Powrót do Instrukcji online

1812x

002716

2023-12-15

Wybór ręczny

Przegląd

Graficzny interfejs użytkownika i jego ustawienia

Centrum Dlubal

Dane podstawowe modelu

Konstrukcja

Imperfekcje

Przypadki obciążeń i kombinacje

Generatory obciążeń

Obciążenia

Obiekty wynikowe

Obliczenia

Wyniki

Obiekty pomocnicze

Funkcje programu

Ocena wyników

Raporty z obliczeń

odkształcenia

W nawigatorze należy zdefiniować odkształcenia, które będą wyświetlane na powierzchniach. W tabeli wyszczególniono wydłużenia każdej powierzchni zgodnie ze specyfikacją podaną w # extbookmark manual |toDisplayTab |Menedżer tabel wyników # jest ustawiony.

Wybór odkształceń powierzchniowych w Nawigatorze

Odkształcenia powierzchniowe w tabeli

Odkształcenia powierzchniowe dzielą się na następujące kategorie:

Podstawowe odkształcenia całkowite: odkształcenia w kierunku osi powierzchni
Główne odkształcenia całkowite: odkształcenia w kierunku osi głównych
Maksymalne odkształcenia całkowite: ekstremalne wartości odkształceń
Równoważne odkształcenia całkowite: odkształcenia analizowane według różnych równoważnych hipotez naprężeń

Podstawowe odkształcenia całkowite

Podstawowe odkształcenia są związane z kierunkami lokalnych osi powierzchni. W przypadku zakrzywionych powierzchni odnoszą się one do lokalnych osi poszczególnych elementów skończonych (patrz rysunek # extbookmark manual |image026012 |Wyświetlić układy osi ES #).

Odkształcenia podstawowe mają następujące znaczenie:

ε_{x, +} = \frac{\partial u}{\partial x} + \frac{d}{2} \frac{\partial φ_{y}}{\partial x}

[CRASHREASON.DESCRIPTION]

Grubość powierzchni

Odkształcenie ε_y,+ w kierunku lokalnej osi y po stronie powierzchni dodatniej

ε_{y, +} = \frac{\partial v}{\partial y} + \frac{d}{2} (- \frac{\partial φ_{x}}{\partial y})

Odkształcenie ε_y,+ w kierunku lokalnej osi y po stronie powierzchni dodatniej

γ_{x y, +} = \frac{\partial u}{\partial y} + \frac{\partial v}{\partial x} + \frac{d}{2} (\frac{\partial φ_{y}}{\partial y} - \frac{\partial φ_{x}}{\partial x})

Powiązany obrót γ_xy,+ po stronie powierzchni dodatniej

ε_{x, -} = \frac{\partial u}{\partial x} - \frac{d}{2} \frac{\partial φ_{y}}{\partial x}

Odkształcenie ε_x,- w kierunku osi x po stronie powierzchni ujemnej

ε_{y, -} = \frac{\partial v}{\partial y} - \frac{d}{2} (- \frac{\partial φ_{x}}{\partial y})

Odkształcenie ε_y,- w kierunku osi y po stronie powierzchni ujemnej

γ_{x y, -} = \frac{\partial u}{\partial y} + \frac{\partial v}{\partial x} - \frac{d}{2} (\frac{\partial φ_{y}}{\partial y} - \frac{\partial φ_{x}}{\partial x})

Powiązany obrót γ_xy,- po stronie powierzchni ujemnej

Główne odkształcenia całkowite

Podczas gdy odkształcenia podstawowe odnoszą się do układu współrzędnych xyz powierzchni, odkształcenia główne reprezentują wartości ekstremalne odkształceń w elemencie powierzchni. Osie główne 1 (wartość maksymalna) i 2 (wartość minimalna) są wzajemnie prostopadłe.

Odkształcenia główne są określane na podstawie odkształceń podstawowych. Mają one następujące znaczenie:

ε_{1, +} = \frac{1}{2} (ε_{x, +} + ε_{y, +} + \sqrt{{(ε_{x, +} - ε_{y, +})}^{2} + {γ_{x y, +}}^{2}})

Odkształcenie ε_1,+ w kierunku osi głównej 1 po stronie powierzchni dodatniej

ε_{2, +} = \frac{1}{2} (ε_{x, +} + ε_{y, +} - \sqrt{{(ε_{x, +} - ε_{y, +})}^{2} + {γ_{x y, +}}^{2}})

Odkształcenie ε_2,+ w kierunku osi głównej 2 po stronie powierzchni dodatniej

α_{+} = \frac{1}{2} [\arctan (\frac{γ_{x y, +}}{ε_{x, +} - ε_{y, +}})]

Kąt α₊ pomiędzy lokalną osią x (lub y) a osią główną 1 (lub 2) dla odkształceń po stronie powierzchni dodatniej

ε_{1, -} = \frac{1}{2} (ε_{x, -} + ε_{y, -} + \sqrt{{(ε_{x, -} - ε_{y, -})}^{2} + {γ_{x y, -}}^{2}})

Odkształcenie ε_1,- w kierunku osi głównej 1 po stronie powierzchni ujemnej

ε_{2, -} = \frac{1}{2} (ε_{x, -} + ε_{y, -} - \sqrt{{(ε_{x, -} - ε_{y, -})}^{2} + {γ_{x y, -}}^{2}})

Odkształcenie ε_2,- w kierunku osi głównej 2 po stronie powierzchni ujemnej

α_{-} = \frac{1}{2} [\arctan (\frac{γ_{x y, -}}{ε_{x, -} - ε_{y, -}})]

Kąt α_- pomiędzy lokalną osią x (lub y) a osią główną 1 (lub 2) dla odkształceń na stronie powierzchni ujemnej

Kierunki osi głównej α można wyświetlić graficznie jako 'trajektorie' (porównaj obraz # extbookmark manual |image026016 |Pokaż trajektorie głównych osi #).

Maksymalne odkształcenia całkowite

Ta kategoria przedstawia dodatnie i ujemne wartości ekstremalne odkształcenia' wynikające z głównych odkształceń całkowitych.

tabela.uni#

szerokość = 14% |szerokość = 86%
ε_{max, +} |Maksymalna wartość wydłużenia po dodatniej stronie powierzchni
ε_{min, +} |Minimalna wartość odkształcenia na dodatniej stronie powierzchni
| ε_max |₊ |Największa wartość ekstremalna po dodatniej stronie powierzchni
ε_{max, -} |Maksymalna wartość odkształcenia na ujemnej stronie powierzchni
ε_{min, -} |Minimalna wartość odkształcenia na ujemnej stronie powierzchni
| ε_max |_- |Największa wartość ekstremalna po ujemnej stronie powierzchni
ε_maks.|Maksymalna wartość wydłużenia po dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni
ε_Min.|Minimalna wartość wydłużenia po dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni
| ε_max ||Największa wartość ekstremalna po dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni

Zastępcze odkształcenia całkowite

Odkształcenia całkowite TABLE_SURFACE_BASIC_TOTAL_STRAINS są łączone zgodnie z czterema równoważnymi hipotezami naprężeń dla płaskiego stanu naprężenia.

von Mises

Hipoteza zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_MISES |von Mises # jest również znany jako "hipoteza energii zmiany kształtu". Energia odkształcenia postaciowego jest to energia powodująca odkształcenie lub deformację ciała.

