1406x

000483

2024-01-16

Wybór ręczny

Przegląd

Graficzny interfejs użytkownika i jego ustawienia

Centrum Dlubal

Dane podstawowe modelu

Konstrukcja

Imperfekcje

Przypadki obciążeń i kombinacje

Wyniki według brył

Wyniki dla brył można wyświetlić graficznie, korzystając z kategorii nawigatora Bryły. Wyniki liczbowe dla brył można znaleźć w kategorii tabeli Wyniki według brył.

01 Wyniki w tabeli według brył

Informacje

Zarówno tabela, jak i grafika pokazują wyniki dostępne na powierzchniach granicznych bryły. Aby sprawdzić wyniki wewnątrz bryły, należy aktywować opcję W punktach siatki ES w kategorii Wartości na powierzchniach w dolnej części nawigatora. Następnie można odczytać wartości w bryle za pomocą płaszczyzny tnącej (patrz rozdział Płaszczyzna tnąca).

osnowa

Obraz Wyniki według brył w tabeli przedstawia tabelę z deformacjami powierzchni granicznych. Przesunięcia i obroty są wyprowadzane w punktach rastra powierzchni (patrz rozdział # extbookmark manual |siatkaTab |Powierzchnie #).

Wskazówka

W przypadku małych obszarów standardowy rozmiar oczek siatki wynoszący 0,5 m może oznaczać, że istnieje tylko kilka punktów rastra. W takim przypadku należy dostosować liczbę lub odległość punktów rastra do rozmiaru powierzchni.

Odkształcenia mają następujące znaczenie:

tabela.uni#

szerokość = 10% |szerokość = 80%
| u ||Wartość bezwzględna całkowitego przemieszczenia
U_X|Przemieszczenie w kierunku globalnej osi X
U_Y|Przemieszczenie w kierunku globalnej osi Y
U_Z|Przemieszczenie w kierunku globalnej osi Z
φ_X|Obrót wokół globalnej osi X
φ_Y|Obrót wokół globalnej osi Y
φ_Z|Obrót wokół globalnej osi Z

naprężenie

02 Wybór naprężeń w bryle w Nawigatorze

03 Naprężenia brył w tabeli

W nawigatorze należy zdefiniować naprężenia, które będą wyświetlane na powierzchniach granicznych brył. W tabeli wyszczególniono naprężenia tych powierzchni zgodnie ze specyfikacjami podanymi w # extbookmark manual |toDisplayTab |Menedżer tabel wyników # jest ustawiony.

Naprężenia w bryłach dzielą się na następujące kategorie:

naprężenia podstawowe
Naprężenia główne
Naprężenia równoważne

W przeciwieństwie do naprężeń powierzchni naprężeń brył nie można opisać za pomocą prostych równań. Naprężenia podstawowe σx, σy i σz, w tym naprężenia styczne τyz, τxz i τxy, są określane bezpośrednio przez jądro obliczeń.

Jeżeli sześcian o krawędziach dx, dy i dz zostanie wycięty z obiektu poddanego naprężeniu wieloosiowemu, naprężenia występujące w każdej powierzchni sześcianu można rozłożyć na naprężenia normalne i styczne. Przy pominięciu siły objętościowej oraz różnic między naprężeniami na powierzchniach równoległych można opisać stan naprężenia w lokalnym układzie współrzędnych sześcianu za pomocą dziewięciu składowych naprężenia.

04 Volumenelement mit Spannungskomponenten

Macierz tensora naprężeń ma postać:

S = [\begin{matrix} σ_{x} & τ_{xy} & τ_{xz} \\ τ_{yx} & σ_{y} & τ_{yz} \\ τ_{zx} & τ_{zy} & σ_{z} \end{matrix}]

Macierz tensora naprężeń

Naprężenia główne σ1, σ2 i σ3 wynikają z wartości własnych tensora w następujący sposób:

\det (S - σ E) = 0

E	Macierz jednostkowa 3x3

Naprężenia główne

Maksymalne naprężenie styczne τmax jest określane zgodnie z kołem Mohra's:

τ_{\max} = \frac{1}{2} (σ_{1} - σ_{3})

Max naprężenie styczne

Wskazówka

Wpisem nawigatora σ₁₂₃ można wyświetlić graficznie trajektorie naprężeń głównych.

manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_MISES |Wartość von Misesa # można wyznaczyć za pomocą dwóch równoważnych wzorów.

σ_{v, Mises} = \sqrt{\frac{1}{2} [(σ_{1} - σ_{2})^{2} + (σ_{1} - σ_{3})^{2} + (σ_{2} - σ_{3})^{2}]}

Naprężenie równoważne σ_{v, Mises} z naprężeń głównych

σ_{v, Mises} = \sqrt{σ_{x}^{2} + σ_{y}^{2} + σ_{z}^{2} - σ_{x} σ_{y} - σ_{x} σ_{z} - σ_{y} σ_{z} + 3 (τ_{x y}^{2} + τ_{x z}^{2} + τ_{y z}^{2})}

Naprężenie równoważne σ_v,Mises z naprężeń podstawowych

Aby określić naprężenie równoważne σ_v zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_TRESCA |Tresca #, różnice od naprężeń głównych są badane w celu określenia wartości maksymalnej.

σ_{v, Tresca} = max (|σ_{1} - σ_{2}|; |σ_{2} - σ_{3}|; |σ_{3} - σ_{1}|)

Naprężenie równoważne σ_{v, Tresca}

Naprężenie równoważne σ_v zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_RANKINE |Rankine # jest określany na podstawie największych wartości bezwzględnych naprężeń głównych.

σ_{v, Rankine} = max (|σ_{1}|; |σ_{2}|; |σ_{3}|)

Naprężenie równoważne σ_v,Rankine

Aby określić naprężenie równoważne σ_v zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_BACH |Bach #, główne różnice naprężeń są analizowane z uwzględnieniem współczynnika Poissona ν, w celu określenia wartości maksymalnej.

σ_{v, Bach} = max [|σ_{1} - ν (σ_{2} + σ_{3})|; |σ_{2} - ν (σ_{3} + σ_{1})|; |σ_{3} - ν (σ_{1} + σ_{2})|]

Naprężenie równoważne σ_{v, Bach}

odkształcenia

05 Wybór odkształceń w bryłach w Nawigatorze

06 Odkształcenia na bryłach w tabeli

W nawigatorze należy zdefiniować odkształcenia, które będą wyświetlane na powierzchniach granicznych brył. W tabeli wyszczególniono wydłużenia tych powierzchni zgodnie ze specyfikacjami w # extbookmark manual |toDisplayTab |Menedżer tabel wyników # jest ustawiony.

Odkształcenia w ciele stałym dzielą się na następujące kategorie:

Podstawowe odkształcenia całkowite
Główne odkształcenia całkowite
Zastępcze odkształcenia całkowite

Podstawowe odkształcenia całkowite, w tym odkształcenia ścinające, są określane bezpośrednio przez jądro obliczeń. Ogólna definicja tensora przestrzennego stanu odkształcenia brzmi: