195x
004142
2024-01-16
Konstrukcja

Przekrój

W zakładce Przekrój należy przypisać przekrój. Można tu również zdefiniować rozkład przekroju oraz ustawić obrót pręta.

Rozkład przekroju

Rozkład przekroju kontroluje kształt przekroju wzdłuż pręta. Przy domyślnym ustawieniu 'Równomierny' przyjmuje się stały rozkład na całej długości pręta. Dla rozkładu o zbieżnym przekroju lub rozkładów odcinkowo zmiennych na liście dostępne są różne opcje.

W polach tekstowych dla opcji 'Długość/odległości pręta' można określić punkty definicji obszarów. Parametry wybranego rozkładu pokazane są na symbolicznym rysunku po prawej stronie. Za pomocą przycisku Względne/bezwzględne dane wejściowe można przełączać między wprowadzaniem długości względnej i absolutnej. Przekroje należy przypisać do poszczególnych obszarów pręta w sekcji Przekrój z materiałem

Jeżeli rozkład przekroju nie jest równomierny, można dostosować 'Wyrównanie' górnej i dolnej krawędzi. Efekt wyboru każdej z trzech opcji również wyświetlany jest na grafice.

Po przypisaniu linii można graficznie sprawdzić rozmieszczenie przekrojów za pomocą przycisku Widok modelu .

Belki z drewna klejonego warstwowo

W przypadku belek z drewna klejonego na liście dostępne są różne opcje obliczeń (patrz rys. Wybór rozkładu przekroju):

  • Zakrzywiony
  • Dźwigar zakrzywiony o stałej wysokości
  • Dźwigar zakrzywiony o stałej wysokości
  • Dźwigary o zmiennym przekroju

Specyfikacje należy wprowadzić w dwóch zakładkach. W zakładce 'Przekrój I' należy zdefiniować ogólną wersję belki i określić, czy na pręcie istnieje 'układ asymetryczny' czy 'wsporniki'.

Informacje

Tutaj nie można zdefiniować przekrojów: Ustawienia w sekcji 'Przekrój z materiałem' wynikają z parametrów geometrii, które można zdefiniować w zakładce 'Przekrój II'.

Następnie w zakładce 'Przekrój II' należy zdefiniować parametry specyficzne dla belki, takie jak wymiary, kąt nachylenia, promień zakrzywienia lub orientację włókien.

Poniższy rysunek przedstawia poszczególne dane dotyczące parametrów. Wartość w wybranym wierszu tabeli jest wyróżniona kolorem.

Przekrój z materiałem

W tej sekcji okna dialogowego należy przypisać przekrój do pręta. W ten sposób określana jest sztywność pręta. Przekrój można wybrać z listy lub zdefiniować za pomocą przycisków biblioteka: i Nowy (zob. rozdział Przekroje).

W przypadku równomiernego rozkładu przekroju dla końca pręta i punktu wewnętrznego dostępna jest tylko opcja 'Jak początek pręta'. W przypadku rozkładów nierównomiernych można natomiast wybrać z listy lub zdefiniować przekroje 'Na końcu pręta j' i 'W wewnętrznym punkcie k' zgodnie ze szkicem układu (zob. rysunek Definiowanie pręta o przekroju zbieżnym po obu stronach).

Informacje

Niezgodne typy przekrojów są odrzucane podczas kontroli poprawności.

Materiał przekroju

Oprócz przekroju decydujące znaczenie dla sztywności pręta ma jego materiał. Za pomocą przycisków biblioteka: i Nowy można wybrać z listy lub zdefiniować nowy materiał (zob. rozdział Materiały).

Informacje

Również w przypadku rozkładów nierównomiernych dozwolony jest tylko jeden wspólny materiał przekroju.

Obrót pręta

Układ współrzędnych xyz pręta jest zdefiniowany jako prostokątny i prawoskrętny (zob. rysunek Pręt z odsunięciem). Lokalna oś x jest osią środka ciężkości pręta. Łączy ona węzeł początkowy z węzłem końcowym linii (kierunek dodatni). Osie y i z (lub u i v w przypadku przekrojów niesymetrycznych) reprezentują osie główne pręta.

Położenie lokalnych osi y i z definiuje się w następujący sposób: Oś y jest ustawiona prostopadle do osi podłużnej x i równolegle do globalnej płaszczyzny XY. Położenie osi z wynika z reguły prawej dłoni. Składowa z' osi z jest zawsze skierowana w „dół“ (w kierunku siły ciężkości) – niezależnie od tego, czy globalna oś Z jest skierowana do góry czy na dół. Jeżeli pręt ma położenie pionowe, lokalna oś y jest wyrównana równolegle do globalnej osi Y, a oś z jest określana zgodnie z regułą prawej dłoni.

Aby obrócić pręt, można użyć różnych opcji dostępnych na liście.

  • Kąt: Dodatni kąt β powoduje obrót osi y i z zgodnie z ruchem wskazówek zegara względem osi podłużnej x.
  • Węzeł pomocniczy: Po wybraniu tej opcji należy zdefiniować węzeł odniesienia i określić, która oś pręta (y czy z) ma zostać wyrównana względem tego węzła. Węzeł pomocniczy nie może leżeć na prostej zdefiniowanej przez oś pręta x.
  • Wewnątrz: Jeżeli pręt leży na polilinii, osie y lub z można wyrównać równomiernie do wewnątrz.
  • Powierzchnia: W tym przypadku należy zdefiniować powierzchnię odniesienia i określić, która oś pręta (y czy z) ma zostać wyrównana względem płaszczyzny powierzchni.

Wskazówka

W webinarium pokazano (po 21 min), jak wyrównać osie prętów modelu kopuły.

Nadrzędny przekrój

Wideo