Zwolnienie węzłowe umożliwia rozłączenie modelu w określonym miejscu. Można go użyć do zamodelowania na przykład belki leżącej luźno na drugiej (patrz image Krzyżujące się belki ze zwolnieniem węzłowym). Stopnie swobody w węźle są kontrolowane przez 'Typ zwolnienia węzłowego', który opisuje właściwości przegubu.
Zwolnienia węzłowe powodują powstanie podwójnych węzłów należących do różnych części modelu. Pomiędzy tymi węzłami zostaje utworzony niewidoczny pręt. Siły i momenty wewnętrzne są takie jak w pręcie z początkiem w węźle pierwotnym, a końcem w węźle odłączonym.
Typ zwolnienia węzłowego
Właściwości zwolnienia opisuje przegub, który w zasadzie odpowiada przegubowi prętowemu. Należy wybrać typ zwolnienia z listy lub zdefiniować nowy typ za pomocą przycisku
. Odpowiednie okno dialogowe jest opisane w rozdziale Typy zwolnień węzłowych.
Obiekty ze zwolnieniem
W węźle należy określić numery prętów, powierzchni i brył, które zostaną rozłączone. Za pomocą przycisku
można definiować obiekty graficznie w oknie roboczym.
Generowanie zwolnienia
Jak wspomniano powyżej, program RFEM tworzy kopię węzła. Z listy należy wybrać, czy zwolnienie (przegub) ma zostać umieszczone na 'węźle pierwotnym' czy na 'węźle ze zwolnieniem'. Ustawienie to określa, przy której części modelu odkształca się przegub, co ma wpływ na wyniki.
Opcje
Zaznaczenie pola wyboru 'Dezaktywować zwolnienie' umożliwia anulowanie rozprzężenia w węźle dla niektórych analiz bez konieczności usuwania samego zwolnienia węzłowego.
Przykład
Belka wspornikowa leży luźno na podciągu. W przypadku obciążeń odrywających pręty są odłączane w węźle, jeżeli dla kierunku uZ występuje nieliniowe działanie typu zwolnienia węzłowego w postaci zwolnienia od ścinania. Ponadto aktywowany jest obrót wokół osi X, który również działa nieliniowo.