Obciążenia liniowe to siły, momenty lub masy działające na linie. Obciążenia liniowe są podobne do obciążeń prętowych. Brakuje jednak opcji, dla których wymagane są dane dotyczące materiału, takich jak obciążenia temperaturą lub odkształcenia osiowe.
Z listy należy wybrać 'Przypadek obciążenia', do którego ma zostać przypisane obciążenie.
Kategorie
Na liście 'Typ obciążenia' dostępne są następujące opcje:
- Siła: Obciążenie jest wielkością ukierunkowaną wzdłuż linii.
- Moment: Obciążenie jest iloczynem siły i ramienia siły.
- Masa: Masa jest właściwością materii uwzględnianą w Analizach dynamicznych.
Lista 'Rozkład obciążenia' zawiera różne opcje wyświetlania rozmieszczenia obciążenia.
Schemat rozkładu obciążenia pokazano na górnej grafice okna dialogowego. W sekcji 'Parametry' można następnie określić wartości, odległości i inne parametry obciążenia.
Na liście 'Układ współrzędnych' należy określić, czy obciążenie działa w kierunku lokalnych osi linii xyz czy globalnych osi XYZ. Alternatywnie można wybrać z listy lub utworzyć nowy układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika. Lokalna oś x odpowiada osi podłużnej linii. Oś z jest zazwyczaj zorientowana równolegle do globalnej osi Z.
Aby określić kierunek działania obciążenia, należy wybrać z listy 'Kierunek obciążenia'. W zależności od układu współrzędnych do wyboru dostępne są lokalne osie linii x, y, z, globalne osie X, Y, Z lub osie U, V, W zdefiniowane przez użytkownika.
Obciążenie liniowe może być odniesione do długości rzeczywistej (np. obciążenie ciężarem) lub długości rzutowanej (np. obciążenie śniegiem). Kierunek obciążenia pokazano na szkicu w oknie dialogowym.
Parametry
Określ wartość obciążenia siłą, momentem lub masą. W przypadku obciążeń skupionych lub zmiennych dostępnych jest kilka pól wprowadzania, w których można opisać obciążenie liniowe. Znaczenie poszczególnych parametrów ilustruje szkic obciążenia.
Moment dodatni działa w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara względem odpowiedniej osi dodatniej. W zdefiniowaniu znaku pomaga globalny układ współrzędnych w oknie roboczym. W przypadku obciążeń zdefiniowanych lokalnie można wyświetlić osie linii za pomocą przycisku
.
Podczas definiowania obciążeń skupionych lub trapezowych za pomocą przycisku
można przełączać między względnymi a bezwzględnymi danymi wprowadzanymi dla odległości.
W przypadku zmiennych obciążeń dostępna jest tabela do opisu miejsc obciążenia x przy użyciu odpowiednich wartości obciążeń.
Opcje
Zazwyczaj obciążenie działa osobno na każdą z linii zdefiniowanych w sekcji 'Przypisane do linii'. W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Odniesienie do listy linii' obciążenie liniowe działa na całą długość linii: W przypadku obciążeń trapezowych program RFEM stosuje parametry nie do każdej linii, ale do wszystkich linii na liście jako całości (patrz ilustracja Obciążenie trapezowe ).
Pole wyboru 'Odnieść odległość do końca linii' jest aktywne tylko w przypadku obciążeń niedziałających na całej długości linii. W przypadku jej aktywowania odległości można określać w odniesieniu do końca linii w sekcji 'Parametry'.
Podczas definiowania obciążeń trapezowych przy użyciu pola wyboru 'Obciążenie na całej długości linii' można określić, czy obciążenie zmienne liniowo rozkłada się w sposób ciągły od początku do końca linii.
Pole wyboru 'Mimośród' jest dostępne dla typu obciążenia 'Siła'. W przypadku zaznaczenia tej opcji można zdefiniować działanie obciążenia mimośrodowego w Zakładka Mimośród siłowy . Odsunięcie obciążenia należy wprowadzić na początku i na końcu linii. Odległości ey iez odnoszą się do lokalnych osi linii.
Po zaznaczeniu pola wyboru 'Importować reakcję podporową' w oknie dialogowym staje się dostępna zakładka Importować reakcję podporową. Rozkład obciążenia jest automatycznie 'Zmienny', dzięki czemu rozkład obciążeń odpowiada reakcji podpory wzdłuż linii. Jeśli jednak rozkład obciążenia ma być stały, należy ustawić na liście rozkład obciążenia na 'Równomierny - Całkowity'.
Za pomocą opcji 'Wyświetlanie po przeciwnej stronie' można wpływać na wyświetlanie wektorów obciążenia.
Importuj reakcję podporową
Zakładka Importuj reakcję podporową umożliwia importowanie siły podporowej lub momentu podporowego linii z innego modelu jako obciążenia. W ten sposób można na przykład analizować płyty stropowe 2D, kopiując obciążenia z kondygnacji na kondygnację.
Importuj z modelu
Z listy 'Nazwa modelu' należy wybrać model, z którego ma zostać zaimportowana reakcja podporowa („oryginalny model”). Model ten musi znajdować się w tym samym projekcie Dlubal i mieć inny numer ID (patrz rozdział Parametry modelu ).
Importuj z obciążenia
Na liście dostępne są wszystkie przypadki obciążeń i kombinacje obciążeń występujące w oryginalnym modelu. Kombinacje wyników i sytuacje obliczeniowe nie są dostępne, ponieważ nie można zaimportować obwiedni reakcji podporowych. Za pomocą przycisku
można filtrować wpisy (patrz rysunek powyżej).
Nie ma znaczenia, czy w oryginalnym modelu dostępne są wyniki przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Podczas obliczeń odpowiednie wyniki są automatycznie obliczane w tle.
Importuj z linii
Z listy należy wybrać numer podpieranej linii, której siła podporowa lub moment podporowy mają zostać zaimportowane. Za pomocą opcji Typ obciążenia w zakładce 'Główne' można określić, czy importowana jest siła czy moment.
Kierunek obciążenia
Należy wybrać globalną oś lub lokalną oś linii, której składowa reakcji podporowej ma zostać uwzględniona podczas importu.
Po zakończeniu obliczeń w zakładce 'Główne' można sprawdzić zaimportowane wartości obciążeń.