Równoważne odkształcenia całkowite według von Misesa mają następujące znaczenie:

ε_{v, Mises, +} = \frac{\sqrt{{(ε_{x, +} - ε_{y, +})}^{2} + {(\frac{ε_{x, +} + ν ε_{y, +}}{1 - ν})}^{2} + {(\frac{ν ε_{x, +} + ε_{y, +}}{1 - ν})}^{2} + \frac{3}{2} {γ_{x y, +}}^{2}}}{\sqrt{2} (1 + ν)}

Odkształcenie równoważne ε_v,Mises,+ po stronie powierzchni dodatniej

ε_{v, Mises, -} = \frac{\sqrt{{(ε_{x, -} - ε_{y, -})}^{2} + {(\frac{ε_{x, -} + ν ε_{y, -}}{1 - ν})}^{2} + {(\frac{ν ε_{x, -} + ε_{y, -}}{1 - ν})}^{2} + \frac{3}{2} {γ_{x y, -}}^{2}}}{\sqrt{2} (1 + ν)}

Odkształcenie równoważne ε_v,Mises,- na powierzchni ujemnej

ε_{v, Mises} = \max (ε_{v, Mises, +}; ε_{v, Mises, -})

Maksymalne odkształcenie równoważne ε_v,Mises na dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni

Tresca

W przypadku hipotezy zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_TRESCA |Tresca # zakłada, że uszkodzenie jest spowodowane przez maksymalne naprężenie styczne.

Równoważne odkształcenia całkowite według Tresca mają następujące znaczenie:

ε_{v, Tresca, +} = \frac{\sqrt{{(ε_{x, +} - ε_{y, +})}^{2} + {γ_{x y, +}}^{2}}}{1 + ν}

Odkształcenie równoważne ε_v,Tresca,+ po stronie powierzchni dodatniej

ε_{v, Tresca, -} = \frac{\sqrt{{(ε_{x, -} - ε_{y, -})}^{2} + {γ_{x y, -}}^{2}}}{1 + ν}

Odkształcenie równoważne ε_v,Tresca,- na powierzchni ujemnej

ε_{v, Tresca} = \max (ε_{v, Tresca, +}; ε_{v, Tresca, -})

Maksymalne odkształcenie równoważne ε_v,Tresca na dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni

Rankine

W przypadku hipotezy zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_RANKINE |Rankine # zakłada, że największe naprężenie główne prowadzi do zniszczenia.

Równoważne odkształcenia całkowite według Rankine'a mają następujące znaczenie:

ε_{v, Rankine, +} = \frac{1}{2} (\frac{|ε_{x, +} + ε_{y, +}|}{1 - ν} \frac{\sqrt{{(ε_{x, +} - ε_{y, +})}^{2} + {γ_{x y, +}}^{2}}}{1 + ν})

Odkształcenie równoważne ε<sub>v,Rankine,-</sub> na stronie powierzchni dodatniej

ε_{v, Rankine, -} = \frac{1}{2} (\frac{|ε_{x, -} + ε_{y, -}|}{1 - ν} \frac{\sqrt{{(ε_{x, -} - ε_{y, -})}^{2} + {γ_{x y, -}}^{2}}}{1 + ν})

Odkształcenie równoważne ε_v,Rankine'a- na powierzchni ujemnej

ε_{v, Rankine} = \max (ε_{v, Rankine, +}; ε_{v, Rankine, -})

Maksymalne odkształcenie równoważne ε_v,Rankine'a na dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni

Bach

W przypadku hipotezy zgodnie z # extbookmark manual |TABLE_SURFACE_EQUIVALENT_STRESSES_BACH |Bach # zakłada, że zniszczenie następuje w kierunku największego wydłużenia.

Równoważne odkształcenia całkowite według Bacha mają następujące znaczenie:

tabela.uni#

szerokość = 15% |szerokość = 85%
ε_{v, Bach, +} |Największa wartość bezwzględna odkształcenia głównego formuła001142 ε_{1, +} lub formuła001143 ε_{2, +} po dodatniej stronie powierzchni
ε_{v, Bach, -} |Największa wartość bezwzględna odkształcenia głównego formuła001144 ε_{1, -} lub formuła001145 ε_{2, -} po ujemnej stronie powierzchni
| ε_max ||Największe odkształcenie zastępcze ε_{v, Bach} po dodatniej lub ujemnej stronie powierzchni

Rozdział nadrzędny

Wyniki według powierzchni