj odległość Δ_s lub kąt φ_s.